» عمومی
شفا آنلاین>سلامت>محققان در جریان پژوهش های آزمایشگاهی متوجه تاثیر یک ماده شیمیایی بر پاک شدن آب مروارید از بافت لنزهای چشم انسان و موش شدند.
به گزارش شفا آنلاین،محققان
پس از این موفقیت مجوز تولید این ماده شیمیایی برای مصارف انسانی را برای
یک شرکت صادر کردند.
میزان محلولیت این ماده شیمیایی به حدی است که می
توان آن را در یک قطره چشمی به کار برد و در نتیجه می تواند به یک روش
درمانی بسیار آسان تر و ارزان تر برای درمان این بیماری نابیناکننده منجر
می شود.
آب مروارید یک بیماری وخیم تر شونده است که با تجمع پروتئین هایی به نام کریستالین crystallins در چشم ایجاد و باعث می شود که لنز چشم شفافیت خود را از دست بدهد.
محققان تاکنون در جستجوی روش هایی برای پیشگیری از تجمع این پروتئین ها و جلوگیری از تبدیل آنها به توده های موسوم به آمیلوئیدها و نیز فروپاشی آمیلوئید های از پیش تشکیل شده بودند.
پیش از این در ماه ژوئیه، محققان دانشگاه کالیفرنیا از تاثیر یک ماده شیمیایی به نام lanosterol در درمان آب مروارید در لنز چشم های سگ و خرگوش خبر دادند.
در آن مطالعه محققان ناگزیر بودند lanosterol را به چشم تزریق کنند زیرا این ماده به اندازه کافی حلال نبود که بتوان آن را در یک قطره چشمی به کار برد.
محققان دانشگاه کالیفرنیا و دانشگاه میشیگان کار را با ترکیب های مشابه ادامه دادند و متوجه شدند که compound 29 در محیط آزمایشگاه موجب حل آمیلوئیدهایی شد که پیش از این تشکیل شده بودند و نیز باعث تثبیت کریستالین ها و ممانعت از تجمع و تبدیل آنها به آمیلوئیدها شد.
در این مطالعه جدید، که در مجله Science منتشر شد، محققان این مولفه را روی دو گروه از موش ها آزمایش کردند. گروه نخست، جهش هایی داشتند که آنها را مستعد ابتلا به آب مروارید می کرد و گروه دوم موش هایی بودند که آب مرواریدهای مرتبط با افزایش سن داشتند.
محققان متوجه شدند که قطره های حاوی compound 29 باعث تقویت شفافیت در لنزهای چشم این جوندگان شدند.
محققان در آزمایش این ماده روی لنز چشم انسان که بر اثر ابتلا به آب مروارید تیره و تار شده بود، نتیجه مشابهی مشاهده کردند.
با توجه به شباهت میان آمیلوئیدهای تشکیل شده در چشم که موجب ابتلا به آب مروارید می شود و آمیلوئیدهایی که در سایر قسمت های بدن تشکیل می شوند و باعث ابتلا به سایر بیماری های وخیم تر کننده می شوند، محققان معتقدند که تحقیق جدید آنها می تواند به ابداع روش های درمانی برای سایر بیماری ها منجر شود.
آب مروارید یک بیماری وخیم تر شونده است که با تجمع پروتئین هایی به نام کریستالین crystallins در چشم ایجاد و باعث می شود که لنز چشم شفافیت خود را از دست بدهد.
محققان تاکنون در جستجوی روش هایی برای پیشگیری از تجمع این پروتئین ها و جلوگیری از تبدیل آنها به توده های موسوم به آمیلوئیدها و نیز فروپاشی آمیلوئید های از پیش تشکیل شده بودند.
پیش از این در ماه ژوئیه، محققان دانشگاه کالیفرنیا از تاثیر یک ماده شیمیایی به نام lanosterol در درمان آب مروارید در لنز چشم های سگ و خرگوش خبر دادند.
در آن مطالعه محققان ناگزیر بودند lanosterol را به چشم تزریق کنند زیرا این ماده به اندازه کافی حلال نبود که بتوان آن را در یک قطره چشمی به کار برد.
محققان دانشگاه کالیفرنیا و دانشگاه میشیگان کار را با ترکیب های مشابه ادامه دادند و متوجه شدند که compound 29 در محیط آزمایشگاه موجب حل آمیلوئیدهایی شد که پیش از این تشکیل شده بودند و نیز باعث تثبیت کریستالین ها و ممانعت از تجمع و تبدیل آنها به آمیلوئیدها شد.
در این مطالعه جدید، که در مجله Science منتشر شد، محققان این مولفه را روی دو گروه از موش ها آزمایش کردند. گروه نخست، جهش هایی داشتند که آنها را مستعد ابتلا به آب مروارید می کرد و گروه دوم موش هایی بودند که آب مرواریدهای مرتبط با افزایش سن داشتند.
محققان متوجه شدند که قطره های حاوی compound 29 باعث تقویت شفافیت در لنزهای چشم این جوندگان شدند.
محققان در آزمایش این ماده روی لنز چشم انسان که بر اثر ابتلا به آب مروارید تیره و تار شده بود، نتیجه مشابهی مشاهده کردند.
با توجه به شباهت میان آمیلوئیدهای تشکیل شده در چشم که موجب ابتلا به آب مروارید می شود و آمیلوئیدهایی که در سایر قسمت های بدن تشکیل می شوند و باعث ابتلا به سایر بیماری های وخیم تر کننده می شوند، محققان معتقدند که تحقیق جدید آنها می تواند به ابداع روش های درمانی برای سایر بیماری ها منجر شود.
نظرشما
آخرین اخبار