» عمومی
شفاآنلاین-صبح زود با صداي زنگ ساعت از خواب بيدار مي شويد و فورا به ياد آموخته هاي خود درباره جملات مثبت تاکيدي مي افتيد و قبل از اين که از جايتان بلند شويد، با خود چند بار تکرار مي کنيد: «امروز چه روز خوبيه.»
به گزارش شفا آنلاین، هنگام خروج از خانه متوجه مي شويد به دليلي نامعلوم خودرويتان استارت نمي خورد؛ بعد از کمي سروکله زدن با آن با توجه به اين که دارد ديرتان مي شود، تصميم مي گيريد از خير خودروي شخصي بگذريد و با تاکسي به محل کارتان برويد. بعد از کلي معطلي بالاخره موفق مي شويد تاکسي پيدا کنيد. در مسير هستيد که از راديوي تاکسي مي شنويد در آن طرف دنيا بمبي منفجر شده است و تعداد زيادي افراد بي گناه کشته شده اند و در بين راه هم در کمال ناباوري مي بينيد راننده، مسير شما را اشتباه متوجه شده است و بايد مسافتي دورتر از مقصد خود پياده شويد و تازه موقع پياده شدن چون پولتان خرد نيست، با راننده بحثتان مي شود. وقتي پياده مي شويد يادتان مي افتد که نبايد اجازه دهيد روزتان خراب شود؛ پس باز با خود مي گوييد: «امروز خيلي روز خوبيه!» ديرتر از حد معمول وارد محل کارتان مي شويد و با اين که بار اول است دير مي رسيد، رئيستان با کج خلقي ديرآمدنتان را به رويتان مي آورد و بعد مراجعه کننده اي داريد که هنوز سرجايتان ننشسته، بايد به او جواب بدهيد. او هم گوشزد مي کند که چقدر معطلش کرده ايد. خب اينجاست که ديگر طاقت نمي آوريد و پاسخ او را با تندي مي دهيد. بعد از اين که يک فنجان چاي مي نوشيد و کمي از استرستان کاسته مي شود، دوباره با خود چند بار تکرار مي کنيد: «امروز خيلي روز خوبيه!» اما اين بار صدايي در سرتان با تعجب و تمسخر مي گويد: «واقعا؟ اين هايي که تا الان ديدي کافي نبود؟!» با خود فکر مي کنيد: «آخر چرا؟ هر چه سعي مي کنم مثبت باشم، ديگران اجازه نمي دهند» و به يک باره تمام آن چه سعي کرده ايد درباره مثبت انديشي ياد بگيريد و در زندگي تان پياده کنيد، برايتان زير سوال مي رود.
خراسان
نظرشما
آخرین اخبار