به گزارش شفا آنلاین، بوقلمون با آن هیبت پر ابهت اش، متاعی نبود که در هر دکانی یافت شود. حالا اما زمانه فرق کرده. ژامبون بوقلمون، استیک بوقلمون، سینه فرآوری شده بوقلمون و خود بوقلمون، البته تکه تکه و سلفون کشیده شده، در هر فروشگاه زنجیرهای و پروتئینی یافت میشود. پرورش این ماکیان خوش خوراک، حالا جزئی از چرخه صنعت دام و طیور کشور است. آذربایجان شرقی از جمله استان هایی است که در این زمینه حرفهای زیادی برای گفتن دارد.
به گفته رئیس مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، در کشور ما پرورش بوقلمون صنعتی در چند دهه گذشته رشد قابل توجهی داشته به گونه ای که در سالهای اخیر مصرف گوشت بوقلمون در کشور به بیش از 5 برابر افزایش یافته است.
حسین لطفعلیزاده میگوید:«استانهای تهران، آذربایجان شرقی، اصفهان، گلستان و قزوین جزو پیشتازان مصرف بوقلمون هستند، طوری که گوشت آن به صورتهای مختلف قطعهبندی شده یا لاشه در این استانها به صورت گسترده عرضه میشود.»
افزایش مصرف بوقلمون در کشور، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی را بر آن داشته تا تحقیقات گستردهای در این زمینه انجام دهد.
لطفعلیزاده در این باره میگوید:« بوقلمونهای تحت مطالعه و پرورش شامل چهار رنگ سیاه، سفید، الوان و طلایی است که از استانهای اردبیل، زنجان، آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی جمع آوری شده و مورد مطالعه و بررسی و رکورد برداری انفرادی در طول سالیان متمادی قرار گرفته است. از رسالتهای اصلی مرکز تحقیقات کشاورزی استان و بخش تحقیقات علوم دامی مرکز که ایستگاه تحقیقات بوقلمون را پشتیبانی میکند، طراحی و اجرای پروژههای تحقیقاتی است. با توجه به پتانسیلهای مساعد منطقه و توان علمی همکاران مرکز تاکنون فعالیتهای زیادی در ایستگاه تحقیقات بوقلمون انجام شده که سبب شده در کنار کارهای تحقیقاتی، پرورش دهندگان بیشماری سالانه برای خرید جوجه بوقلمون یکماهه از ایستگاه تحقیقات بوقلمون علاقه نشان دهند به طوریکه تا اوایل سال 1393 بیش از 200 هزار قطعه جوجه بوقلمون یکماهه به روستاهای منطقه و سایر استانها توزیع شده است.»
او ادامه میدهد:« بررسی بهترین زمان و تعداد دفعات تلقیح مصنوعی در بوقلمون های بومی، برآورد ضرایب اقتصادی برخی صفات مهم تولیدی در بوقلمون های ایستگاه تاتار و همینطور تأثیر برنامههای مختلف نوری بر سن بلوغ، راندمان تولید تخم و جوجه درآوری در بوقلمون های بومی ایستگاه تاتار از تحقیقات اجرا شده در مرکز تحقیقات سهند قلمداد می شوند.»
همچنین بررسی دامنه پراکندگی و خصوصیات فنوتیپی بوقلمون های بومی آذربایجان، بررسی توان تولید و پتانسیل ژنتیکی بوقلمونهای آذربایجان، بررسی اثر وزن تخم بر روی میزان جوجهدرآوری، زمان تفریخ و افزایش وزن بدن در بوقلمون های آذربایجان شرقی، اثرات همخونی بر صفات تولیدی و تولیدمثلی در بوقلمون های بومی آذربایجان و بررسی پتانسیل ژنتیکی خصوصیات لاشه بوقلمونهای بومی آذربایجان از پروژه های تحقیقاتی مصوب و اجرا شده مرتبط با بوقلمون در ایستگاه است.
اما چرا گوشت بوقلمون محبوب و مقبول ذائقه ایرانی واقع شده است؟ بحث مزه است یا خواص؟ شاید هم هر دو.
به گفته لطفعلی زاده، گوشت بوقلمون به علت نداشتن چربی میان بافتی هنگام
پخت، برعکس گوشت مرغ، گوساله و گوسفند، کم حجم نمی شود. خواص این ماده
غذایی هم براستی چشمگیر است. میزان فسفر در بوقلمون 238 میلیگرم در 100
گرم، یعنی چیزی حدود 4 برابر میگو است.
همچنین پروتئین موجود در بوقلمون 81/28درصد و بدین معنی است که پروتئین آن
از هر نوع گوشتی بیشتر است. در بوقلمون مقدار زیادی امگا 3 وجود
دارد که باعث باز شدن مجاری عروق بدن و پایین آوردن کلسترول میشود و از
مزمن شدن بیماریها جلوگیری میکند.
علاوه بر این بوقلمون دارای انواع ویتامینهای گروه B ازجمله B1، B6، B3 و B12 به میزان7/7 میلیگرم در 100 گرم است و برای جلوگیری از افسردگی و بیماری MS و از بین بردن کمخونی مؤثر است. سدیم موجود در گوشت بوقلمون نیز33 میلیگرم در 100 گرم است که از بیماریهای قلبی جلوگیری میکند و باعث تنظیم فشار خون میشود و همچنین سدیم عامل جذب کلسیم و فسفر در بدن است.
لطفعلیزاده میگوید:« با توجه به تمام این خواص، بیراه نیست که گوشت بوقلمون به عنوان یکی از 14 ماده غذایی معجزه گر معرفی شده است و دور از انتظار هم نیست که در آینده نزدیک با گسترش شیوه تولید گوشت بوقلمون در کشور شاهد رسیدن به جایگاه اصلی این محصول و سایر فرآوردههای جنبی آن در سبد مصرفی خانوادههای ایرانی باشیم.»
با این احوال بعید به نظر نمیرسد که در آیندهای نزدیک به جمع صادرکنندگان این محصول غذایی هم بپیوندیم که گرچه استفاده آن در ایران قدمت زیادی ندارد، اما در برخی کشورهای دیگر سالهاست که به دلیل خواص بالا و خوش خوراک بودن آن، به عنوان ماده غذایی پرمصرف و متداول محسوب میشود.ایران