واقعیت هایی که باید درباره سیستم ایمنی بدن بدانید

به گزارش شفا آنلاین، این سیستم ابتدا با شناسایی عوامل باکتریایی، ویروسی، قارچ‌ها و انگل‌ها آغاز می‌کند سپس با کمک سلول‌های سفید خونی (گلبول‌های سفید) اقدام به نابودی مهاجمان و بافت‌های عفونی می‌کند.
در این میان واقعیت‌های نهفته‌ای درباره این سیستم تدافعی وجود دارند که آگاهی از آنها خالی از لطف نیست.
سیستم ایمنی بدن افراد مختلف کارکرد یکسانی نداشته و در برخی بسیار قوی و در برخی ضعیف عمل می‌کند ولی گاه در موارد نادر، ضعف یا نقص مادرزادی سیستم ایمنی به حدی شدید می‌شود که بیماری به نام «بدن حبابی» را ایجاد کرده و بیمار تنها به شرط زندگی در شرایط و محیط استریل قادر به ادامه زندگی بوده و در غیر این صورت جان خود را از دست می‌دهد. این بیماری از هر 100 هزار تولد تنها یک نوزاد را مبتلا می‌کند.

تنها راه درمان این بیماری پیوند مغز استخوان از خواهر یا برادر دهنده‌ای است که ژن‌های یکسانی داشته باشند ولی در این میان، محققان به نتیجه بخش بودن ژن درمانی نیز بسیار امیدوارند.
در قرن نوزدهم میلادی، تئوری معروفی مبنی بر اینکه میکروارگانیسم‌ها عامل ایجاد بسیاری از بیماری‌ها هستند، مطرح شد و طرفداران زیادی هم پیدا کرد. پیش از این برخی محققان عنوان کرده بودند که بدن انسان از 4 نوع مایع خون، صفرا، سودا و بلغم تشکیل یافته و بر هم خوردن تعادل میان آنها باعث بیماری می‌شود.

بنابراین، برقراری تعادل میان 4 مایع مذکور می‌تواند مانع از بروز بیماری شود.
اغلب تصور می‌شود باکتری‌ها، ویروس‌ها و قارچ‌ها عامل اصلی بیماری‌ها هستند ولی در حقیقت این امر اشتباه است. علائم بیماری‌ها زمانی بروز می‌کنند که سیستم ایمنی نسبت به میکروارگانیسم‌های مهاجم واکنش نشان می‌دهد. به عنوان مثال، وقتی سرما می‌خورید، ویروس عامل این بیماری به سلول‌های مخاطی پوشاننده مجاری تنفسی فوقانی هجوم برده و در آن زمان سیستم ایمنی وارد عمل می‌شود.

 مواد شیمیایی سیستم ایمنی موسوم به «هیستامین ها» عروق خونی را منبسط و نفوذپذیری آن را افزایش و در نتیجه به پروتئین‌ها و سلول‌های سفید خونی اجازه رسیدن به بافت‌های مخاطی عفونی را می‌دهد.
با این وجود، التهاب عروق خونی در محوطه بینی احتقان بینی را ایجاد می‌کند. به علاوه، افزایش ترشح مایعات از مویرگ‌ها و نیز افزایش تولید مواد مخاطی باعث آبریزش بینی می‌شود.

ارتباط خواب کافی و تقویت سیستم ایمنی بدن
یکی از مواردی که باعث تقویت سیستم ایمنی بدن می‌شود، خواب کافی است و سال‌ها تحقیق و مطالعه نشان می‌دهد که بی‌خوابی می‌تواند سیستم ایمنی بدن را تضعیف و قدرت مبارزه با عوامل بیماری زا را کاهش دهد. این مسأله تا حدی حائز اهمیت است که حتی یک شب کمبود خواب نیز می‌تواند شمار سلول‌های سیستم ایمنی را به طور قابل توجهی کاهش دهد.

بیماری خود ایمنی، اختلالی است که سلول‌های دفاعی بدن به طور طبیعی فعال تر از حد عادی عمل کرده و در صورت مواجهه با عوامل خارجی حتی بافت‌های نرمال بدن را نیز مورد تهاجم قرار می‌دهند. آرتریت روماتوئید، سلیاک و پسوریازیس از نمونه بیماری‌های خودایمنی به شمار می‌روند.

 عده‌ای بر این باورند که زنان بیش از مردان در معرض ابتلا به بیماری‌های خودایمنی قرار دارند ولی مطالعات حاکی از آن است که جنسیت افراد نقشی در احتمال ابتلا به این بیماری ندارد و مرد و زن به طور مساوی به این بیماری مبتلا می‌شوند.

تقریباً 5 تا 8 درصد از جمعیت مردم امریکا مبتلا به بیماری‌های خودایمنی هستند که حدود 78 درصد از آنها را خانم‌ها تشکیل می‌دهند.

بدن انسان محل تجمع میلیاردها باکتری است که به گوارش و ترکیب ویتامین‌های B و K کمک می‌کند.
 ولی تحقیقات نشان می‌دهد، باکتری‌های موجود در معده و روده‌ها به سیستم ایمنی بدن کمک و به نوعی سلامت بدن را تضمین می‌کنند.

 باکتری‌های مفید بدن حساسیت سیستم ایمنی را نسبت به آنتی ژن‌ها افزایش داده و از بروز بیماری‌های خودایمنی جلوگیری می‌کند.

دانشمندان سال‌ها بر این باور بودند که  قرار گرفتن در معرض نور آفتاب بخصوص اشعه ماوراء بنفش خورشید سیستم ایمنی بدن را در برابر باکتری‌ها و ویروس‌ها ناتوان می‌کند.

نور خورشید عامل ایجاد ویتامین D در بدن است و قرار گرفتن اندکی ویتامین D در مسیر سلول‌های دفاعی بدن مانع از عملکرد طبیعی آنها می‌شود.

 اما، مطالعات اخیر نشان می‌دهد که این ویتامین، پپتیدهای ضد میکروبی در پوست ایجاد می‌کند که به سیستم ایمنی در دفاع از بدن مقابل میکروب‌ها کمک می‌کند. وب.ام.دی