شفاآنلاین :سلامت >طب سنتی >جالب است بدانيد يکي از دلايلي که امروزه تعداد بيماران بيشتر شده اين است که همه افراد زير کولر هستند و کمتر عرق ميکنند.
در زمان قديم آزمايش خون وجود نداشت. در آن دوران حکما معتقد
بودند مايعات بدن 4 رنگ بيشتر ندارند؛ سفيد و بيرنگ (بلغم)، تيره، خاکستري
و سياهرنگ (سودا)، قرمزرنگ (خون) و زردرنگ (صفرا). چربيها و مواد زائد
بدن در طيف مايعات سفيد يا تيره (بلغم و سودا) قرار ميگرفتند بنابراين هر
زمان که تيرگيهاي خون زياد يا گلولههاي چربي و اجزاي سفيدرنگ در آن ديده
ميشد، تجويزهاي خاصي براي بيمار داشتند. تشخيص اين موضوع نيز با مشاهده
خون از طريق فصد (رگ زدن) يا
حجامت انجام ميشد.
حکماي طب سنتي براي
درمان چربيخون بالا اول از همه دستورات تغذيهاي و فعاليتي به بيماران
ميدادند. به اين ترتيب که بايد مصرف گوشتها را کاهش و فعاليت بدنيشان را
افزايش دهند. ورزش نيز تدابير خاص خود را داشت؛ مثلا ماساژهاي مخصوصي قبل و
بعد از ورزش انجام ميشد تا بيمار دچار بدن درد نشود. حتي به افراد مسني
که قادر به ورزش نبودند هم توصيه ميشد شغلي داشته باشند؛ در مغازهاي
فروشندگي کنند يا به پاک کردن محصولات کشاورزي بپردازند.
اسبسواري نيز
براي کاهش چربي، مفيد بود. درواقع اين عقيده وجود داشت که تکان خوردن اسب
باعث ريز شدن اجزاي چربي و خروج تدريجي آن از بدن ميشود. اگر هم فرد
توانايي هيچ فعاليتي را نداشت، به اطرافيان توصيه ميکردند تا با او صحبت
کنند چراکه صحبت کردن را هم راهي براي مصرف انرژي ميدانستند. رفع يبوست
يکي ديگر از نکتههاي مهم براي درمان چربيخون بالا بود زيرا يبوست پايه
بيماريها محسوب ميشد و عقيده داشتند خروج مواد زائد از بدن را مختل
ميکند. شيوه درماني ديگر، استفاده از موادي بود که ميزان ادرار را افزايش
ميدهند. فصد و حجامت هم راهي براي خروج خون ناسالم از بدن و ساخته شدن خون
سالم دانسته ميشد.
از لحاظ تغذيه، حکما معتقد بودند همانطور که هر حيواني غذاي خاص خود را دارد انسان نيز بايد از غذاي مخصوص خود استفاده کند که از
4 ماده تشکيل ميشود:
1) نان تهيه شده از گندمي که آفتزده نباشد و خوب پخته شده باشد.
2) گوشت حيوان جوان يعني حيواني که کمتر از 1 سال داشته باشد مثل بره، بزغاله و جوجه.
3) شيرينيهاي ساده مثل شيريني نخودچي، شيريني برنجي و ساير شيرينيهايي که روغن و خامه زيادي ندارند.
4)
خوردن بعضي از انواع ميوهها مثل سيب، انگور و انجير. خرما نيز براي کساني
توصيه ميشد که در مناطق گرمسير زندگي ميکردند. البته بقيه موادغذايي نيز
مجاز بودند اما نه براي مدت طولاني چراکه حکما معتقد بودند اين مواد در
بدن خواص دارويي پيدا ميکنند. علاوه براينها، توصيه ميشد هر فرد مطابق
طبع خود غذا بخورد. يکي ديگر از دستورات غذايي اين بود که فرد براي مدتي يک
وعده از غذاي روزانهاش را به نان و ميوه اختصاص دهد مثلا يک شب نان و
پرتقال و شب ديگر نان و سيب و... بخورد.
امروزه نيز براي کاهش
چربيخون در طب سنتي از راهکارهاي قبلي که گفته شد، استفاده ميشود. با اين
حال داروهاي مفرده مثل کرفس، شنبليله و جو، داروهاي ترکيبي مثل دواي
البلغم، شربت صدري و اطريفل صغير و روشهاي درماني ديگري نيز در اين زمينه
مطرح هستند. يکي از اين روشها تعريقدرماني است؛ يعني با کمک تعريق
ميتوان خروج مواد زائد و چربيها را از بدن افزايش داد. جالب است بدانيد
يکي از دلايلي که امروزه تعداد بيماران بيشتر شده اين است که همه افراد زير
کولر هستند و کمتر عرق ميکنند.
دکتر
عليرضا عباسيان، عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي تهران