شفا آنلاین>اجتماعی> محمدرضا واعظ مهدوی معاون توسعه علمی و فرهنگی سازمان مدیریت و برنامهریزی است این سازمان تدوین برنامه ششم توسعه را بر http://sعهده دارد.
به گزارش
شفا آنلاین، به نقل از سپید با او که استاد دانشگاه و رئیس انجمن
علمی اقتصاد سلامت است، در ارتباط با تامین منابع مالی بخش سلامت در
برنامه
ششم توسعه به گفتوگو نشستیم:
آیا در تدوین برنامه ششم توسعه به تامین منابع مالی حوزه سلامت توجه ویژهای شده است؟ به
طورکلی در برنامههای سالیانه، اهداف بخشها مطرح میشود و اقدامات و
فعالیتهایی که در جهت تحقق آن اهداف باید صورت پذیرد. مثلا در حوزه سلامت
باید اولا وضعیت بیماریها و مخاطراتی که سلامت جامعه را تهدید میکنند
«تبیین» کنیم. در وهله بعد «تحلیل» کنیم که علتهای به وجود آمدن این
مخاطرات و بیماریها چه هستند.
پس از آن باید وضعیت مطلوب «طراحی و مشخص»
شود. بعد از اینکه وضعیت مطلوب مشخص شد، بایستی چالشها و عللی که باعث شده
ما در وضعیت موجود قرار بگیریم و در وضعیت مطلوب قرار نداشته باشیم، تبیین
و تحلیل شود و درنهایت برای غلبه بر این چالشها، «برنامه» تدوین میشود.
به عبارت دیگر برنامه صرفا «منابع» نیست که بگوییم در برنامه ششم توسعه،
منابع کم میشود یا زیاد میشود یا منابع بیشتری در اختیار قرار میگیرد.
درست این است که گفته شود منابع برای چه چیزی در اختیار قرار میگیرد.
درحال حاضر مسئولان سلامت کشور منابع مالی بیشتری طلب میکنند. باید
به این موضوع توجه داشت که منابع موجود کشور ما با کمبودهای جدی مواجه
است. فقط بیش از 400 هزار میلیارد تومان منابع برای اجرایی شدن و عملیاتی
شدن طرحهای عمرانی که درحال حاضر در دست اجرا هستند، نیاز است. بنابراین
ما نمیتوانیم منابع زیادی در این زمینهها فعال کنیم.
منابع مالی کشور از چه راههایی تامین میشوند؟ منابع
موجود ما از نظر بودجهای عمدتا از 2 رقم تشکیل میشود: «درآمدهای نفتی» و
«درآمدهای مالیاتی». با توجه به کاهش شدید قیمت نفت به کمتر از 40 دلار در
هر بشکه و اینکه افقهای روشنی هم برای افزایش قیمت طی 5 یا 6 سال آینده
پیشبینی نمیشود، بنابراین نمیتوانیم نگاه جدی نسبت به درآمدهای نفتی
داشته باشیم. ازطرفی درآمدهای مالیاتی هم با محدودیتهای قابل توجهی مواجه
است و متاسفانه هنوز فرهنگ مالیات در کشور ما شکل نگرفته است. بنابراین در
چنین شرایطی، ما نمیتوانیم منابع بیشتری آزاد و تولید کنیم. همین عدد و
رقمهای موجود و همین درصدهای بودجهای موجود در پیش روی ما هست. نهایتا
لازم است که ما بیشتر به رشد بهرهوری و اصلاح اولویت بندیها و ارتقای
کیفیت و کارایی فعالیتها بپردازیم.
باتوجه به همین محدودیتها، آیا در برنامه ششم دست دولت باز گذاشته شده که
بتواند از طرق دیگر مثل وضع مالیات و عوارض بر کالاهای آسیبرسان منابع
جدیدی برای تکمیل طرحها تعریف کند؟ اینها
کار برنامهای نیست. لایحه میخواهد. همانطور که چون در سیاستهای کلی
نظام سلامت ابلاغی مقام معظم رهبری دریافت مالیات از کالاهای آسیبرسان
تصریح و قید شده، باید لوایح مربوط به این کار در دولت تنظیم شود، کالاهای
آسیبرسان شناسایی شوند، میزان آسیبزایی آنها روشن شود، برای دریافت
مالیاتهای سلامت از این موارد «برنامه» تنظیم شود و به صورت «لایحه» تقدیم
هیئت دولت و بعد از آن مجلس شود و در مجلس مورد بحث و دقت و تصمیمگیری
قرار گیرد.