شفا آنلاین>سلامت>حدود ۳۰تا ۵۰درصد علت ناموفق شیوه مداوای یک بیمار، به دارو مربوط میشود؛ یعنی کیفیت دارو، انتخاب نوعدارو و نحوه استفاده از دارو و این وظیفه یک داروساز است که علت را تشخیص دهد و در این زمینه پزشک معالج را راهنمایی کند.
همچنین
یک داروساز در صورت ناموفق بودن رژیم دارو درمانی باید علل عدم موفقیت را
بررسی کند. از همین رو میتوان گفت رشته داروسازی بخشی از علوم پزشکی است
که در رابطه با تولید و ساخت دارو، بررسی وضعیت دارو در بدن انسان و
موجودات زنده و میزان تأثیر دارو در سلامت جامعه و کم کردن بحرانهای
بیماریزا نقش ایفا میکند.
البته
توجه به این نکته بسیار ضروری و مهم است که نسخه پیچی و ارائه دستور مصرف
به بیمار نیاز به یک دانش و مهارت خاص دارد و داروساز با مهر و امضا نسخه،
مسئولیت مدنی هرگونه اشتباه احتمالی در هنگام نسخه پیچی یا سهل انگاری در
موقع خرید و نگهداری آن را بر عهده میگیرد.
یکی
از دغدغه های داروسازان در نظام سلامت ما عدم توجه به جایگاه آنها به
عنوان یکی از حلقه های اصلی درمان بیماران است که با اجرای طرح تحول نظام
سلامت نیز جایگاهی برای آنان تبیین نشده و این در حالی است که یکی از
مهمترین جنبههای نقش آفرینی داروسازان در جامعه، تاثیر آنان در تجویز صحیح
و مناسب دارو برای بیماران است .
محمد
رضا دری دبیر انجمن داروسازان تهران نیز در این زمینه می گوید : یکی از
نواقص طرح تحول سلامت، معلوم نبودن جایگاه داروسازان به عنوان یکی از حلقه
های اصلی درمان بیماران است که امیدواریم در سال جدید سازمان غذا و دارو و
NGOمربوطه با رایزنی های لازم جایگاه داروسازان را به عنوان یکی از حلقه
های درمان در این طرح عظیم مشخص کنند.
وی
خاطرنشان کرد: امیدواریم در سال جدید تصمیم گیری و سیاست گذاری های کلان
در جهتی باشد که جامعه داروسازی و خدماتی که این قشر در چرخه درمانی ارائه
می دهند توسط مردم دیده شود .
سید
علی فاطمی عضو هیات مدیره انجمن داروسازان ایران نیز به اهمیت عوارض
اقتصادی و بهداشتی ناشی از سوء مصرف داروها و نقش داروسازان در کاهش آنها
در اهداف 17 گانه راهبردی وزارت بهداشت اشاره کرد و گفت: متاسفانه این
موضوع تاکنون مورد غفلت واقع شده و در بخش تعریف خدمات سلامت؛ خدمات دارویی
داروسازان در داروخانهها پیش بینی نشده است.
به گفته فاطمی داروسازان از حلقههای اصلی زنجیره درمان هستند که نقش مهمی در تجویز صحیح و مناسب دارو برای بیماران دارند.
به
نظر ميرسد براي پررنگ شدن جايگاه داروسازان براي خدمات دارويي سرپايي هم
باید ازنظر حقوقي و قانوني اين نکته را در نظر داشته باشيم که اگر اهميت
داروسازان به مسائل کاريشان بيشتر يا کمتر باشد، چه فرصتها و تهديدهايي
ايجاد خواهد شد. از طرفي هم بايد يک اقدام فرهنگي صورت بگيرد که مانند بقيه
حرف و رشتههاي پيراپزشکي بقيه اعضاء و متخصصان نظام سلامت هم به
داروسازان اهميت ويژه دهند و از پتانسيل علمي آنها در جاي خودش استفاده
کافي و وافي کنند.