به گزارش شفا آنلاین،تا جايي که به او مربوط است، اين تحريم فقط دختر او را از
دسترس به داروهاي ضد سرطان موردنيازش باز مي‌دارد. دختر هفت‌ساله ناوارو،
نوئمي برناردز، دچار تومور مغزي بود که در ماه سپتامبر برداشته شد. اکنون
پزشکانش مي‌گويند او نياز به يک داروي شيمي‌درماني ساخت آمريکا به نام
تموزولومايد دارد.شايد
موضوع ساده به نظر برسد؛ اما متاسفانه خانواده نوئمي و پزشکانش مي‌گويند،
اين‌گونه نيست. کوبا و آمريکا دشمنان درازمدت دوران جنگ سرد، در ماه ژوئيه
پس از پنج دهه دشمني، روابط ديپلماتيک برقرار کردند و اکنون در تلاش هستند
تا روابط اقتصادي ايجاد کنند.
اين
دو کشور سفارت‌هايشان را در پايتخت‌هاي يکديگر بازگشايي کرده‌اند و در حال
گفت‌وگو براي حل‌وفصل تفاوت‌هاي سياسي باقيمانده‌شان هستند، اما تحريم‌هاي
تجاري آمريکا بر ضد کوبا از سال 1960 هنوز برقرار هستند.
باراک
اوباما، رئيس‌جمهور آمريکا مي‌خواهد اين تحريم‌ها را که تقريبا همه
دادوستدها در دو طرف تنگه فلوريدا را ممنوع مي‌کند، لغو کند، اما
محافظه‌کاران در کنگره آمريکا آماده بخشيدن اين جزيره کمونيستي نيستند.
درنهايت
وزارت بهداشت کوبا مجبور است تلاش کند داروي نوئمي را– که مبتلا به شکل
مهاجمي از سرطان است- از کشور سومي تهيه کند و تحريم‌ها را دور بزند.
مرگ يا زندگي
ناواروي
28 ساله که در کنار تخت دخترش نشسته بود و اشک‌هايش را پاک مي‌کرد، گفت:
«الان، دخترم دارد پرتودرماني مي‌شود. او بايد 27 جلسه اين درمان را
بگذراند.» نئومي دو ماه است که در بيمارستان بستري بوده است.
و ناوارو توضيح داد، پس از دو هفته استراحت به دنبال پرتوتابي، قرار است شيمي‌درماني او شروع شود.
ميگداليا پرز، پزشک او گفت: «از نظر ما در اينجا موضوع مرگ يا زندگي مطرح است.»
پرز
که براي 15 سال در بخش سرطان کودکان در کوبا کار کرده است که خدماتش
رايگان است، گفت: «در نئومي و ساير بيماران با شرايط بافتي مشابه در سطح
ميکروسکوپي، دارويي که توانسته است ميزان‌هاي بقا را افزايش دهد،
تموزولومايد است.» اين دختر که خانواده‌اش از ايالت جنوب مرکزي سين‌فوئگوس
است، در حال حاضر دور از خانه‌شان در بيمارستان سرطان کودکان هاوانا هستند.
او روزهايش را به تماشاي ويدئو و بازي با عروسک مي‌گذراند و مادرش هميشه
در کنارش است.
حدود 300 کودک هر سال در شش مرکز سرطان در سراسر کوبا با جمعيت 11 ميليون نفر درمان مي‌شوند.
پزشک
معالج نئومي تاکيد کرد، درحالي‌که ميزان‌هاي بقا براي مواردي مانند او با
اين دارو تقريباً حدود 70درصد است، بدون دسترسي به اين دارو ميزان‌هاي بقا
به 20 درصد هم نمي‌رسد.
پرز
گفت: «متاسفانه به علت باقي ماندن تحريم‌هاي آمريکا، ما نتوانسته‌ايم اين
دارو را به‌طور مستقيم از جايي که توليد مي‌شود، بخريم» و اشاره کرد که
خريد از طرف ثالث به يک ضرورت براي اين کودکان بدل شده است.
دست‌هاي بسته
مجمع
عمومي سازمان ملل روز سه‌شنبه با اکثريت قاطع قطعنامه غير الزام‌آور را
تصويب کرد که خواستار پايان يافتن اين تحريم بود. مجمع عمومي هر سال
قطعنامه مشابهي را هر سال از 1992 تصويب کرده است که نشان‌دهنده انزواي
آمريکا در سياستش درباره کوبا است.
آمريکا و رژيم صهيونيستي تنها کشورهايي بودند که به قطعنامه امسال که با 191 رأي موافق 193 کشور عضو تصويب شد، رأي مخالف دادند.
دولت تنها کشور تحت حاکميت تک‌حزبي کمونيستي در قاره آمريکا تحريم‌ها را مسئول اغلب مشکلات اقتصادي اين کشور مي‌شمارد.
دولت کوبا تحريم آمريکا را «محاصره» مي‌نامد و تخمين مي‌زند که اين تحريم باعث بيش از 830 ميليارد دلار خسارت اقتصادي شده باشد.
استثنائات
در اين سياست تحريمي اجازه صادرات مواد غذايي از آمريکا به کوبا را
مي‌دهد، اما مردم اين جزيره در به دست آوردن داروها و دستگاه‌ها و ملزومات
پزشکي دچار مشکل هستند.
شرکت‌هاي کوبايي بيش از 65 درصد داروهاي موردنياز اين کشور را مي‌سازند؛ اما نيازهاي دارويي بسياري از کوبايي برآورده نمي‌شود.
دکتر پرز گفت: «هنگامي‌که دست‌هاي‌تان بسته است، واقعا درمان بيماري کار سختي است.»
سازمان
عفو بين‌الملل هم در بيانيه‌اي خواستار برداشته شدن اين تحريم‌ها شد و
اعلام کرد: «ادعاي پيشگامي براي برقراري نوع جديدي از رابطه با مقامات کوبا
ازيک‌طرف و حفظ تحريم اقتصادي که کوبايي‌هاي عادي را از دسترسي به دارو
ساير کالاهاي اساسي باز مي‌دارد، از طرف ديگر، ناهمخواني کامل مواضع آمريکا
را نشان مي‌دهد و نقش عمده‌اي در تضعيف حقوق بشر در کوبا دارد.»
منبع: AFP
