به گزارش شفا آنلاین،مطالعات قبلي هم نشان داده بودند که ارتباطي ميان مصرف گوشت و افزايش خطر رنال سل
کارسينوما وجود دارد. مکانيسم زمينه‌اي براي اين ارتباط همچنان نامشخص است،
اما پختن گوشت با دماي بالا، خصوصا باربيکيو کردن يا سرخ کردن آن، منجر به
تشکيل و مصرف ترکيبات سرطانزا مي‌شود. کليه
نقش کليدي در متابوليسم زنوبيوتيک‌ها xenobiotics، موادي که به‌طور طبيعي
براي بدن بيگانه هستند، مانند داروها، سموم دفع آفات و مواد سرطانزا دارد
بنابراين در مقايسه با ديگر ارگان‌ها، با غلظت‌هاي بالاتري از مواد ايجاد
کننده سرطان مواجه مي‌شود.
اين
تيم تحقيقاتي از مرکز تحقيقاتي MD Anderson، اين فرضيه را مطرح کردند که
عوامل مرتبط با سبک زندگي غربي، مانند رژيم غذايي غني از گوشت، غذاهاي
فرآوري شده و نشاسته‌ها، نقش قابل توجهي در ابتلا و پيشرفت رنال سل
کارسينوما داشته باشند. آنها در واقع به بررسي عوامل ژنتيکي و مصرف
موتاژن‌هاي ايجاد شده در اثر پخت گوشت بر خطر رنال سل کارسينوما پرداختند.
در
مقايسه با افرادي که سرطان نداشتند، بيماران مبتلا به سرطان کليه، در رژيم
غذايي خود از گوشت‌هاي قرمز و سفيد بيشتري استفاده کرده بودند. همچنين
مواد ايجاد کننده سرطان که بوسيله پختن گوشت در دماي بالا تشکيل
مي‌شود، بيشتر مصرف شده بود. اين بيماران در مقايسه با افراد سالم،کالري
بيشتر دريافت کرده ميوه و سبزيجات کمتري خورده بودند. MelQx، يکي از موادي
که در گوشت پخته شده يافت مي‌شود، خطر بروز رنال سل کارسينوما را تقريبا دو
برابر مي‌کند. همچنين PhIP، ماده ديگري که در بروز سرطان دخيل است، خطر آن
را تا 54 درصد بيشتر مي‌کند.
اين
مطالعه پيشنهاد مي‌کند که خوردن گوشت‌هايي که در دماي بالا پخته مي‌شوند،
خطر بروز رنال سل کارسينوما را با کمک مکانيسم‌هايي که مرتبط با ترکيبات
موتاژنيک ناشي از پختن است، بيشتر مي‌کند. نکته قابل توجه آنکه، افرادي که
يک واريانت ژنتيکي خاص داشته باشند، وقتي در معرض اين مواد قرار گرفته
باشند، بيشتر حساس مي‌شوند و احتمال ابتلا به سرطان در آنها بيشتر مي‌شود.
Medical News Today
