به عبارت دیگر اینها زنده بوده‌اند، اما علائم حیاتی آنها قابل درک برای دیگران نبوده است. در فرهنگ ما درباره کسی که خطری بزرگ از او زائل شده می‌گویند خداوند عمر دوباره به او داده در حالی که عمر دوباره وجود خارجی ندارد و وقتی کسی بمیرد دیگر عمر مجددی به او داده نمی‌شود.
البته در طول تاریخ مواردی بوده که با دعای یکی از اولیای خدا مرده‌ای زنده شده. برای نمونه حضرت مسیح(ع) که جزو پیامبران برگزیده خداوند هستند، می‌توانستند به اذن خداوند مردگان را زنده کنند و به این موضوع در قرآن کریم نیز اشاره شده است، اما افراد غیرمعصوم به این حد از قدرت و توانایی نمی‌رسند. همچنین حیوانات مرده برای این که حضرت ابراهیم(ع) به یقین برسند، نزد ایشان زنده شدند.
از آنجا که در عصر ما معصومی
وجود ندارد که دعایش موجب زنده شدن مردگان شود نتیجه این است که هیچ
مرده‌ای نمی‌تواند زنده شود و بازگشت از دنیای پس از مرگ به عالم خاکی
مقدور نیست. با این حال یک استثنای دیگر وجود دارد و آن مربوط به عالم رجعت
است، عالمی که قبل از برپا شدن قیامت وجود دارد و دوره حکومت حضرت ولیعصر
(عج) است که در آن بعضی از اولیای خداوند زنده می‌شوند و به عالم زندگان
برمی‌گردند.جام جم آنلاین
حجت‌الاسلام حسن آقانظری
رئیس پژوهشگاه حوزه و دانشگاه
