دکترعلی شهریاری احمدی در گفتگوی اختصاصی با شفا آنلاین با اشاره به این که در غالب موارد علت خاصی برای سرطان خون پیدا نمی شود؛ افزود: گاهی ممکن علت آن انجام شیمی درمانی و رادیوتراپی در گذشته باشد.
وی همچنین خاطرنشان کرد: قرار گرفتن در معرض دوزهای بالای اشعه رادیواکتیو ویا میادین فشارقوی برق نيز با افزایش بروز سرطان خون همراه می شود.
فوق تخصص خون و سرطان بالغین با بیان این که به طور معمول در این نوع سرطان ارث دخالت ندارد؛ اظهار کرد: از طرفی دیگر بسته به حاد یا مزمن بودن سرطان علائم بروز آن متفاوت است.
وی ادامه داد: سرطان خون مزمن در طول زمان برای نمونه گاهی خودش را با یک کم خونی مختصر،خستگی پذیری، بزرگی طحال ومشكلات غدد لنفاوی و یا گاهی به صورت اتفاقی و به دنبال انجام آزمایش خون نشان می دهد.
شهریاری احمدی تأکید کرد: اما در عین حال سرطان خون حاد معمولا پر سر و صدا است و بیمار با کم خونی شدید،گلبول های سفید خیلی بالا که امکان دارد برایش مشکلات کلیوی وریوی یا حتی مغزی ایجاد کرده باشد، خونریزی شدید و عفونت های مکرر به پزشک مراجعه نمايد.
رئیس بخش خون و سرطان بالغین بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) اظهار کرد: به طور معمول در سرطان خون حاد ،بیماری در نهایت در طول یک تا سه ماه خودش رابه طور کامل نشان می دهد، یعنی از زمان شروع بیماری تا مراجعه بیمار به پزشک خیلی طول نمی کشد.
راه های تشخیص سرطان خون
وی به شفا آنلاین گفت: برای تشخیص قطعی مطالعه و انجام آزمایش روی خون محیطی و در غالب موارد گرفتن نمونه مغز استخوان از بیمارضروری است. انجام آزمایشات دیگر مانند آزمایشات سایتوژنتیک و ژنتیک ملکولی نیز از راه های تشخیص این نوع سرطان به شمار می روند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران یادآور شد: برای بررسی میزان خطر سرطان خون و درمان، پس از تشخیص قطعی باید گروه بندی انجام شود.
وی اساس درمان در سرطان های خون حاد را شیمی درمانی های تزریقی دانست و بیان کرد: حال در صورتی که بیماربا درمان های استاندارد اولیه به بهبودی رفت آنگاه بر اساس بررسی های ژنتیکی مفز استخوان، سن، میزان توانایی های بدنی و یک سری از شاخص های دیگر بیمار برای پیوند مغز استخوان نیز معرفی می شود.
شهریاری احمدی خاطرنشان کرد: به طور کلی در بیماران مبتلا به سرطان خون، پیوند مغز استخوان تنها 50 تا 60 درصد برای بهبود قطعی به آنها کمک کند؛ در بیماران مبتلا به سرطان خون حاد هنوز هم در بهترین شرایط تا 50 درصد امید به بهبودی قطعی وجود دارد.
