به گزارش شفا آنلاین،در حال حاضر نيز از پژوهشگران ما به صورت کامل از اين صنعت در کشور استفاده مي‌شود. درآمد حاصله از فروش فراورده‌هاي واکسن در سال پنج برابر درآمد حاصله از فروش نفت ايران است. چرا که نياز به اين حوزه از دانش حياتي است.
ميکروب‌شناسي پزشکي
جنبه بسيار کوچکي از اين دانش است. با اين وجود در دوره‌هاي آموزش پزشکي
به دانشجويان به ميزان بسيار پاييني از دانش ميکروب‌شناسي تدريس مي‌شود.
متأسفانه در حال حاضر هنوز پني‌سلين در ايران توليد نشده است. مواد اوليه و
پايه داروها از کشورهاي مختلف مثل چين و هند به ايران آورده مي‌شود و پس
از کمي تغيير و بررسي به فروش گذاشته مي‌شود.
مسئله
اصلي اين است که سرمايه‌داري جهاني نمي‌خواهد ما به اين مرحله از خودکفايي
برسيم که اين داروها و آنتي‌بيوتيک‌ها را توليد کنيم. چرا که با توليد اين
مواد و داروها بازار کشورهاي اطراف خود را نيز خواهيم داشت و همين موضوع
باقي کشورهاي سرمايه داري را نگران مي‌کند. از سوي ديگر عدم تجربه کافي در
اين زمينه، عامل ديگري براي ترجيح به واردات مواد اوليه دارو در کشور است.
پيشنهاد
من اين است که در حال حاضر، که شرايط سياسي کشور به سمت خوبي پيش رفته و
فضاي بازتري براي ورود باقي کشور‌ها و سرمايه‌هاي خارجي به روي جامعه کنوني
باز شده، از اين فرصت مناسب نهايت استفاده را کرده و بازار و دانش
ميکروب‌شناسي را به سمت سرمايه‌گذاري دوجانبه پيش ببريم.
به اين صورت که
کارخانجات توليدکننده مواد اوليه دارو با 49 درصد ميزان سرمايه‌گذاري در
کشور شروع به کار کنند و 51 درصد باقي را از دانشمندان و کارگران ايراني
استفاده شود. البته اين فضا به تازگي باز شده و مي‌توان اميد بيشتري به
تحقق اين سرمايه‌گذاري مشترک داشت. هرچند نکته مهم در اين قراداد دوطرفه
همان رعايت درصد بيشتر ايران در معامله است.
اين
تجارت جهاني بسيار مي‌تواند براي پيشرفت و خودکفايي کشور در تهيه و توليد
دارو مفيد باشد. البته تحقق اين همکاري مشترک در گرو خواست کشورهاي خارجي و
حمايت بيشتر دولت از پژوهشگران و دانشمندان ايراني است. اين قضايا با
افزايش سطح کيفي علم در ايران آينده بسيار روشن‌تري را براي ميکروب‌شناسي
ايران تضمين مي‌کند.
بهمن تبرائي / استاد بازنشسته انستيتو پاستور ايران
