با توجه به آثار زیان بار معاشرت با این افراد، در آموزه های دینی بر بیان جزئی ترین ویژگی اینان تأکید گردیده تا از طرح رفاقت با آنان پرهیز شود؛ چنانچه در این باره از امام صادق(ع) روایت شده است که فرموده اند: هر زمان امیر مؤمنان علی(ع) به منبر می رفتند، می فرمودند «شایسته است مسلمان از رفاقت با سه نفر دوری کند: پر روی بی باکِ تبهکار، احمق و انسان دروغگو».
همچنین امام باقر(ع) بیان داشته اند «با چهار شخص معاشرت و دوستی نکن: احمق، بخیل، ترسو و دروغگو؛ زیرا شخص احمق می خواهد به تو سود رساند ولی صدمه می زند و آدم بخیل و تنگ نظر از تو می گیرد اما به تو پس نمی دهد و ترسو از تو و پدر و مادرش فرار می کند و دروغگو اگر راست بگوید، کسی باور نمی کند»، و نیز از امیرالمومنین مولا علی(ع) سؤال شد کدام دوست بد است؟ ایشان در پاسخ فرمودند: «کسی که معصیت خدا را برای تو زیبا جلوه دهد».
علاوه بر این حضرت محمد(ص) بیان داشته اند: «از همنشینی با مردگان بپرهیزید». پرسیدند یا رسول الله! مردگان چه کسانی هستند؟ فرمودند: «هر ثروتمندی که ثروتش او را به سرکشی وا دارد»
