شفا آنلاین>اجتماعی>سلامت> طبق آمارهای وزارت بهداشت، چیزی حدود95 درصد داروهای مورد نیاز ما در کشور تولید میشود.
چه راهکاری برای کمتر شدن خروج ارز در صنعت دارو وجود دارد؟
به گزارش شفا آنلاین، اما آن 5 درصد
داروهای وارداتی، داروهای گرانی هستند که مقدار زیادی ارزبری دارند و چیزی
حدود 30 درصد از بودجه دارو را به خود اختصاص میدهند. اهتمامی که باید
انجام شود این است که شرکتهای دانشبنیان برای تولید داروها با تکنولوژی
بالا حضور پیدا کنند. هرچند سازمان غذا و دارو و معاونت علمی ریاست جمهوری
در این زمینه حمایتهایی کردهاند، اما باید به این نکته توجه کرد که هرچه
حمایت بیشتری در این زمینه انجام شود، شتاب کار هم بیشتر میشود و نیاز
کشور بهتر تامین خواهد شد.
انجمن چه حمایتی از صنعت دارو میکند؟
انجمن
یک سازمان مردم نهاد متشکل از متخصصین علوم دارویی است و حمایت ما یک
حمایت علمی به واسطه حضور همکارانمان در این زمینه است. البته این کافی
نیست و بخش قابل توجهی از حمایت ما، بسترسازی و حمایتهای مالی است تا این
صنعت بتواند سریعتر حرکت کند. به هر حال بسترسازی در ابتدای کار نیاز به
سرمایهگذاری دارد. چرا که بسیاری از محققین، جوان و نیازمند حمایت مالی
هستند.
برای بهسازی و نوسازی سیستم داروسازی کشور چقدر بودجه نیاز است؟
خیلی
از این اطلاعات را باید از سازمان غذا و دارو گرفت، اما هر سرمایهگذاری
در این زمینه انجام شود، به هدر نمیرود. در واقع یک صرفهجویی انجام
میشود که آن سرمایهگذاری را جبران میکند و منجر به کاهش واردات و البته
ایجاد اشتغال خواهد شد.
به نظر شما مهمترین مشکل صنف داروسازان چیست؟
بخش
قابل توجهی از دانشآموختگان ما در داروخانه مشغول میشوند. باید به این
نکته توجه کرد که ساختار اقتصادی داروخانههای ما، ساختار درستی نیست. باید
به الگوهای موفق دنیا نگاه کنیم و ببینیم آنها چه کردهاند که هم
خدمترسانی درستی ارائه میکنند و هم اقتصادشان به خوبی رشد کرده است. اول
در بخش اقتصاد داروخانه و گردش کار مشکل داریم و دوم این که فارغالتحصیلان
ما جایی برای اشتغال ندارند. ظرفیت دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی برای
پذیرش این افراد محدود است.
برای حل این مشکل چه راهکاری وجود دارد؟
یکی
از راهحلها میتواند بسترسازی مناسب در صنایع دارویی باشد که بتواند
جایگاهی برای استفاده از این متخصصین ایجاد شود. بخش زیادی از بودجه ما
برای تحقیق و توسعه کارخانهها و پژوهش مصرف نمیشود و همین موضوع باعث
میشود که این افراد در جایگاه مناسب خود به کار گرفته نشوند.
طرح تحول سلامت چه کمکی به داروسازان میکند؟
نقش
داروسازان در طرح تحول سلامت به خوبی دیده نشده است. به داروخانه نباید به
عنوان محلی برای فروش دارو نگاه کنیم، بلکه داروخانه محلی برای ارائه خدمت
در کنار فروش دارو است. خدمت یعنی اینکه به ازای دارویی که میگیریم،
بدانیم دارو را چطور و چه زمانی مصرف کنیم. این موضوع برای هر فرد متفاوت
است. بهترین فردی که میتواند در این زمینه نقش داشته باشد، داروساز است.
اگر بتوانیم شرایط اقتصادی داروخانه را طوری فراهم کنیم که داروساز از لحاظ
اقتصادی هم دچار مشکل نشود، میتواند راهنماییها و توصیههای لازم را به
بیمار انجام دهد. این موضوع باعث مصرف منطقی دارو خواهد شد که در نتیجه آن
صرفهجویی در مصرف دارو اتفاق خواهد افتاد. این اعدادی که به واسطه کارانه
مطرح میشود، در مقایسه با کشورهای پیشرفته چیزی نیست. مثلا یک قلم دارو
ممکن است در یک کشور دیگر چیزی حدود 12 دلار باشد که حق فنی داروساز هم در
همین حدود است، اما در ایران ممکن است قیمت نسخه چیزی حدود 20 هزار تومان
شود که در ازای آن فقط حدود 1000 یا 2000 تومان حق فنی پرداخت میشود.
پزشکی فرد محور در بهینهتر شدن مصرف دارو چه نقشی دارد؟
این
موضوع 2 بخش مهم دارد؛ اول دانش ما است که باید بدانیم برای یک بیماری
خاص، یک داروی خاص وجود ندارد. چون به واسطه تفاوتهای فردی انسانها، ممکن
است هر دارویی به درد هر فرد نخورد یا مقدار تجویز فرق کند.
این موضوع
باید به کادر درمانی و مردم آموزش داده شود. نکته دوم این که باید بستر آن
فراهم شود. برای درمان فرد محور یک شخص، باید وضعیت ژنتیکی او مشخص شود.
این فرایندها هزینهبر هستند و باید تمهیداتی اندیشیده شود که امکان
دسترسی مردم به آزمونهای فارماکوژنتیکی به سهولت فراهم شود.
آیا تعاملی بین انجمن و سازمان غذا و دارو وجود دارد؟
تعامل
خوبی با سازمان غذا و دارو و سازمانهای دیگر وجود دارد و انجمن نظرات
مشورتی خود را ارائه میکند. هرچند این تعامل به نظر ما ایدهآل نیست و
میتواند به مراتب بهتر باشد.