به گزارش شفا آنلاین،دکتر فریبا رمضان علی گفت: اهدای تخمک بر روی زنانی که به دلیل داشتن سن بالا، یائسگی زودرس، نداشتن تخمک امکان باروری را ندارند و زوجی که نوزاد نارس و زودرس به دنیا میآورند، انجام میشود. همچنین زوجینی که میتوانند باردار شوند اما بچه متابولیکی به دنیا میآورند، نمیتوانند به دفعات باردار شوند و از اهدا کننده استفاده میکنند.
وی با بیان اینکه آزمایشهای اولیه پیش از درمان باید به طور کامل انجام شود، افزود: بر روی اهدا کننده تخمک تست غربالگری صورت میگیرد و فرد از نظر بیماریهای سیفلیس، هپاتیت، ایدز و ژنتیکی باید مورد بررسی قرار گیرد. فرد اهدا کننده هم از نظر اخلاقی باید فرد کاملا سالمی باشد تا بتواند تخمک اهدا کند.
این فوق تخصص نازایی یادآور شد: آزمایشهای روتین قبل از بارداری در زوجین شامل آزمایش اسپرموگرام مرد، معاینات عمومی، ایدز، هپاتیت، معاینات لگنی، بررسی حفره رحم و سونوگرافی برای اندازه گیری حجم رحم میشود.
رمضان علی در مورد نحوه اهدای تخمک خاطر نشان کرد: بعد از انجام انواع آزمایشها در طی 45 روز داروهای تخمک گذاری به فرد اهدا کننده داده میشود و بعد از اتمام این دوره در اتاق عمل و در محیط آزمایشگاه تخمک از بدن وی خارج شده و تخمک اهدایی، توسط اسپرمهای مرد که همسر گیرنده تخمک است لقاح مییابد و جنین حاصله از این لقاح در رحم زن نابارور منتقل و سعی میشود که اگر گروه خونی فرد گیرنده منفی بود از اهدا کننده منفی کمک گرفته شود.
این فوق تخصص نازایی با تاکید بر این مطلب که اهدای تخمک حتی به دفعات هیچ
گونه آسیبی به اهدا کننده نمیرساند و تنها ممکن است داروهای تخمک گذاری
عوارض کم و محدودی را برای فرد ایجاد کنند در پایان اظهار کرد: لازم است
زوجینی که میخواهند با روش اهدای تخمک دارای فرزند شوند، تحت مشاوره قرار
گیرند و تمام جوانب این کار را با آگاهی کامل از نظر روحی، روانی و سایر
مسائل درنظر بگیرند و بعد درمان را شروع کنند.
ایسنا