اين
مطالعه نتيجه خاص ديگري هم داشت و آن هم اين بود که موشهاي دريافت کننده
ميکروبهاي رودهاي از موشهايي که روغن ماهي مصرف کرده بودند، در مقايسه
با رژيم غذايي غني از روغن حيواني، در برابر افزايش وزن و التهاب ايجاد شده
در اثر رژيم غذايي محافظت شدند. اين موضوع، نشان ميدهد که ميکروبهاي
رودهاي عامل مستقلي در وخيمتر کردن التهاب ايجاد شده در اثر چاقي ناشي از
رژيم غذايي هستند و اين اميد را زنده ميکند که پروبيوتيک بتواند در
بياثر کردن رژيم غذايي چرب کمک کند.
نويسنده
اول اين مطالعه ذکر ميکند: «ميخواهيم مشخص کنيم که ميکروبهاي رودهاي
مستقيما در ايجاد تغييرات متابوليکي مرتبط با رژيم غذايي غني از چربيهاي
سالم و ناسالم، مشارکت دارند.» هرچند اين مطالعه در مدل موشي انجام شده،
هدف آن است که مداخلات مناسب براي مطلوب کردن سلامت متابوليک در انسان
شناسايي شوند.
در
اين مطالعه، محققان به مدت 11 هفته، به موشها رژيم غذايي غني از روغن
ماهي يا چربي حيواني دادند و علائم سلامت متابوليک را در آنها مورد ارزيابي
قرار دادند. درحاليکه مصرف روغن حيواني باعث رشد نوعي باکتري به نام
بيلوفيلا (Bilophila) شد و ارتباط آن با التهاب روده ثابت شده است، رژيم
غذايي غني از روغن ماهي باعث فراواني نوعي باکتري به نام Akkermansia
muciniphila در روده شد که روند افزايش وزن را کاهش داده و متابوليسم گلوکز
را در موش بهبود ميدهد.
اين
يافتهها بسيار هيجانانگيز هستند؛ زيرا عليرغم اينکه هر دو نوع روغن
داراي محتواي انرژي و فيبر مشابهي هستند و منبع اوليه انرژي باکتري رودهاي
به شمار ميروند، تفاوتهاي بنيادي در جمعيت ميکروبهاي رودهاي ايجاد
ميکنند و اين ميکروبها هستند که اثر قابل توجهي بر سلامت ميگذارند.
محققان
در آزمايشهاي بعدي روي پيوند مدفوع کار ميکنند تا ببينند آيا ميکروبهاي
ايجاد شده در اثر رژيم غذايي غني از چربي روغن ماهي ميتواند سلامت
موشهايي را که فقط با روغن حيواني تغذيه ميشوند، را بهبود دهد يا نه.
نتايج اين مطالعات شواهد بيشتري را در مورد اين پرسش فراهم ميآورد که آيا
جمعيت ميکروبي روده ميتواند مشکلات سلامت را در افرادي که رژيم غذايي ضعيف
و ناسالمي دارند، بازگرداند و بهبود دهد، يا خير..
اين
مطالعه، در ادامه گزارشهاي منتشر شده قبلي است که نشان دادهاند باکتري
Akkermansia muciniphila، نوعي محرک فنوتيپ سلامت است.
هرچند مطالعات بيشتري لازم است انجام شوند که آيا اين باکتري ميتواند به عنوان يک پروبيوتيک مورد استفاده قرار گيرد و اينکه چطور ميتواند با رژيم غذايي ترکيب شود تا پيامدهاي سلامت به حداکثر ميزان خود برسند.