به گزارش شفا آنلاین، این اظهارنظر در حالی از سوی معاون برنامهریزی شهیندخت مولاوردی مطرح شده است که قرار است از سامانه ١٠١ برای انتقال پیامهای آموزشی بهرهگیری شود. اکنون پنج ماه است که معاونت زنان و خانواده، سامانه پیامکی ١٠١ را
راهاندازی کرده است و برآوردهای حاصل از آنچه تا کنون دریافت شده نشان
میدهد مخاطبانی که به این شماره پیامک دادهاند از مشکلاتی ناشی از
ناآگاهی به حقوق خود و ازدواجشان رنج میبرند.
درحالیکه این برآوردها سبب
شد تا معاونت زنان و خانواده ریاستجمهوری برنامهای مبنی بر آموزش حقوق
خانواده از این طریق در دستور کار قرار دهد، منتقدان این کار را موجب تحمیل
هزینههایی به مخاطبان و دریافتکنندگان پیامک تحلیل کردند و در صداوسیما
علیه این سامانه گزارشهایی منتشر کردند؛ چیزی که دکتر نژادی درباره آن
میگوید: از نظر ما در زمانیکه ضریب نفوذ تلفن همراه در کل کشور بیش از ٨٠
درصد است، مفیدبودن استفاده از این ابزار، برای ارتقای آگاهی عمومی، فرضی
منطقی است.
گویا قرار است در راستای اهداف معاونت زنان و خانواده و بهویژه بحث حقوق
خانواده از طریق سامانه ١٠١ پیامکهایی منتشر کنید. در شرایط کنونی که
شبکههای ماهوارهای و اجتماعی نفوذ بسیاری در جامعه پیدا کردهاند فکر
میکنید پیامک ابزاری کارآمد باشد؟ ضمن آنکه الان مردم از این همه پیامکی
که میگوید عددی را ارسال کن هر پیامک این مقدار تومان خسته و بیزار
شدهاند.
درباره ضرورت تقویت و تحکیم بنیان خانواده اتفاق نظر وجود دارد و در آن هیچ
تردیدی نیست. بنابراین، هدف، تحکیم بنیان خانواده است و شیوهها ممکن است
به اقتضای شرایط، امکانات، نظرات کارشناسی و جامعه مخاطب، متفاوت باشد. از
نظر ما در زمانی که ضریب نفوذ تلفن همراه در کل کشور بیش از ٨٠ درصد است،
مفیدبودن استفاده از این ابزار، برای ارتقای آگاهی عمومی، فرضی منطقی است.
اما اگر تجربه دوستان ما در صداوسیما نشان میدهد که مردم از پرداخت هزینه -
که به ما اعلام شده است صد محتوای پیامکی که دربرگیرنده یک دوره آموزشی سه
تا چهار ماهه خواهد بود، حدود پنجهزار تومان برای کاربر هزینه دارد-
ناراضی هستند، باید این ادعا مورد آزمون قرار گیرد، ما از مردم نظرسنجی
کنیم و ببینیم آیا آنها متقاضی دریافت مجموعههای آموزشی مهارتهای زندگی و
حقوق و تکالیف هستند.
یعنی شما میگویید اول میخواهید نظرسنجی کنید ببینید متقاضیان
چنین آموزشی چه میزان هستند و اگر تمایل وجود داشت برای آنها پیامک ارسال
شود؟
قطعا حق انتخاب آنها محفوظ است و پیامکی برایشان ارسال نمیشود. اما
ما تصور میکنیم از آنجا که ضرورت آموزش در این زمینهها بر کسی پوشیده
نیست، مردم این راه کمهزینه را برای بنیانگذاری مستحکمتر زندگی انتخاب
میکنند چراکه حتی اگر صداوسیما، برنامه منسجمی هم در این رابطه داشته
باشد، محدودیت زمان پخش، استفاده بسیاری از مخاطبان و علاقهمندان را
غیرممکن میکند. درحالیکه استفاده از امکان ارسال پیامک، متن را در اختیار
مخاطب قرار میدهد و در هر زمانی میتوان از آن بهرهبرداری کرد.
شما سازوکارهای دیگری هم در اختیار دارید. مثلا چرا از اینترنت و
کانالهای مربوط به شبکههای اجتماعی یا پورتال معاونت برای آموزش استفاده
نمیکنید؟
اولا مخاطب برای استفاده از اینترنت هم هزینه پرداخت میکند و البته آموزش
خاصی هم برای استفاده از اینترنت نیاز دارد اما استفاده از آموزش پیامکی
تلفن همراه، بدون شک، با توجه به ضریب نفوذ بیشتری که در مقایسه با اینترنت
در کشور دارد، امکان پوشش بیشتری را نسبت به قراردادن مطالب آموزشی در
سایتها و حتی پورتال معاونت امور زنان فراهم میکند.
درعینحال، توجه به
این نکته هم ضروری است که معاونت امور زنان سازمان درآمدی نیست و قصد
بهدستآوردن درآمدی از این برنامه ندارد و قرار هم نیست که برای کسب درآمد
شرکتهای تخصصی تلفن همراه تلاش کند. اما دلیل ورود به برنامه آموزشی از
طریق اپراتورها، استفاده از زمینه موجود آموزشی این شرکتها و اعتقاد به
همکاری دولت، بخش خصوصی و جامعه مدنی در فرایند دستیابی به توسعه پایدار و
متوازن کشور و همافزایی برنامههاست.
حتی اگر این فرضها را بپذیریم باز هم یک نکته مهم وجود دارد.
مردم از آموزش پیامکی استقبال نمیکنند. مخصوصا آنکه از حجم پیامکهای
تبلیغاتی و آنچه به این شیوه ارسال میشود هم خسته شدهاند. آن وقت انتظار
دارید بیایند و از این راه آموزش بپذیرند؟
اگر بحث هزینه را کنار بگذاریم و این مسئله را مورد بحث قرار دهیم که گفته
میشود مردم از شیوه آموزش پیامکی استقبال نمیکنند، این امر نافی ضرورت
آموزش نیست.
بنابراین ما هم از این مسئله استقبال میکنیم که در کنار
همکاریهایی که با دستگاههایی مانند آموزشوپرورش دراینباره شروع
کردهایم، صداوسیما نیز دراینزمینه برنامههای آموزشی منسجم، پیوسته و
جدی داشته باشد و به عبارتی «گر تو بهتر میزنی، بستان بزن». آنچه مهم است
این است که نباید چشممان را بر واقعیتها ببندیم و باید هر یک از
سازمانهای مرتبط، به وظایف خود درزمینه تحکیم بنیان خانواده عمل کنند و
این یک ضرورت اجتماعی است که باید با همه امکانات ممکن به آن پرداخت.
حال فرض کنیم این کار موفق بود. گفته میشود آموزش تیغ دولبهای
است که ممکن است با افزایش دانش و توانایی حقوقی و فردی این وضع باعث
افزایش جدایی شود؟
اگر این آموزش یکطرفه و فقط برای زنان بود، نگرانی دراینرابطه، کاملا
منطقی به نظر میرسید؛ اما این مجموعه، خاص زنان نیست و هم زنان و هم
مردان، امکان استفاده از مطالب آن را خواهند داشت. البته محتوای آموزشی، با
بررسیهای حقوقی لازم ارائه میشود. بنابراین ضمن توجه به این دغدغهها،
تلاش خواهیم کرد که همه بررسیهای لازم درباره محتوای آموزشی، قبل از شروع
برنامه، انجام شود. شرق