» عمومی
شفاآنلاین-«درحال حاضر بیش از 10 میلیون جوان ایرانی مستعد و دارای شرایط ازدواج هستند اما به‌صورت مجردی زندگی می‌کنند». این اخرین اظهارات معاون ساماندهی امور جوانان وزیر ورزش و جوانان در خصوص زیاد شدن زندگی مجردی است که نشان می دهد، جوانان ایرانی این روزها زندگی مجردی را بیشتر از زندگی خانوادگی دوست دارند .
به گزارش شفاآنلاین، شاید دلیل اصلی هم این باشد که این روزها سبک زندگی ایرانی
رو به تغییر است.از شیوه ازدواج و طلاق گرفته تا زندگی خانوادگی همه و همه
دچار تغییرات جدی شده که شاید تا چند سال پیش برای خانواده ها ناملموس
بود.
امروز اگر سری به بنگاههای معاملات ملکی محل بزنید ، موارد زیادی را برای رهن و اجرای مجردها خواهید دیدکه نشان از افزایش تقاضا برای زندگی مجردی بین جوانان ایرانی است.
در روزگاری نه چندان دور زندگی مجردی بیشتر یک ژست غربی در زندگی شرقی تلقی می شد و تمایل به داشتن چنین زندگی در کشور ،مورد نکوهش و مذمت اکثر خانواده ها قرارداشت.
البته در بدو گرایش به چنین شیوه زندگی، مردان بیشتر به آن تمایل داشتند و خواستار مستقل شدن از خانواده بودند به طوری که برخی از پسران پس از اتمام دوره خدمت سربازی ترجیح می دادند که از خانواده مستقل شده و به صورت مجردی زندگی کنند.
در این میان کمتر خانواده ای حاضر بود استقلال طلبی فرزند خود را به رسمیت بشناسد و از او حمایت کند و بیشتر خانواده ها سعی می کردند که در صورت داشتن فرزندی که خانه مجردی داشت این مساله را از سایرین پنهان کنند ،اما امروز با مدرن شدن سبک زندگی ها و پیشرفت تکنولوژی ووسایل ارتباط جمعی این مساله در کشور بسیار رایج شده است هر چند که هنوزهم در دیدگاههای سنتی، زندگی مجردی به خصوص برای زنان و دختران جوان مورد نکوهش قرار می گیرد اما تحقیقات نشان از افزایش تمایل بانوان ایرانی برای تنها زندگی کردن و مستقل بودن دارد.
روانشناسان و جامعه شناسان اما یکی از مهم ترین دلایل زیاد شدن خانه های مجردیرا افزایش سن ازدواج می دانند چرا که باعث می شود جوانی که نمی تواند ازدواج کند میل استقلال طلبی خود را درخانه مجردی جستجو کند.
از سوی دیگر، توقعات بالا، داشتن انواع و اقسام امکانات، داشتن خانه و خودرو از جمله آرزوهايي است که جوانان امروزي به دنبال آن ها هستند و خيلي از جوانان با همين آرزوها از خانواده جدا مي شوند و همين توقعات موجب شده که ديگر جوان امروزي نتواند با خانواده زندگي مسالمت آميز داشته باشد.
چقدر از جوانان ایرانی مجرند؟
در هر حال می توان گفت، زندگی مجردی از آن پدیده هایی است که با تغییر سبک زندگی در جوامع در حال گذار، خود را بسیار پررنگ تر نشان داد. به طوری که در سال ۸۹ مسئولان سازمان ملی جوانان وقت، از افزایش زنان و مردان مجرد ابراز نگرانی کردند و از زندگی مجردی ۳۰ درصد جوانان در ۶ کلان شهر تهران، شیراز، مشهد، اصفهان، تبریز و اهواز خبر دادند.
این پدیده که به گفته «مجید امیدی»، مدیرکل فرهنگی سازمان ملی جوانان سابق از زمانی ریشه دواند که جوانان و فرزندان در خانواده ها، به اتاق های شخصی خود روی آوردند. آمار وزارت ورزش و جوانان در سال ۹۱ هم این نکته را تایید می کند درصد دخترانی که در خانه های مجردی زندگی می کنند، افزایش یافته است. البته طبق اعلام این وزارتخانه در همان ۶ کلان شهر سال ۸۹، ۳۰ درصد جوان ها زندگی مجردی داشتند. گفته می شود براساس نتایج سرشماری سال ۱۳۹۰، 7.1 درصد خانواده های ایرانی به صورت مستقل و تک نفره زندگی می کنند.
از سوی دیگر، با توجه به اینکه جمعیت جوانان ایرانی در حدود 24 میلیون نفر است باید گفت حدود نیمی از جوانان بنا به دلایل مختلف اقتصادی و فرهنگی از ازدواج و تشکیل خانواده روی گردانند.
طبق نتایج سرشماری نفوس و مسکن سال 1390، در شهر تهران در گروه سنی 15 تا 39 سال 1062059 مرد مجرد (شامل بی‌همسر به‌دلیل فوت، بی‌همسر به‌دلیل طلاق و هرگز ازدواج‌نکرده) وجود دارد و 789252 مرد دارای همسر. این ارقام برای زنان ساکن تهران در همین گروه سنی عبارت است از 843795 زن مجرد و 1043606 زن دارای همسر. بنابراین می‌توان گفت تعداد مردان مجرد تهران بیشتر از زنان مجرد است. طبق اظهارنظر وزارت ورزش و جوانان ایران در سال 1391، در شهرهای بزرگ بین 25 تا 30 درصد جوانان زندگی مجردی دارند.
آمار 6 کلان شهر بزرگ با حدود 30 درصد زندگی مجردی در جوانان، نشان می دهد این آسیب اجتماعی رو به گسترش است. از سوی دیگر برخی مسولین حوزه جوانان، معتقد اند که نباید اذهان عمومی را درباره این موضوع آشفته کرد.
آسیب های زندگی مجردی
در هر حال نکته اینجاست که روی آوردن جوانان به زندگی مجردی با آسیب‌هایی جدی همراه است. در این میان همانطور که گفته شد، انتخاب دلخواه زندگی مجردی از سوی گروهی از جوانان ناشی از افزایش حس استقلال طلبی میان آنان است. این همان باوری است که در کشورهای صنعتی از یکی دو سده پیش آن را پذیرفته‌اند و حتی آن را تشویق می‌کنند.
این در حالی است که زندگی مجردی معمولا گرایش به اعتیاد، رفتارهای پر خطر جنسی و نا هنجاریهای اجتماعی را افزایش می دهد اما در عین حال خانواده ها نیز با توجه به شرایط سخت اقتصادی کنونی از جدا شدن و مستقل شدن فرزندانشان استقبال می کنند تا جایی که شاید روزی برسد که فرزندان خانواده در سن 18 سالگی مانند کشورهای غربی خانواده را ترک کنند که این مساله می تواند بحران جدی برای خانواده و جامعه به وجود بیاورد. بحرانی که می تواند توفان گسست خانواده ها را ایجاد کند و فرهنگ زندگی خانوادگی را در ایران تغییر دهد.
مساله ای که در کلان شهرهایی مانند تهران بیشتر خودی نشان داده و می دهد و باید برای آن چاره ای اندیشید.
شهر خبر
امروز اگر سری به بنگاههای معاملات ملکی محل بزنید ، موارد زیادی را برای رهن و اجرای مجردها خواهید دیدکه نشان از افزایش تقاضا برای زندگی مجردی بین جوانان ایرانی است.
در روزگاری نه چندان دور زندگی مجردی بیشتر یک ژست غربی در زندگی شرقی تلقی می شد و تمایل به داشتن چنین زندگی در کشور ،مورد نکوهش و مذمت اکثر خانواده ها قرارداشت.
البته در بدو گرایش به چنین شیوه زندگی، مردان بیشتر به آن تمایل داشتند و خواستار مستقل شدن از خانواده بودند به طوری که برخی از پسران پس از اتمام دوره خدمت سربازی ترجیح می دادند که از خانواده مستقل شده و به صورت مجردی زندگی کنند.
در این میان کمتر خانواده ای حاضر بود استقلال طلبی فرزند خود را به رسمیت بشناسد و از او حمایت کند و بیشتر خانواده ها سعی می کردند که در صورت داشتن فرزندی که خانه مجردی داشت این مساله را از سایرین پنهان کنند ،اما امروز با مدرن شدن سبک زندگی ها و پیشرفت تکنولوژی ووسایل ارتباط جمعی این مساله در کشور بسیار رایج شده است هر چند که هنوزهم در دیدگاههای سنتی، زندگی مجردی به خصوص برای زنان و دختران جوان مورد نکوهش قرار می گیرد اما تحقیقات نشان از افزایش تمایل بانوان ایرانی برای تنها زندگی کردن و مستقل بودن دارد.
روانشناسان و جامعه شناسان اما یکی از مهم ترین دلایل زیاد شدن خانه های مجردیرا افزایش سن ازدواج می دانند چرا که باعث می شود جوانی که نمی تواند ازدواج کند میل استقلال طلبی خود را درخانه مجردی جستجو کند.
از سوی دیگر، توقعات بالا، داشتن انواع و اقسام امکانات، داشتن خانه و خودرو از جمله آرزوهايي است که جوانان امروزي به دنبال آن ها هستند و خيلي از جوانان با همين آرزوها از خانواده جدا مي شوند و همين توقعات موجب شده که ديگر جوان امروزي نتواند با خانواده زندگي مسالمت آميز داشته باشد.
چقدر از جوانان ایرانی مجرند؟
در هر حال می توان گفت، زندگی مجردی از آن پدیده هایی است که با تغییر سبک زندگی در جوامع در حال گذار، خود را بسیار پررنگ تر نشان داد. به طوری که در سال ۸۹ مسئولان سازمان ملی جوانان وقت، از افزایش زنان و مردان مجرد ابراز نگرانی کردند و از زندگی مجردی ۳۰ درصد جوانان در ۶ کلان شهر تهران، شیراز، مشهد، اصفهان، تبریز و اهواز خبر دادند.
این پدیده که به گفته «مجید امیدی»، مدیرکل فرهنگی سازمان ملی جوانان سابق از زمانی ریشه دواند که جوانان و فرزندان در خانواده ها، به اتاق های شخصی خود روی آوردند. آمار وزارت ورزش و جوانان در سال ۹۱ هم این نکته را تایید می کند درصد دخترانی که در خانه های مجردی زندگی می کنند، افزایش یافته است. البته طبق اعلام این وزارتخانه در همان ۶ کلان شهر سال ۸۹، ۳۰ درصد جوان ها زندگی مجردی داشتند. گفته می شود براساس نتایج سرشماری سال ۱۳۹۰، 7.1 درصد خانواده های ایرانی به صورت مستقل و تک نفره زندگی می کنند.
از سوی دیگر، با توجه به اینکه جمعیت جوانان ایرانی در حدود 24 میلیون نفر است باید گفت حدود نیمی از جوانان بنا به دلایل مختلف اقتصادی و فرهنگی از ازدواج و تشکیل خانواده روی گردانند.
طبق نتایج سرشماری نفوس و مسکن سال 1390، در شهر تهران در گروه سنی 15 تا 39 سال 1062059 مرد مجرد (شامل بی‌همسر به‌دلیل فوت، بی‌همسر به‌دلیل طلاق و هرگز ازدواج‌نکرده) وجود دارد و 789252 مرد دارای همسر. این ارقام برای زنان ساکن تهران در همین گروه سنی عبارت است از 843795 زن مجرد و 1043606 زن دارای همسر. بنابراین می‌توان گفت تعداد مردان مجرد تهران بیشتر از زنان مجرد است. طبق اظهارنظر وزارت ورزش و جوانان ایران در سال 1391، در شهرهای بزرگ بین 25 تا 30 درصد جوانان زندگی مجردی دارند.
آمار 6 کلان شهر بزرگ با حدود 30 درصد زندگی مجردی در جوانان، نشان می دهد این آسیب اجتماعی رو به گسترش است. از سوی دیگر برخی مسولین حوزه جوانان، معتقد اند که نباید اذهان عمومی را درباره این موضوع آشفته کرد.
آسیب های زندگی مجردی
در هر حال نکته اینجاست که روی آوردن جوانان به زندگی مجردی با آسیب‌هایی جدی همراه است. در این میان همانطور که گفته شد، انتخاب دلخواه زندگی مجردی از سوی گروهی از جوانان ناشی از افزایش حس استقلال طلبی میان آنان است. این همان باوری است که در کشورهای صنعتی از یکی دو سده پیش آن را پذیرفته‌اند و حتی آن را تشویق می‌کنند.
این در حالی است که زندگی مجردی معمولا گرایش به اعتیاد، رفتارهای پر خطر جنسی و نا هنجاریهای اجتماعی را افزایش می دهد اما در عین حال خانواده ها نیز با توجه به شرایط سخت اقتصادی کنونی از جدا شدن و مستقل شدن فرزندانشان استقبال می کنند تا جایی که شاید روزی برسد که فرزندان خانواده در سن 18 سالگی مانند کشورهای غربی خانواده را ترک کنند که این مساله می تواند بحران جدی برای خانواده و جامعه به وجود بیاورد. بحرانی که می تواند توفان گسست خانواده ها را ایجاد کند و فرهنگ زندگی خانوادگی را در ایران تغییر دهد.
مساله ای که در کلان شهرهایی مانند تهران بیشتر خودی نشان داده و می دهد و باید برای آن چاره ای اندیشید.
شهر خبر
نظرشما
آخرین اخبار