آژانس
پزشکي اين اتحاديه شواهد مربوط به آريتي قلبي را که در ارتباط با
هيدروکسيزين باشد، مورد بررسي قرار داده و نتيجهگيري کرده که خطر آن ميان
انديکاسيونهاي مختلف تجويز دارو تفاوتي نداشته و بروز اين حوادث در
بيماراني که عوامل خطر ديگري را نيز دارند، بيشتر است.
دستورالعملهاي
جديد، مستقيما بوسيله کشورهاي عضو تعيين ميشوند، جايي که مجوز بازاريابي
دارويي صادر ميشوند. حال، اطلاعات دارويي داروهاي حاوي هيدروکسيزين با
توصيههاي مربوط به دوزهاي جديد و هشدارها در مورد مصرف آنها در بيماراني
که عوامل خطر اختلالات ريتم قلبي را دارند يا افرادي که تحت درمان با
داروهاي خاص و معيني هستند، روزآمد شدهاند.
آژانس پزشکي اتحاديه اروپا موارد زير را به اطلاع پزشکان ميرساند:
حداکثر
دوز در بزرگسالان بايد روزانه 100 ميليگرم باشد. در افراد مسن، اگر
چارهاي جز تجويز اين داروها نباشد، حداکثر دوز روزانه، 50 ميليگرم در نظر
گرفته ميشود. حداکثر دوز روزانه در کودکان، تا 40 کيلوگرم، 2 ميليگرم به
ازاي هر کيلو وزن بدن در روز بوده و اگر کودکي بيشتر از 40 کيلوگرم وزن
دارد، همانند دوز بزرگسالان رفتار ميشود.
تجويز
هيدروکسيزين در بيماران با عوامل خطر شناخته شده طولاني شدن فاصله QT
اکتسابي يا مادرزادي، کنتراانديکه است، مانند بيماراني مبتلا به بيماري
قلبيعروقي، عدم تعادل قابل توجه الکتروليتها (هيپوکالمي، هيپومنيزيمي)،
داراي سابقه خانوادگي مرگ ناگهاني قلبي، براديکاردي مشخص، استفاده همزمان
از داروهاي شناخته شده که فـاصـلـه QT را طـولانـي کـرده يـا torsades de
pointes ايجاد ميکنند.
استفاده
از اين داروها در بيماران مسن توصيه نميشود، زيرا حذف اين دارو از بدن
آنها کاهش مييابد و آسيبپذيري بيشتري به اثرات آنتيکولينرژيک و ديگر
واکنشهاي جانبي دارند. تجويز اين داروها بايد در بيماران مبتلا به
براديکاردي يا افرادي که داروهاي القا کننده هيپوکالمي مصرف ميکنند، با
احتياط صورت گيرد. اگر بيمار همزمان از داروهاي مهارکننده دهيدروژناز الکل
يا CYP3A4/5 استفاده ميکند، بايد مراقبتهاي لازم از وي به عمل آيد.