شفا آنلاين- قزلآلای خال قرمز رودخانههایی را به عنوان زیستگاه انتخاب میکند که آب پاک، سرد، شیرین و سرشار از اکسیژن داشته باشد. به همین دلیل پارک ملی لار با توجه به داشتن زیستگاههای مناسبی مانند رودخانههایی آب سفید، لار، الرم و دریاچه سد لار محل مناسبی برای زندگی این گونه است.
به گزارش شفا آنلاين، قزلآلای خال قرمز یکی از گونههای جانوری ویژه
کشور است که نامش در فهرست سرخ اتحادیه جهانی حفاظت از گونههای در خطر
انقراض قرار دارد، این ماهی که به عنوان نماد زیستمحیطی تهران نیز شناخته
میشود، بیشتر از هر زمانی، زمستانها نیاز به توجه و حمایت دارد، زیرا
قزلآلاهای خال قرمز از اوایل دی ماه حرکت خود را به سمت سرشاخه رودخانهها
آغاز میکنند تا در این مناطق تخمریزی کنند این ماهیها بعد از تخمریزی
دوباره به رودخانه و دریاچهها باز میگردند، اما نکته اینجاست که تعداد
کمی از آنها موفق به بازگشت میشوند، زیرا حرکت ماهیها به سمت سرشاخه
رودخانه و نبود نظارت دقیق بستر را برای فرصتطلبان و صیادان فراهم میکند
تا آنها راحتتر از هرزمانی قزلآلاهای خال قرمز را به دام بیندازند.
قزلآلای
خال قرمز رودخانههایی را به عنوان زیستگاه انتخاب میکند که آب پاک،
سرد، شیرین و سرشار از اکسیژن داشته باشد. به همین دلیل پارک ملی لار با
توجه به داشتن زیستگاههای مناسبی مانند رودخانههایی آب سفید، لار، الرم و
دریاچه سد لار محل مناسبی برای زندگی این گونه است.
بنابراین
مسئولان حفاظت محیطزیست باید در این فصل مراقب فعالیت صیادان و افراد
فرصتطلب باشند، نکته اینجاست که با توجه به کمبود نیرو و تجهیزاتی که
سازمان حفاظت محیطزیست و اداره پارک ملی لار با آن روبهروست میتوان
احتمال داد که صیادان در این فصل خسارت جبرانناپذیر به این گونه میزنند.
باید
یادآور شد که با بارش برف در پارک ملی لار رفت و آمد و سرکشی به
رودخانهها برای محیطبانان مشکل میشود و این درحالی است که محیطبانان
فقط یک موتور برف رو در اختیار دارند و با توجه به وسعت مناطق تحت پوشش خود
قادر نیستند در تمامی مناطق حضور فعال داشته باشند و این درحالی است که
جریمه صید هرقطعه ماهی خال قرمز 20 هزار تومان است، اما باید تاکید کرد این
جریمه بازدارنده نیست و نمیتواند مانع محکمی برای مقابله با صیادان غیر
مجاز باشد.
بنابراین در کنار تغییر قوانین، بهروز کردن جریمههای
صید و شکار، تامین تجهیزات و افزایش نیروی انسانی پاسگاههای محیطبانی،
مسئولان باید تدابیری نیز برای رشد آگاهی مردم نسبت به اهمیت محیطزیست و
حفظ گونههای جانوری بیندیشند