کد خبر: ۴۳۰۱۶
تاریخ انتشار: ۰۰:۳۱ - ۱۵ آذر ۱۳۹۳ - 2014December 06
شفاآنلاین :بازی‌های زیبا و جذاب او در مجموعه‌های «مسافری از هند» و «کلانتر 1 و 2»، هنوز در خاطره هاست. ایرج نوذری در کنار فعالیت‌های سینمایی در بسیاری از کارهای انساندوستانه پیشقدم و معتقد است در هنر،علم، گذشت و ایثار ایستگاه آخر وجود ندارد.
به گزارش شفاآنلاین، این بازیگر ارزنده سینما در یازدهمین جشن نفس به عنوان یکی از سفیران زندگی حضور پیدا کرد. او که یکی از میلیون‌ها داوطلب اهدای عضو است از فرهنگ ایثار و بخشش زندگی به بیماران نیازمند گفت. «من خود را هنرمندی مردمی می‌دانم و افتخارم این است که از مردم  هستم و برای مردم هم  می‌مانم. سال‌هاست در میان مردمی زندگی می‌کنم که ایثار و گذشت و فداکاری آنها در جهان زبانزد است. در بسیاری از حوادث و اتفاقات مردم ایران فداکاری شان را به اثبات رسانده‌اند.» وی ادامه داد: 10 سال پیش زمانی که برای نخستین بار موضوع پیوند اعضا مطرح شد مردم خوب کشور مان از این آزمون  سربلند بیرون آمدند و امروز داشتن کارت داوطلبی اهدای عضو افتخار بزرگی است که نصیب ما شده است.
نوذری ادامه داد:‌وقتی قرار است از این دنیا برویم چرا با دستان خالی سفر کنیم، چه خوب است که ببخشیم و بعد سفر کنیم، اما یادمان نرود اگر می‌بخشیم بدون توقع و طلب رفتار کنیم،  زیرا عمل خیر وظیفه هر انسانی است. وقتی به چهره بیمارانی که به خاطر از دست دادن یکی از اعضای حیاتی بدنشان سال‌ها با درد و رنج زندگی می‌کنند نگاه می‌کنم با تمام وجود ناراحت می‌شوم. یقین دارم که همه ما وقتی در این شرایط قرار می‌گیریم، ناراحت می‌شویم و تلاش می‌کنیم تا به این افراد کمک کنیم. در جشن نفس بیمارانی را دیدم که به خاطر از کار افتادن ریه‌شان مجبور بودند با کپسول اکسیژن نفس بکشند. نفس کشیدن بدون دستگاه برای آنها آرزوی بزرگی است. در حالی که ما در سلامت کامل نفس می‌کشیم و به این نکته توجه نمی‌کنیم که همین نفس کشیدن ساده برای این بیماران یک آرزوی بزرگ است.
وی ادامه می‌دهد: وقتی یک همنوع یا از همه مهم‌تر یک هموطن را نجات می‌دهیم، باید بدانیم  به وظیفه مان عمل کرده‌ایم. چقدر خوب است که در میان مردم همیشه شاهد خلق صحنه‌های زیبا باشیم و باز هم این ثانیه‌های زیبا را خلق کنیم و به تصویر بکشیم. زیباترین صحنه‌های زندگی زمانی است که خانواده بیمار مرگ مغزی با ایثاری بزرگ درحالی که داغدار از دست دادن عزیزی است  به نجات چند بیمار دیگر فکر می‌کند. من دست این انسان‌های بزرگ را می‌بوسم. آنها به بیماران رنج کشیده بدون هیچ چشمداشتی زندگی می‌بخشند و صحنه‌هایی از ایثار و گذشت خلق می‌کنند. وی تأکید کرد: باید عاشق هم باشیم و به یکدیگر عشق بورزیم. وقتی به این همه ایثار و گذشت مردم نگاه می‌کنم  دوست دارم زمان مرگ و در آخرین لحظات باعث زندگی همنوعانم باشم. از اینکه می‌توانم به عنوان سفیر زندگی در تشویق هموطنانم به این کار بزرگ سهم کوچکی داشته باشم به خود می‌بالم و آرزو می‌کنم شاهد نباشیم  بیماری به خاطر از دست دادن عضو حیاتی و نبود این عضو برای پیوند جان بسپارد و امیدوارم اهدا و بخشش اعضای بدن به فرهنگ جداناپذیر خانواده‌های ایرانی تبدیل شود.
شوک
 
نظرشما
نام:
ایمیل:
* نظر: