رفتار علی کریمی باید الگو باشد

آن مرد آمد، آن مرد آمد تا مراتب تشكر و امتنان خود را از روزنامه ما بابت حمايت از تيم ملي در طول برگزاري جام ملت‌هاي آسيا رسماً اعلام كند. كروش تأكيد كرد آنچه من را به روزنامه خبرورزشي كشاند، وطن‌پرستي شماست كه حامي تيم ملي كشورتان بوديد.

كارلوس كروش روز پنج‌شنبه هفته گذشته- بخوانيد يك روز تعطيل- به خبرورزشي آمد در حالي كه تحريريه روزنامه شلوغ‌تر از روزهاي عادي هميشگي شده بود!
همكاران ما در خبرورزشي اغلب با خانواده و فرزندان خود به تحريريه آمدند، كارلوس كروش هم خوش‌خلق و باحوصله به ويژه با كودكان عكس انداخت، شوخي كرد و خصوصيات اخلاقي و شخصيت خاص و دوست‌داشتني خود را به نمايش گذاشت. قراري هم براي انجام مصاحبه گذاشته نشده بود. در واقع در طول اين 4 سال كه كارلوس كروش به ايران آمده، كم مصاحبه كرده و هرگز به دفتر روزنامه‌هاي ورزشي نرفته بود و پنج‌شنبه براي اولين‌بار به خبرورزشي آمد.

از قبل مي‌دانستيم انجام گفت‌وگو با سرمربي پرتغالي تيم ملي سخت است و به آساني تن به مصاحبه نمي‌دهد، خاصه آن كه اين ‌بار قرار بر يك ديد و بازديد ساده و به قول آرين قاسمي مترجم كروش فقط يك تشكر بود و نه مصاحبه!
اما مگر مي‌شود خبرنگار باشي، همه وقايع تيم ملي و حواشي مرتبط با آن را دنبال كرده باشي، كارلوس كروش هم جلوي چشمانت باشد و مصاحبه نكني؟!
نه، امكان نداشت! همين كه كارلوس بالاي تحريريه روي صندلي نشست، سردبير استارت گفت‌وگو را زد و ساير همكاران نيز ادامه دادند تا مصاحبه‌اي جالب شكل بگيرد.

مرد پرتغالي در اين گفتمان با صراحتي كم‌نظير، نگاهي ژرف و منحصر به فرد و به شكلي خاص درباره تيم ملي، جام ملت‌هاي آسيا، دست‌اندركاران كنفدراسيون فوتبال آسيا و چهره‌هاي شاخص فوتبال ايران حرف زد كه براي خودمان هم جالب توجه بود. به طور مثال وقتي بحث ما و كارلوس كروش به علي كريمي، جدايي ناگهاني او از تيم ملي و سكوت يك ماه اخير او رسيد، سرمربي محبوب و دوست‌داشتني كشورمان شمرده شمرده و با طمأنينه گفت: «راجع به علي كريمي يك علامت سؤال در ذهن بنده نقش بسته كه چرا او از جمع ما جدا شد؟ او يك تصميم خاص گرفت و احساساتش را هم با ما در ميان نگذاشت. به تصميم علي كريمي احترام مي‌گذارم. از لحاظ شخصي معتقدم خيلي حيف شد كه او از جمع ما جدا شد و رفت. خيلي هم متأسف شدم كه چرا علي كريمي دلايل اين تصميم خود را به من نگفت! اگر مرا در جريان مي‌گذاشت، شايد مي‌توانستم كاري كنم اما به هر حال چنين نكرد و من هم به اين تصميم او احترام مي‌گذارم. با اين وجود معتقدم علي كريمي با سكوت خود در اين مدت الگوي مناسبي از خود بر جاي گذاشت. كريمي با همين سكوت خود درس بزرگي به همه داد. او ثابت كرد آدمي نيست كه امروز از ظرفي غذا بخورد و بعد ظرف غذا را بشكند و اين رفتار او جاي تقدير دارد.»