شفاآنلاین :سازگاری عامل مهمی در کاهش تعارضات رایج بین حوزه های درونی و بیرونی رفتار انسان است. سازگاری یک ویژگی شخصیتی یا محصول چند ویژگی شخصیتی و عوامل اجتماعی، خانوادگی، خلقی و ... است.
به گزارش شفاآنلاین، دكتر «مينا پور فرخ»، روان شناس با بيان اين كه وکسلر یکی از بزرگترین نظریه پردازان هوش، هوش را توانایی سازگاری مطرح نموده است، گفت: بدین معنی که افراد بتوانند در محیط و شرایط مختلف، انعطاف بیشتری از خود نشان دهند و اصطلاحا سازگارتر باشند. همچنین عزت نفس یکی از نیازهای اصلی انسان است که برای سازگار شدن ضروری است. کسی که عزت نفس دارد در برابر موقعیت ها و چالش های زندگی انعطاف بیشتری نشان می دهد و در شرایط استرس زا و فشارهای روانی، مقاومت و پایداری می کند.وي با بيان اين كه سازگاری، تطبیق یافتن یا وفق دادن شخص نسبت به محیط نیست، ادامه داد: اگر اصطلاح سازگاری در معنای همنوایی با اعمال و اندیشه های دیگران مطرح شود بنابراین توصیفی از شخصیت سالم نداشته ایم.
اين روان شناس با طرح اين سوال كه به راستی چه اتفاقی می افتد که سازگاری در فرد به ناسازگاری تبدیل می شود؟، افزود: وقتی بین خودپنداره فرد (خود واقعی) و خود آرمانی اش (تصورات ایده آل دور از ذهنی که برای خود درنظر گرفته) ناهمخوانی وجود داشته باشد و فاصله خود پنداره تا خود آرمانی زیاد باشد به طوری که فرد در رسیدن به آرزو و آمالش دچار ناکامی گردد اضطراب زیاد شده و ناسازگاری بوجود خواهد آمد. از آنجایی که انسان فطرتا به دنبال شکوفایی است؛ ناسازگاری حاصل از ناکامی و خودناباوری باعث از دست رفتن کفایت فردی شده و نا امنی را به همراه خواهد داشت.
پورفرخ در پايان اظهاركرد: از طرفی دیگر، استرسورها و فشارهای روانی از عوامل دیگری در پدیدایی ناسازگاری هستند و این در حالي است که افراد از نظر آسیب پذیری در برابر این استرس ها واکنش یکسانی ندارند. بررسی آسیب پذیری در هر فرد از 4 بعد زیستی، روانی، اجتماعی و معنوی صورت می پذیرد. بعد معنوی و ایمان به خداوند و توکل به او مهم ترین عامل در توانایی سازگاری فرد در مواجهه با چالش های زندگی است؛ .مجموعه مهارت های مقابله ای که افراد در مواجهه با موقعیت های زندگی در اختیار دارند نیز بر میزان فشار روانی احساس شده از سوی آنها و میزان موفقیت شان در سازگاری با مسائل پیش رو اثر گذار خواهد بود.
رادیوسلامت