بنا به گزارش مرکز کنترل و پيشگيري بيماريها ( CDC)،
هزينههاي مبارزه با چاقي در سال 147 تا 210 بيليون دلار در سال برآورد
شده است. علل ابتلا به چاقي زياد و متفاوت و هنوز بحثهايي درباره آثار
طبيعي اين عارضه مطرح است. نتايج حاصل از بزرگترين و جامعترين تحقيق در
حوزه ژنتيک که امسال به چاپ رسيد، بيانگر رابطه بين ژنتيک و عارضه چاقي
بود.
گروهي
از محققان به اين نتيجه دست يافتهاند که بيش از 100 نوع از ژنهاي انسان
بر روي افزايش چاقي تاثيرگذار هستند. براي نمونه ميتوان به سيستم تعديل
احساس گرسنگي و همچنين سيستم توزيع چربي در بدن اشاره کرد.
محققان
دانشگاه انگليسي کلمبيا در کشور کانادا، خانواده 3-3-14 پروتئينها را
بررسي کردهاند. اين خانواده از پروتئينها بهعنوان يک بخش ثابت در
ناسالمترين بافت چربي افراد چاق شناخته شده هستند.
تنها
يک نوع ژن مشخص که در تمامي سلولهاي بدن هم پيدا ميشود، ميتواند
پروتئين 3-3-14 زتا را شناسايي کند. محققان به اين نتيجه رسيدهاند که اين
ژن نهفته در موشها توانست کاهش چشمگيري در چربي سفيد ايجاد کند.
چربي
سفيد يا بافت چربي سفيد که به سبب ذخيرهسازي کالري اساسا با افزايش چاقي،
بيماريهاي قلبي و ديابت مرتبط است، با چربي قهوهاي که کالري ميسوزاند و
گرما توليد ميکند در تقابل است.
گرت ليم، دانشجوي فوق دکتري در موسسه دانش زندگي UBC
، اهميت پروتئين 3-3-14 را اينگونه توضيح ميدهد: « افراد از دو طريق
چربي جذب ميکنند: يکي از طريق تکثير سلولهاي چربي و ديگر از طريق افزايش
اندازه سلولهاي چربي. اين پروتئين با ايفاي نقش در چرخه رشد سلولهاي
چربي، ميتوانند هم بر تعداد و هم اندازه آنها تاثيرگذار باشند.»
کاهش 50 درصدي چربيهاي سفيد از طريق ژنهاي نهفته
عليرغم
اينکه تمام موشهاي موردبررسي به يک ميزان تغذيه ميکردند، ميزان چربيهاي
سفيد در موشهايي که ژن نهفته داشتند، 50 درصد کاهش داشت. علاوه بر اين،
موشهايي که با هدف ميزان بيشتري از پروتئين 3-3-14، پرورش داده شده بودند،
به شکل قابلتوجهي بزرگتر و چاقتر بودند و با توجه به غذاي پرکالري که
مصرف ميکردند، 22 درصد چربي اضافه بيشتري داشتند. اين تحقيق که در روزنامه
نيچر کامينيوکيشن به چاپ رسيد و توانست به چهار سال تحقيق در اين حوزه
پايان بدهد، با پيبردن به رابطه بين پروتئين و توليد چربي در بدن توانست
داروي جديدي را بهعنوان مناسبترين راه براي درمان چاقي، معرفي کند.
دانشمندان با توجه به آزمايشها انجامشده بر روي موشها، اينگونه استدلال
کردهاند که با جلوگيري از توليد اين ژنها و پروتئينها، ميتوان از
انباشته شدن چربي بيشتر در افرادي که در معرض ابتلا به چاقي هستند، جلوگيري
کرد.
پرفسور جيمز جوهانسن، محقق اين مقاله بر اين باور است که اين مقاله گام بزرگي در راستاي مبارزه با مرض چاقي است.
به
گفته اين محقق تا به امروز ما نميدانستيم که تا چه اندازه اين ژن بر روي
چاقي موثر است. اين تحقيق نشان داد که چگونه يک تحقيق اصولي ميتواند
مشکلات مهم سلامتي را شناسايي کند و منجر به کشف دارويي براي آنها شود.
باوجود اينکه دارودرماني هماکنون يکي از مناسبترين راههاي درمان چاقي محسوب ميشود، تاثيرات آن در نوسان است؛ بنابراين همچنان داشتن يک برنامه تناسباندام و انجام ورزشهاي منظم واجب و لازم است.
لطفانام داروي پيشنهادي براي لاغري را ذكر كنيد .
این موضوع نیاز به مشورت پزشک تغذیه دارد