در سال 1928، شیمی‌دان‌های اروپایی دریافتند چگونه می‌توان «سالیسین» را استخراج و آن را به اسید «سالیسیلیک» تبدیل کرد. این ماده به عنوان مسکن درد و پایین آورنده تب شناخته شده و سپس برای تبدیل شدن به اسید «آستیل‌سالیسیلیک» یا آسپرین تغییر شکل پیدا می‌کند. مطالعات انجام شده نشان می‌دهد پوست درخت بید به تسکین درد کمر و احتمالا درد ناشی از التهاب مفاصل کمک می‌کند. همچنین در بررسی دیگر مشخص شد افراد مبتلا به کمردرد که روزانه میزان 240 میلی گرم از این ماده را مصرف می‌کنند درد بدن آنان کاهش پیدا کرده است.
یکی از دلایلی که افراد ترجیح می‌دهند از پوست درخت بید به عنوان جایگزینی برای آسپرین استفاده کنند این است که عوارض جانبی مشابه با آسپرین ندارد. آسپرین و دیگر داروهای غیراستروئیدی ضدالتهابی می‌توانند موجب تحریک معده شوند در حالی که مصرف مقدار طبیعی از پوست درخت بید این عارضه را به همراه ندارد.
با این وجود در صورتیکه پوست درخت بید برای مدت زمانی طولانی و به میزان بالا مصرف شود می‌تواند عوارض جانبی همچون آسپرین را داشته باشد. همچنین مصرف آن برای افراد زیر توصیه نمی‌شود:
- مصرف‌کنندگان داروهای رقیق کننده خون
- افراد حساس به آسپرین
- مبتلایان به اختلالات خونریزی
- مبتلایان به بیماری کلیوی
همچنین در پوست درخت بید، «تانن» و «فلاوونوئید» نیز وجود دارد که خواص درمانی خود را دارا هستند. تانن ماده شیمیایی است که در بسیاری از خوراکی‌های گیاهی وجود دارد. بررسی‌ها نشان می‌دهد این ماده از رشد باکتری‌های خاص، ویروس‌ها و قارچ‌ها جلوگیری می‌کند. همچنین می‌تواند در لخته شدن خون و افزایش سلامت قلب از طریق کمک به کاهش فشارخون و کلسترول موثر باشد.
به نقل از هلث لاین، فلاوونوئیدها نیز ترکیب‌هایی در گیاهان هستند که موجب ظاهر شدن رنگ قرمز، نارنجی و زرد در گیاه می‌شوند. همچنین این ترکیب به عنوان آنتی اکسیدان در بدن عمل کرده و به ترمیم سلول‌ها و جلوگیری از آسیب دیدن آنها کمک می‌کند.
