به گزارش شفا آنلاین : دکتر محمدرضا شانه ساز مدیرکل وقت نظارت بر دارو و موادمخدر سازمان غذا و دارو در دولت دهم، به این پرسش پاسخ داد.
وی در پاسخ به این سئوال که چنین بحران دارویی در کشور بروز کرد، اظهارداشت: واقعیت امر این بود که در اواخر سال ۹۰ که بودجه سال ۹۱ داشت بسته می شد، پیشنهاد سازمان غذا و دارو این بود که با ارز مرجع نمی توانیم بازار دارویی کشورمان را اداره کنیم. یعنی اینقدر ارز مرجع نداریم که شرکت های دارویی بتوانند کمبودهای دارویی را جبران کنند.
شانه ساز ادامه داد: نگاه دولت آن موقع این بود که دارو افزایش قیمت پیدا نکند، و اگر ارز مرجع به ارز مبادله ای تغییر می کرد، به این معنی بود که قیمت دارو مثل سال ۹۲ می شد.
وی تاکید کرد: پیشنهاد ما این بود که ارز مرجع به ارز مبادله ای تغییر کند که موافقت نشد.
شانه ساز، مخالفت دولت و مجلس با پیشنهاد سازمان غذا و دارو در اواخر سال ۹۰ را مورد توجه قرار داد و در ارتباط با اینکه گفته می شد بانک مرکزی هم مخالف پیشنهاد سازمان غذا و دارو بوده است، گفت: بانک مرکزی تنها مجری بود و خودش نمی توانست موافق یا مخالف باشد.
مدیرکل وقت نظارت بر دارو و موادمخدر سازمان غذا و دارو در دولت دهم، افزود: نگاه دولت این بود که این ارز می توانست فروخته شود ۱۲۲۶ تومان یا ۲۵۰۰ تومان.
وی گفت: با توجه به تنگناهای ناگهانی که آن موقع گریبانگیر کشور شد، یکی از محل های تامین بودجه عمومی دولت همان فروش ارز بود. لذا، دولت و بانک که تامین کننده هزینه های جاری کشور هستند، می خواستند به جای اینکه ارز را ۱۲۲۶ تومان بفروشند، ۲۵۰۰ تومان تامین کنند. به همین لحاظ برای کالاهایی مثل دارو، علاقمند نبودند هر آنچه که ارز مورد نیاز وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو بود را تامین کنند. همین مسئله در تامین ارز مورد نیاز برای شرکت های دارویی وقفه انداخت و متاسفانه این کمبودها و مشکلات در سال ۹۱ به وجود آمد.
شانه ساز در عین حال به تخصیص ارز خیلی زیادی از سوی دولت وقت برای دارو بعد از کمبودی که اتفاق افتاده بود، اشاره کرد و افزود: ولی چون ذخایر دارویی کشور در آن مقطع رو به پایان بود و ما این مسئله را هشدار داده بودیم که شرکت های دارویی را برای ۶ ماه تجهیز کرده بودیم که البته این وضعیت برای داروهای داخلی و برای داروهای وارداتی، ذخایر ما بین ۳ تا ۴ ماه بود.
وی ادامه داد: به هر شکل، بعد از کمبودهایی که متوجه بازار دارویی کشورمان شده بود، یعنی دقیقا از شهریور که کمبودها جدی شروع شده بود، یک ارز قابل توجهی با نرخ مرجع به سازمان غذا و دارو دادند که خیلی دیر شده بود.
شانه ساز افزود: در بودجه سال ۹۲، ارز مرجع به ارز مبادله ای تبدیل شد و افزایش قیمتی به وجود آمد که بخشی از مابه التفاوت آن به بیمه ها داده شد که بتوانند حمایت خودشان را از بازار دارویی کشور انجام بدهند. ولی آنچه مسلم است، به یکباره ظرف مدت ۴ تا ۵ ماه بحران دارویی تمام شد و نکته ای که وجود دارد، این بود که مسئولان وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو متوجه بودند که چنین اتفاقی رخ خواهد داد و ارز مرجع نمی تواند تکاپوی نیاز کشور را بدهد. ولی نگاه آن روز این بود که قیمت دارو نباید گران بشود و قیمت آن کنترل شود.
وی در پایان با تاکید مجدد بر اینکه ارز مورد نیاز دارو دیر تخصیص داده شد، گفت: حتی ارز تخصیص داده شده کم نبود بلکه دیر تخصیص داده شد. بطوریکه وقتی به آمارها نگاه می کنیم، می بینیم ارز تخصیص داده شده تا شهریور ۹۱، ارز تخصیص داده شده برای دارو زیر ۵۰ میلیون دلار بود ولی در فاصله شهریور تا آذر، به یکباره بیش از ۱.۵ میلیارد دلار تخصیص دادند و آن زمانی بود که تنش های بین وزارت بهداشت و دولت، خیلی جدی شده بود و کمبودها به وجود آمد.
شانه ساز اظهارداشت: وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو، بروز این مشکل را هشدار داده بودند ولی باور نداشتند که این اتفاق می افتد.
مهر
