مرکز
کنترل و پيشگيري از بيماريهاي ايالات متحده، پيش از اين با اشاره به خواب
ناکافي، از آن به عنوان «اپيدمي سلامت عمومي» ياد کرده و آن را با تصادفات
وسايل نقليه موتوري، فاجعههاي صنعتي و خطاهاي شغلي مرتبط شمرده است.
گزارشهاي متعددي نيز از ارتباط ميان سلامت متابوليک ضعيف و خواب ناکافي
منتشر شده که ميتواند خطر حمله قلبي و سکتهمغزي را بيشتر کند.
در
اين مطالعه، 164 شرکت کننده وارد شده و ويروس سرماخوردگي از راه قطرههاي
بيني به آنها داده شد. اين افراد، سپس به مدت يک هفته پيگيري شده و در هر
روز، نمونههاي مخاطي، به منظور بررسي پيشرفت ويروس، گرفته شد.
پيش
از آنکه به افراد ويروس داده شود، هر فرد شرکت کننده 2 ماه تحت غربالگري
سلامت قرار گرفت. عادتهاي طبيعي خواب آنها از زمان دريافت ويروس، تا زماني
که اثر ويروس آغاز شد، ثبت شد. اين کار با استفاده از يک حسگر شبيه ساعت
انجام شد که در طول شب به آنها پوشانده ميشد.
محققان
دريافتند که، افرادي که کمتر از 6 ساعت در شب، در طول هفته مورد مطالعه
خوابيده بودند، 2/4 بار بيشتر احتمال داشت که در مقايسه با افرادي که 7
ساعت يا بيشتر در طول شب ميخوابيدند، مبتلا به سرماخوردگي شوند. اين
احتمال در افرادي که کمتر از 5 ساعت در طول شب ميخوابيدند، 5/4 برابر
ميشد. يکي از مزاياي اين مطالعه آن است که، اين اطلاعات براساس سيکلهاي
طبيعي خواب افراد به دست آمده، نه آنکه آنها را بهطور مصنوعي از خواب
محروم کنند.
متاسفانه
گاهي در فرهنگ کاري بعضي جوامع، افراد به کمتر خوابيدن و بيشتر کار کردن،
افتخار ميکنند، اما بايد اين آگاهي را به مردم داد که خواب کافي، جزئي
حياتي در سالم ماندن ما است.
اخيرا
مطالعهاي منتشر شده که در آن، مکانيسم اصلي در چگونگي بيدار شدن و به خواب
رفتن ساعت بيولوژيک بدن توضيح داده ميشود. يافتههاي اين مطالعه،
ميتواند ما را به سوي ابداع داروهاي هدفمندي راهنمايي کند تا بتوان
اختلالات مرتبط با مشکلات ساعت بدن را مانند jet lag، درمان کرد.