محسن نصیری مدیرعامل انجمن حمایت زندانیان مرکز با بیان اینکه بیتوجه به وضعیت خانوادههای زندانیان
نیازمند زمینه ساز آسیبپذیری آنها میشود گفت: تلاش میکنیم با کمک
رسانهها نگرش جامعه را نسبت به خانواده زندانیان تغییر دهیم زیرا فرد مجرم
در زندان از امکانات متناسب برخوردار است ولی خانواده او به دلیل نبودن
امکانات و بیتوجهی در معرض انواع آسیبها قرار دارند.
وی با بیان اینکه اساسنامه انجمن حمایت زندانیان مرکز در سال 1320 با پیشنهاد رئیس مجلس شورای ملی در هیأت دولت تصویب شد گفت: این انجمن قبل از انقلاب یک تشکیلات دولتی محسوب میشد و زیر نظر وزیر دادگستری فعالیت میکرد اما بعد از انقلاب در سال 1360 این اساسنامه بر اساس ارزشهای انقلاب اسلامی اصلاح و توسط شورای عالی قضایی در آن سال بازنگری شد.
از آن زمان به بعد این انجمن به عنوان مؤسسه عامالمنفعه فعالیت خود را ادامه داد و وزیر دادگستری نیز به عنوان ناظر مالی از سوی دولت بر این انجمن نظارت میکنند و صورتهای مالی را به وزارت اقتصاد و دارایی ارسال میکنند.
نصیری درباره منابع مالی این انجمن و اختصاص آنها برای حمایت از
خانوادههای زندانیان نیازمند گفت: منابع مالی که در اساسنامه انجمن تعریف
شده است شامل کمکهای دولتی، کمکهای افراد خیر و مردم و درآمدزایی انجمن
است. سال 1375 توافقی بین ریاست وقت سازمان زندانها و سرپرست کمیته امداد
انجام گرفت که در آن اعلام شد وظیفه ذاتی کمیته امداد امام خمینی(ره) حمایت
و دستگیری از نیازمندان جامعه است و خانواده زندانیان نیز مصداق عینی
نیازمندان جامعه هستند و کمکی که به صورت مستمر به سازمان زندانها در
ارتباط با حمایت از خانواده زندانیان پیش از این داده میشد در اختیار
کمیته امداد قرار گرفت تا خدمات بهتری به خانواده زندانیان ارائه شود. کمکی
که از سوی کمیته امداد به 32 هزار خانواده تحت پوشش انجام میشود مبلغ
ماهانه 60 هزار تومان به همراه برخی خدمات فرهنگی و توانمندسازی است که
البته پاسخگوی همه مشکلات این خانوادهها نیست. وی ادامه داد،
کمکهای دولتی به این انجمن فقط در سال 92 صورت گرفت و دولت 5 میلیارد
تومان کمک کرد و این مبلغ بین همه انجمنهای حمایت از زندانیان کشور تقسیم
شد. وی ادامه داد: منبع دیگر کمکهای مردم است که در این بخش با وجود اینکه
مردم در فقر و تنگدستی زندگی میکنند افرادی هستند که کمک میکنند و
بسیاری از آنها نیز گمنام هستند.
مدیرعامل انجمن حمایت زندانیان مرکز در ادامه افزود: در گذشته یکی از منابعی که برای خانوادههای زندانیان تعریف شده بود اخذ عوارض بود. روزهای ابتدای انقلاب وقتی میخواستم گواهینامه بگیریم باید مبلغی را به حساب خانواده زندانیان واریز میکردیم و فیش واریزی را برای تشکیل پرونده میدادیم اما متأسفانه طی زمان این منابع از بین رفته است و تنها با کمکهای مردمی این مجموعه اداره میشود.
نصیری با بیان اینکه میانگین پرداخت مستمری انجمن به خانوادههای زندانیان نیازمند مبلغ 150 هزار تومان است گفت: به مناسبتهای مختلف سبد کالا در اختیارآنها قرار میدهیم. همچنین هزینه تحصیل فرزندانشان را تأمین و مشکل مسکن آنها را تا حد توان برطرف میکنیم.
وی با بیان اینکه بیشترین زندانیان مربوط به جرایم مواد مخدر هستند گفت: در سازمان زندانها بخشی به نام مراقبت بعد از خروج راهاندازی شده است و نخستین کمکی که دولت به این بخش کرد مبلغ 3 میلیارد تومان در سال 78 بود که با یکی از بانکها قرار داد بسته شد و به صورت قرضالحسنه به شکل 3 میلیون تومان تسهیلات در اختیار زندانیها قرار میگرفت و این مبلغ اکنون به 10 میلیون تومان افزایش پیدا کرده است.
سالانه 600 هزار نفر وارد زندان یا از آن خارج میشوند که اگر 20 درصد این افراد نیاز به کار داشته باشند تعداد افراد نیازمند کار 100 هزار نفر میشود. در سالهایی که وضعیت بودجه خوب بود مبلغی که دولت در اختیار این بخش قرار میداد 10 میلیارد تومان بود سالانه برای 5 هزار نفر اشتغالزایی انجام میشد ولی در چند ساله گذشته کمتر شده است.
وی ادامه داد: دفتر انجمن را در سالن پیش ملاقات زندانها راهاندازی کردهایم تا خانوادهها براحتی با ما مرتبط شده و بتوانند مشکلاتشان را مطرح کرده و تشکیل پرونده دهند. تلاش ما در سال 94 این بود که بتوانیم تغییری در نگرش جامعه نسبت به خانواده زندانیان ایجاد کنیم. اعتقاد ما این است اگر سرپرست خانواده سهواً یا عمداً مرتکب جرمی شده است به موجب قانون مجازات میشود و در زندان است اما خانواده آن فرد هیچ گونه نقشی در جرم و بزه نداشته است اما متأسفانه خانواده بیشتر از مجرم مجازات میشود. . اساساً حساب زندانی را باید از خانواده زندانیان جدا کرد.
مدیرعامل انجمن حمایت زندانیان مرکز با تشریح حمایت از دو کودکی که پدر و مادرشان هردو در زندان بهسر میبردند گفت: در تماسهایی که مردم با ما گرفتند اعلام کردند دو کودک در پارک زندگی میکنند و پدر و مادر آنها در زندان هستند. مددکار ما برای تحقیق درباره این موضوع اعزام و مشخص شد پدر و مادر آنها در زندان بهسر میبرند و تنها یک خاله دارند که او نیز به دلیل وضعیت مالی ضعیف و داشتن سه فرزند نمیتواند از آنها نگهداری کند.
آنها را
تحویل خاله دادیم و از طرف انجمن ماهانه 200 هزار تومان مستمری برای آنها
تعیین شد. در ماه رمضان فرصتی فراهم کردیم تا حجتالاسلام اژهای معاون قوه
قضائیه از نزدیک زندگی آنها را ببینند.
ایشان به دادستان اعلام کردند و همان شب مادر آنها را از زندان آوردند تا در کنار بچهها باشند. از ایشان خواستیم که در مجازات این مادر تخفیف قائل شده تا آزاد شود. ایشان اعلام کردند آیا میتوانید برای این خانواده خانه تأمین کنید؟ ما پذیرفتیم و یک هفته بعد با تخفیف مجازات، مادر دو کودک آزاد شد و ما با کمک دو خیر خانهای برای آنها رهن کردیم و این مادر و دو کودک به زندگی بازگشتند.
وی در پایان اظهار داشت خانوادههای بسیاری داریم که با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم میکنند و برای رفع مشکل آنها نیاز به حمایت مردم داریم. توجه بسیاری از مردم و خیران به آزاد کردن زندانیها است ولی کمتر کسی به خانواده این زندانیان توجه میکند. توجه به این خانوادهها از بروز بسیاری از ناهنجاریها جلوگیری میکند و جامعه در قبال این خانوادهها باید احساس مسئولیت کند.ایران