محمدصابری در گفتگوی اختصاصی با شفا آنلاین اظهار کرد: به طور معمول زمانی که جنب و جوش کودک به مقداری بالاتر از حد معمول می رسد در خانواده به کودک انگ بیش فعالی زده می شود.
وی ادامه داد: گاهی اوقات شاهدیم که برخی از همکاران پزشک یا روانشناسان ما در مطب یا کلینیک هایشان تشخیص بیش فعالی میدهند در حالی که ما درزمینه بیش فعالی باید به نشانه ها، زمان و شرایط رفتار بیشتر دقت کنیم.
وی تأکید کرد: من گاهی به طنز بکار می گویم که بچه بیش فعال نیست بلکه مادر کم فعال است !پس بهتر است درمانگران در تشخیص بیش فعالی وقت کافی را بگذارند و به صرف گرفتن یک شرح حال مبنای تشخیص را بر بیش فعالی نگذارند .بلکه مشاهده رفتار را در رأس کار بگذارند، یعنی حداقل باید در شرایط طبیعی مانند زنگ تفریح، سرکلاس، موقعیت های پارک و... شرایط وی را بررسی نموده و بعد درباره تشخیص بیش فعالی و درمان نیز اقدام کرد.
علائم بیش فعالی را شناسید
صابری درباره علائم بیش فعالی خاطرنشان کرد: در بحث بیش فعالی باید کمبود دامنه توجه را هم مد نظر قرار داد. اما به طور کلی افراد مبتلا به بیش فعالی زیاد وول می خورند، جایی دوام ندارند.تکالیف یا کارهایشان نا تمام گذاشته و از شاخه ای به شاخه دیگر می پرند و...
وی با اشاره به این که اول باید بیش فعالی را درست تشخیص داد و بر اساس آن درمان خوب را پیش گرفت، به شفا آنلاین گفت: بیشترین چیزی که سبب نگرانی می شود تشخیص های عجولانه است که انجام می گیرد. اگر بچه ای در منزل جنب و جوش زیادی انجام می دهد نباید بدون تشخیص پزشک به آن انگ بیش فعالی زد.
درمان بیش فعالی/ دارو درمانی خط آخر
وی درباره درمان بیش فعالی اظهار کرد: زمانی که بیش فعالی و کمبود دامنه توجه آزار دهنده می شود، والدین باید به پزشک مراجعه نمایند. که معمولأ در سنین کلاس اول و دوم علائم هشدار بیشتر می شود و درمان آن رفتار درمانی، خانواده درمانی و آموزش های موثر و خط آخر دارو درمانی است.
این روانشناس هشدار داد: اگر بیش فعالی درمان نشود فرد برای انجام رفتارهای پرخطر در سنین بلوغ و مشکلات بعدی در بزرگسالی نیز مستعد خواهد بود.
