به گزارش شفا آنلاین، مشاور ارشد اقتصادي رئيس‌جمهور معتقد است: «آثار و نتايج توافق هسته‌اي
حتماً اقتصاد را در وضعيتي بهتر از شرايط موجود قرار خواهد داد؛ اما به‌طور
دقيق فعلاً نمي‌دانيم اثر توافق در ماه‌هاي آينده و در سال‌هاي آينده
چگونه ظاهر خواهد شد.» مسعود نيلي گفت: «چون تجربه مشابه بين‌المللي نظير آنچه بر اقتصاد ايران گذشته وجود ندارد و همه باتجربه جديدي مواجه شده‌ايم، بايد بااحتياط درباره اينکه پس از توافق قرار است چه اتفاقي رخ دهد نظر بدهيم.» وي افزود: «بااين‌حال تقريباً مطمئن هستيم که ازنظر منابع و ظرفيت‌هاي اجرايي و توان کارشناسي دولت با محدوديت‌هاي زيادي مواجه خواهيم بود.»
وي با تأکيد بر اينکه مسئله خيلي جدي و بزرگ اقتصاد ايران، کمبود منابع است گفت: «اين مسئله در حال حاضر به شکل خيلي جدي خود را نمايان کرده است؛ يعني اين تنگنا هم در بودجه دولت قابل‌مشاهده است و هم در نظام بانکي.
دولت در سال‌هاي گذشته بسيار بزرگ و ناکارآمد شده و درعين‌حال منابع لازم را براي خدمات‌رساني در اختيار ندارد.» به اعتقاد دکتر نيلي، همزمان با مسئله نارسايي‌هاي جدي در ساختار اقتصادي کشور نيز مواجه هستيم. وضعيت فعلي اين پيام را مي‌دهد که هرچه منابع جديد به اين ساختار غلط تزريق شود، به‌صورت غلط هزينه مي‌شود.
اصلاح ساختار موجود يا اصلاحات ساختاري
مشاور
ارشد اقتصادي رئيس‌جمهور بابيان اينکه در دوره‌اي طولاني، براي اينکه
رفاه کوتاه‌مدت ايجاد کنيم در زمينه مصرف کردن بسياري منابع، دچار خطاهاي
فاحش شده‌ايم گفت: «امروز در خيلي حوزه‌ها، ظرفيت‌ها به حد پايه‌اي خودش
رسيده است. تا جايي که ديگر به‌هيچ‌عنوان نمي‌شود روش قبلي را ادامه داد.»
وي با اشاره به اينکه برخي اقتصاددانان اين روزها از ضرورت اصلاح ساختاري
در اقتصاد ايران سخن مي‌گويند و برخي بيشتر به دنبال اين هستند که شرايط
موجود را اصلاح کنند گفت: «هرچند باوجود عملکردهاي گذشته اطمينان مردم نسبت
به اصلاح ساختار اقتصادي به حداقل رسيده است اما مشکل اين است که ما ديگر
زمان زيادي نداريم.»
بزنگاه تاريخي
مشاور ارشد رئيس‌جمهور معتقد است ما در تاريخ کشورمان چند بار با بزنگاه‌هاي تاريخي مواجه بوديم که آن را پس‌زده و استفاده‌اي نبرده‌ايم. اگر با شرايط جديد هم در قالب همان سياست و اقتصاد سنتي برخورد کنيم، نتيجه‌اي نمي‌گيريم و در آينده با بحران‌هاي بزرگ مواجه مي‌شويم که مي‌تواند ما را دچار شرايطي بدتر و خطرناک‌تر از دوران تحريم کند. به اعتقاد او، ما بايد سياست‌گذار را توجيه کنيم. در عرصه اجتماعي و افکار عمومي هم اين بحث تبديل به گفتمان و مطالبه شود. در غير اين صورت فرمان هدايت اقتصاد ما به‌طور سنتي به همان سمتي کشيده مي‌شود که پول نفت را صرف رفاه کوتاه‌مدت و بحران‌هاي درازمدت کند.
