اين
پژوهشگران مغزهاي اين افراد را اسکن کردند، و دريافتند که حجم مغز افرادي
که رژيم غذايي‌شان شامل دست‌کم پنج جزء از اجزاي اصلي رژيم غذايي
مديترانه‌اي است، در مقايسه با حجم مغز افرادي که رژيم غذايي‌شان شامل کمتر
از پنج جزء بود، به طور ميانگين 11/13 ميلي‌متر بزرگتر است.
به گفته اين پژوهشگران، اين تفاوت حجم مغز ميان دو گروه معادل مقدار تحليل رفتن مغز در طول پنج سال است.
ييان
گو، نويسنده اين مطالعه، از دانشگاه کلمبيا در نيويورک گفت: «اين نتايج
هيجان‌انگيز است، چرا که به اين ترتيب اين احتمال مطرح مي‌شود که بتوان به
طور بالقوه از تحليل رفتن مغز و اثرات سالمندي بر مغز صرفا با پيروي از
رژيم غذايي سالم جلوگيري کرد.»
هنگامي
که پژوهشگران بررسي دقيق‌تري درباره رابطه ميان تحليل رفتن مغز و رژيم
غذايي مديترانه‌اي انجام دادند، دريافتند که اثر محافظتي اين رژيم غذايي
بيش از همه به دو جزء آن مربوط است: خوردن ماهي بيشتر و خوردن گوشت کمتر.
اين
يافته‌ها به گفته «گو» بيانگر آن است: «خوردن دست کم 85 تا 140 گرم ماهي
در هفته يا محدود کردن مصرف روزانه گوشت به کمتر از 100 گرم، ممکن است
محافظت عمده‌اي دربرابر از دست رفتن سلول‌هاي مغزي معادل تاثير حدود سه تا
چهار سال دوران سالمندي ايجاد کند.»
هيچ‌کدام
از افراد در اين بررسي جديد زوال عقل يا دمانس نداشتند. اما اين پژوهشگران
يادآور شدند که مقادير زيادتر تحليل مغز با خطر بيشتر زوال‌شناختي همراه
است. البته گو گفت، اين بررسي جديد مشاهده‌اي بود و پژوهش بيشتري لازم است
تا رابطه ميان رژيم غذايي مديترانه‌اي و ساختار مغزي را بررسي کنند. به
گفته او، اين بررسي جديد ثابت نمي‌کند که رژيم غذايي مديترانه‌اي از تحليل
رفتن مغز پيشگيري مي‌کند؛ بلکه صرفا رابطه‌اي ميان اين دو را نشان مي‌دهد.
پژوهشگران
گفتند، سازوکار رابطه ميان رژيم غذايي مديترانه‌اي و حجم بيشتر مغز روشن
نيست، اما ممکن است با اثرات مفيد مواد مغذي در اين غذاها مربوط باشد. براي
مثال نشان داده شده است که چربي‌هاي امگا-3 و نيز ويتامين‌هاي B و D در
ماهي رشد، سلول‌هاي عصبي را تحريک مي‌کنند و تحليل رفتن مغز را کند
مي‌کنند.
اين بررسي جديد در 21 اکتبر در ژورنال نورولوژي منتشر شده است.
