به گزارششفاآنلاین،بیژن نقیب زاده گفت: گوش خارجی و میانی مسئول انتقال صوت هستند و گوش داخلی نقش درک و فهم اصوات را بر عهده دارد و اختلال در این سیستم باعث نقص در شنوایی افراد می‌شود.
وی افزود: علل کاهش شنوایی در سنین مختلف می‌تواند متفاوت باشد. در سنین پایین معمولاً عواملی همچون عوامل ارثی و اختلالاتی که موقع زایمان ممکن است اتفاق بیفتد یا اختلالاتی همچون کم رسیدن اکسیژن به نوزاد در ابتدای تولد، از علل اصلی کاهش شنوایی است.
وی افزود: همچنین مشکلات دارویی مثل مصرف بعضی آنتی‌بیوتیک‌ها و بعضی بیماری‌ها همچون کم‌کاری و پرکاری تیروئید نیز در کاهش شنوایی تأثیر زیادی دارند.
وی ادامه داد: عفونت‌های گوش میانی و داخلی و بعضی بیماری‌های ویروسی که عفونی هستند مثل اوریون؛ عفونت‌های دوران نوزادی امثال مننژیت‌ها نیز می‌توانند در آینده منجر به کاهش شنوایی شوند؛ عفونت‌های حادی که به دنبال یک سرماخوردگی در داخل گوش ایجاد می‌شوند و بعضی عفونت‌های گوش میانی که مزمن می‌شوند نیز از علل کاهش شنوایی در سنین پایین است.
نقیب زاده ادامه داد: در افراد بالغ، ضربه بزرگ‌ترین عامل کاهش شنوایی است؛ مثل ضربه‌های صوتی که به دلیل انفجار صورت می‌گیرد و می‌تواند آسیب‌های جبران‌ناپذیری را به شنوایی افراد وارد کند. از دیگر علت‌های کاهش شنوایی می‌توان به بعضی از بیماری‌های عفونی در داخل خود گوش داخلی و عصب گوش یا بعضی بیماری‌ها مثل بالا رفتن فشار گوش میانی که با سرگیجه همراه است، اشاره کرد.
این متخصص گوش و حلق و بینی گفت: با توجه به علت کاهش شنوایی می‌توانیم بگوییم که آیا بیماری و نقص در سیستم شنوایی قابل‌درمان است یا خیر. اگر مشکل در سیستم انتقالی باشد اغلب مواقع قابل‌درمان است، اما اگر مشکل از سیستم عصبی باشد، بیشترین چیزی که کمک می‌کند مسئله کمک درمانی همچون استفاده از سمعک است.
