بیشترین افرادی که در این برنامه حضور داشتند ناشنوایانی بودند که به راحتی با یکدیگر ارتباط برقرار می کردند و لبخند برلب داشتند که نشان میداد در اجتماع هم به راحتی توانسته اند حضور داشته باشند و به فعالیت بپردازند.
یکی از دانش آموزان استثنایی؛ ناصر مسلمی است که در مسابقات جهانی هم توانسته رتبه کسب کند و او میگوید؛ یکی از برنامه هایش شرکت در مسابقات جهانی بزرگسالان است و در دانشگاه می خواهد رشته تربیت بدنی بخواند.
به سراغ یکی دیگر از دانش آموزان استثنایی می رویم، رضا سنجری،دانش آموز پایه سوم دبیرستان است اوقرائت قرآن مجید را در برنامه بر عهده داشت و قاری قرآن است.
سنجری که یک روشن دل است ضمن اینکه قاری قرآن است مداحی می کند اما از
افراد جامعه گله داشت و گفت:مردم شناختی از
نابینایان ندارندو فکر میکنند هیچ توانایی ندارند و برخورد خوبی نمیکنند.
وی با انتقاد از مسئولان شهر اظهار کرد:حداقل مسوولان شهری به وضعیت ما توجه کنند و حمل ونقل عمومی و عابر پیاده ها را مناسب ما هم طراحی و بسازند.
این قاری قران اظهار کرد: برخورد معلمان با ما عالی است و خیلی برای ما زحمت می کشند و مدیون آنان هستیم.
آرزوی رضا این است تا یک معلم تاریخ و مداح خوبی برای جامعه شود.
در سالن ورودی همایش روشن دلانی می بینی که در حالا بافتن کیف و صنایع دستی دیگر هستند به سراغ مربی آنان می رویم خانم بلاغی می گوید:دانش آموزان پایه هشتم را آموزش می دهم و آنان کار با قیطون را بدون استفاده از قلاب و با نخ و ناخن انجام میدهند و کار های دیگر نیاز به تجهیزات و ابزار تیز و برنده دارد اما اینکار به راحتی انجام میگیرد و سود زیادی برای دانش آموزان دارد.
هنگامی که با دانش آموزان استثنایی صحبت میکنیم متوجه میشویم آنان خیلی از افراد سالم جلوتر هستند و هریک با وجود محدودیتی که دارند اما با دل بزرگ و استعداد زیاد توانسته اند با این محدویت کنار آیند و بر آن غلبه کنند و اگر بخواهند و اراده کنند می توانند با برنامه ریزی درست و تلاش مستمر به اهداف خود دست یابند. امید، تلاش و موفقیت این گروه در زندگی با آن روحیه پرتوان و انرژی مثبت، تاثیر انکار ناپذیری بر جامعه و اطرافیان دارد. 12آذر روز جهانی معلولیت باید تلنگری بر ذهن خاک خورد افراد جامعه و مسوولان باشد تا به این قشر توجه زیادی کنیم و در زندگی از تجارب آنان هم درس بگیریم.
