تبـديل بافـت سـرطاني به بافـت سـالم درآزمايشـگاه

دانشمندان مايوکلينيک در اين تحقيق، متوجه ارتباط چسبيدن سلولي (Cell adhesion) با ريزآران‌اي‌ها (microRNA) شدند، در حالي‌که تا به حال تصور مي‌شد اين دو ربطي به هم ندارند.

در چسبيدن سلولي، سلول به يک ماده يا سلول ديگر با استفاده از پروتئين‌هايي که نقش چسب را بازي مي‌کنند، مي‌چسبد.

ريزآران‌اي‌، مولکول‌هاي کوچک آران‌اي‌ (با حدود ?? نوکلئوتيد) در سلول‌هاي گياهي، جانوري و ويروس‌ها هستند که در کدگذاري نقش ندارند. اين مولکول‌ها با تنظيم بيان ژن پس از رونويسي، ژن‌ها را خاموش مي‌کنند.

در ابتدا دانشمندان تصور مي‌کردند پروتئين‌هايي که نقش چسب را بازي مي‌کنند، فعاليت ديگري ندارند اما بعدا متوجه شدند که با چسباندن سلول‌هايي خاص به يکديگر، پيغام توقف رشد سلول صادر مي‌شود. علاوه بر اين، دانشمندان نمي‌دانستند که چرا دو پروتئين E-cadherin و p120 catenin که نقش چسب سلول را بازي مي‌کنند و به عنوان متوقف‌کننده رشد تومور شناخته مي‌شوند، در تومورها هم وجود دارند و براي رشد تومور اهميت دارند.

دانشمندان که علت اين تناقض را نمي‌دانستند تصور مي‌کردند که اين پروتئين‌ها دو رو هستند، گاهي خوبند و باعث عملکرد طبيعي سلول مي‌شوند و گاهي هم بد مي‌شوند و به رشد تومور کمک مي‌کنند. اما اين تحقيق ثابت کرد پروتئيني به نام PLEKHA7 بين چسب سلولي و ريزآران‌اي‌ها ارتباط برقرار مي‌کند.

وقتي سلول‌ها به هم مي‌چسبند ريز آر ان‌اي‌ها پيغام توقف رشد را مي دهند، اما وقتي سلول‌ها سرطاني هستند و چسبيدن سلولي مختل شده، ريزآران‌اي‌ها هم دچار بي‌نظمي شده و ديگر نمي‌توانند ژن‌ها را خاموش کنند.

هنري اسکوکرافت از مرکز تحقيقات سرطان بريتانيا مي گويد که با اينکه اين تحقيق مهم يکي از «اسرار» قديمي زيست شناسي را روشن کرده اما در قضاوت نبايد عجله کرد: «تا اينکه بفهميم آيا اين يافته‌ها در باره رشد سلول در آزمايشگاه به درمان سرطان کمک مي‌کند يا نه، زمان خيلي زيادي مانده است. اما اين قدم مهمي براي درک عملکرد سلول‌هاي به‌خصوصي در بدن است، اينکه کي رشد مي‌کنند و کي رشد را متوقف مي‌کنند.»