1. توکل و واگذاری امور به خداوند: ادعیه معصومین (علیهم السلام) که کلاس
توحید، خداشناسی، بندگی مخلصانه و مکتب انسان سازی است، به انسان ثابت
میکند که در جهان هستی، بدون توکل کردن به خدا زندگی کردن، مساوی با فنا و
نابودی است. عباراتی در دعاهای معصومین (علیهم السلام) میبینیم که در
توصیف عظمت خداوند و قدرت لایزال او سخن گفتهاند و سپس به ما گوشزد
میکنند که بااعتماد به او، امورمان را واگذار کنیم و از او بخواهیم که
مشکلات را حل نماید.همچنانکه خداوند میفرماید: مرا بخوانید و درخواست کنید
تا پاسخ دهم. (غافر / 60) بدین ترتیب، توجه به این اصل، تالمات روحی و
اضطراب اعضای خانواده را نیز از بین میبرد.
2. آرامش درونی: همه انسانها کم و بیش، در زندگی، دچار گرفتاری و مشکلاتی
هستند که موجب اضطراب آنها میشود و در برخی موارد، نجات و رهایی از آن،
خارج از توان انسان است به عبارتی، وارد آمدن فشارهای فراتر از توانمندی
آدمی، باعث اضطرابی میشود که تحمل آن در دراز مدت، از توان انسان خارج
است. لذا بهترین راه برای نجات از این اضطراب و نگرانی، به خصوص در میان
اعضای خانواده که با هم پیوند قلبی و عاطفی دارند، دعا و نیایش با خدای
سبحان است؛ خدایی که بر هر کاری توانا بوده و نزدیکترین مونس به انسان
است، همآنطور که قرآن میفرماید: نحن أقرب الیه من حبل الورید، میتواند
آرامشی را که بین زوجین قرار داده است، دوباره به خانواده با عمق بیشتری
برگرداند.
3. دعا و بهرهمندی نعمتهای الهی: انسانهای مومن با دعا و نیایش
میتوانند از نعمتهای الهی بسیاری بهرهمند شوند. هم چنان که در قرآن آمده
است: واذا سالک عبادی عنی فانی قریب اجیب دعوه الداع (بقره 186) اگر بنده
من از من تقاضا کند، پاسخگوی او خواهم بود، ما میتوانیم همه نیازهای خود
را حتی آن چه به نظرمان دور از دسترس است، از او بخواهیم. بنا براین،
همسران با تاسی به رسیمان محکم دعا میتوانند با اطمینان خاطر، روابط
زناشویی خود را مدیریت نموده و به حد اعتدال برسانند و به طرف مقابل خود
اطمینان نمایند. چرا که حصن و قلعه مستحکم دعا، خودشان و همسرشان را از
پلیدیها و مفاسد پیرامونشان حفظ میکند.
4. ارزشمند شدن در نزد پروردگار: از جمله آثار دعا، به دست آوردن ارزش و
منزلت در نزد خداوند است. در سوره فرقان آیه 77 میفرماید: بگو پروردگارم
اعتنایی به شما نمیکرد، اگر دعای شما نبود... مفهوم آیه این است که اگر
اهل دعا و نیایش و ارتباط با خداوند نباشید، نزد او جایگاه و منزلتی ندارید
و کسی که نزد پروردگار منزلتش را از دست بدهد، نزد دیگران نیز عزتی نخواهد
داشت و از عنایات الهی بی بهره خواهد ماند، همچنانکه در سوره فرقان آیه 77
آمده است: ای رسول من، بگو اگر به سوی خدا متوجه نشوید و دعا نکنید،
پروردگارم به شما اعتنا نخواهد کرد و این امر شامل اعضای خانواده نیز
میشود که نتیجه آن فروپاشی بنای خانواده است.
5. دعا عامل دفع بلا: خانوادههای قرآنی با توسل به دعا، خودشان و
فرزندانشان را از بلاهای زمانه حفظ میکنند. در آموزههای دینی، به انسان
آموزش دادهاند که قبل از آن که سختی، مشکلات و بلاها، دامنگیرش شود؛ با
دعا و نیایش، بلاها را از خود دور سازد. امام علی (ع) میفرماید: «امواج
بلا را با دعا دفع کنید» اگر هر روز صبح پس از نماز به سجده رفته و از او
تقاضا کنیم که امروز ما و خانوادهمان و همه را از جمیع بلاها و حوادث
روزگار مصون بدارد، قطعاً این دعا در عالم امکان تأثیر دارد و ما را از
حوادث سخت دور میکند.
6. دعا عامل حفاظت خانواده: امام رضا (علیه السلام) به اصحاب خود فرمودند:
بر شما باد به سلاح انبیاء. گفتند: سلاح انبیاء چیست؟ فرمود: دعا.بنا بر
تعریف فوق، سلاح، وسیله محافظت در مقابل دشمنان است، پس دعا و ارتباط با
خداوند، مانند قلعه ای محکم وامن، اعضای خانواده را در مقابل همه دشمنیها و
هجمهها، محافظت کرده و باعث اطمینان خاطر ایشان میشود.
7. دعا عامل تغییر تقدیر: امام صادق علیه السلام میفرماید: دعا همان
عبادتی است که خداوند دربارهاش فرمود: کسانی که از عبادت و پرستش من تکبر
کنند، بزودی با ذلت وارد جهنم خواهند شد. امام موسی کاظم علیه السلام نیز
فرمود: از برای هر بیماری، دارو و دعایی است، هرگاه خدای تعالی به ذهن
بیماری برساند که دعا کند، قطعاً در دعای او، شفا را قرار داده است.اگر
قبول داشته باشیم که اختلافات خانوادگی، عموماً ناشی از مشکلات روحی و
بیماریهای روانی و اخلاقی است، پس بیماریهای اخلاقی زوجین، با تاسی به
دعا و توسل به خداوند و معصومین (علیهم السلام) میتواند درمان شود.خداوند
درقرآن روش دعا کردن برای خانواده را نیز به ما آموخته است، در سوره فرقان
آیه 74 میفرماید: اگر به دنبال خانواده ای قرآنی هستید، اینگونه دعا کنید:
پروردگارا، به ما از همسران و فرزندانمان آن ده که مایه روشنی چشمان [ما]
باشد و ما را پیشوای پرهیزکاران گردان.
آرمان