امام حسین (ع) به اسب من و شما نیاز ندارد

به گزارش شفاآنلاین: حضرت در بدو ورود به کربلا يکي از اصحاب خود به نام حجاج بن مسروق را به دعوت او فرستادند اما او عذر آورد و گفت: حاضرم اسبم را بدهم. امام هم فرمود که نيازي به اسب تو نداريم و وي اينگونه از فيض ياري امام و شهادت محروم شد.

گفته اند امام، خود به داخل خيمه او رفته و طلب ياري و کمک کردند اما عبيدا... گفت: به خدا سوگند مي دانم که هر کسي از تو پيروي کند سعادتمند خواهد بود، ولي نصرت من تو را از قتال با دشمن بازنمي دارد و در کوفه ياوري نداريد و نفس من راضي به مرگم نيست! ولي اسبم را که ملحفه نام دارد و از بهترين اسبهاست، به تو مي دهم. امام در پاسخ فرمودند: "حال که خود ما را ياري نمي کني، ما نيازي به اسب تو نداريم، ولي تو را نصيحتي مي کنم: اگر مي تواني به جايي برو که فرياد ما را نشنوي و مقاتله ما را نظاره گر نباشي. سوگند به خدا اگر کسي بانگ ما را بشنود و ما را ياري نکند، خدا او را با صورت در آتش مي افکند." پس با همه وجود اين فراز زيارت شريف وارث را هماره تکرار کنيم و از خداوند بخواهيم ما را در راه ولايت استوار و با بصيرت قرار دهد.

ﻓَﻴَﺎ ﻟَﻴْﺘَﻨِﻲ ﻛُﻨْﺖُ ﻣَﻌَﻜُﻢْ ﻓَﺄَﻓُﻮﺯَ ﻣَﻌَﻜُﻢْ ﻛﺎﺵ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺭﻛﺎﺏ ﺷﻤﺎ ﺑﻮﺩم ﻭ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻓيض ﺑﺰﺭﮒ ﻧﺎﻳﻞ ﻣﻰ ﺷﺪم.
خراسان