همه چیز درباره ماست

اگر خشکی در یک بخش خاصی از پوست بروز کرده، ماست را به صورت موضعی به همان محل بمالند. گذشته از این کسانی که پوست‌شان خیلی خشک است، ماسک ماست تهیه کنند. یک لایه از ماست را بر سطح پوست بمالند و بگذارند چند دقیقه‌ای به همان حالت باقی بماند.

مصلحات را فراموش نکنید

برای ماست، سه مصلح وجود دارد که ناراحتی ناشی از خوردن ماست را از بین می‌برد؛ گیاه نعناع، آویشن و زنیان را اگر همراه ماست بخورید به هضم آن کمک می‌کند. افرادی که طبع‌شان سرد است در فصل گرم و سرد (خصوصا در فصل سرد سال) می‌توانند مقدار مصلحات بیشتری را استفاده کنند ولی در مقابل کسانی که گرم‌مزاج هستند، بهتر است در فصول گرم سال مقدار کمتری مصلحات را به ماست بیفزایند اما در فصل سرد در این زمینه محدودیتی ندارند. 

 

این روزها اگر کسی هوس تهیه ماستی غیر از ماست معمول در بازار به سرش بزند، لازم نیست تا اولین روستا بکوبد و برود. در شهرها و روستاها فروشگاه‌ها یا مراکزی هستند که به شکل غیر رسمی‌از شیر حیواناتی مثل گاو، گوسفند، میش، بز و شتر ماست می‌زنند ولی در دسترس بودن‌شان دلیلی بر مفید بودن‌شان نیست. هر کدام از اینها خواص خودشان را دارند و بر سلامت تاثیر یکسانی نمی‌گذارند. ماستی که از شیر گاومیش تهیه می‌شود، طبع گرم‌تری دارد و ماست به‌دست آمده از شیر بز رقیق‌تر است. 

 

آب‌دوغ خیار (ترکیبی از ماست و خیار) یکی از مهم‌ترین ترکیبات سردی بود که به عنوان غذای رایج خورده می‌شد و البته مفید هم بود اما امروزه همه محیط‌ها به وسیله کولر خنک می‌شوند و فعالیت جسمی‌آن‌چنانی هم در کار نیست بنابراین مصرف بیش از حد ماست و خیار حتی در فصل تابستان به هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود. سردی و رطوبت‌بخشی زیاد در طولانی‌مدت در سنین پایین باعث اختلال حافظه و در سنین بالا باعث بزرگ شدن پروستات می‌شود. 

 

 

گاهی بعد از چند روز رنگ و طعم ماست تغییر می‌کند. بعضی وقت‌ها قارچی در آن رشد می‌کند که رنگ صورتی کمرنگی دارد یا قارچی که به رنگ سبز متمایل است و مزه ماست را تلخ می‌کند. اینها به خاطر عدم رعایت بعضی مسائل است؛ مثلا اینکه هر بار با یک قاشق از ظرف ماست برداشته شود یا انگشت به ماست زده شود، کیفیت ماست را تغییر می‌دهد. برای ماندگارتر کردن ماستی با کیفیت زمانی که شیر در حال جوشیدن است، یک ملاقه فلزی درون ظرف شیر بگذارید. اجازه بدهید ملاقه با شیر بجوشد و به این ترتیب استریل شود. 

 

 

در صورتی که ماست در محل گرمی‌نگهداری شود، مائیت یا آب آن از سایر بخش‌ها جدا می‌شود. همان حالتی که در اصطلاح عام می‌گویند ماست آب انداخته است. اگر آب انداختن ماست با تغییر رنگ و بوی آن همراه نباشد، جای هیچ نگرانی نیست و ماست خراب نشده است ولی اگر تغییر داده بود، بهتر است دیگر از آن مصرف نکنید. به طور کلی بهترین محل نگهداری از ماست، یخچال است. 

 

 

ماستی که به آن پرچرب گفته می‌شود، در واقع دهنیت بیشتری دارد. ممکن است به ماست قدری خامه اضافه کنند و از این طریق دهنیت ماست را بالاتر ببرند. در این صورت ماست پرچرب را نوعی غذا به حساب می‌آوریم. افرادی که دچار اضافه وزن هستند،‌هاضمه ضعیفی دارند، زیاد ترش می‌کنند، زیاد نفخ می‌کنند و افرادی که به دل‌دردهای گوارشی دچار می‌شوند نباید ماست پرچرب مصرف کنند. 

 

 

اگر چربی ماست بیش از حد گرفته شود، قسمت آبکی آن بیشتر می‌شود و باز هم برای همه افراد خوب نیست. بهترین ماست، ماست معمولی است که ترجیحا به روش سالم و طبیعی در منزل تهیه می‌شود، چربی غیر معمولی به آن اضافه نمی‌شود و بیش از حد مجاز چربی‌اش را از دست نمی‌دهد.

 

 

غیر از سه مصلح اصلی ماست، گیاهان خوراکی دارویی دیگری هم هستند که می‌توانند طبع ماست را اصلاح کنند. 

 

ماست نفخ می‌آورد و دستگاه گوارش را ضعیف می‌کند پس به خاطر خواص بی‌شمارش در مصرف آن افراط نکنید. البته برای خنثی کردن اثرات منفی ماست، راه‌حل مطمئنی هست. اگر در کنار ماست از مصلحات آن هم استفاده شود، مشکل برطرف می‌شود. 

 

ماست از سه جزء اصلی تشکیل شده است؛ مائیت(بخش آبکی ماست)، جبنیت (قسمت پنیری ماست) و دهنیت (چربی ماست). 

 

 

ماست‌هایی که تحت عنوان ماست طبیعی و در محلی غیر از کارخانجات تهیه می‌شوند، بیشتر در معرض آلودگی هستند بنابراین توصیه می‌شود اگر ماست مصرفی روزانه‌تان را از بیرون تهیه می‌کنید، سراغ انواع بسته‌بندی شده و کارخانه‌ای آن بروید. از ماست کارخانه‌ای بهتر، ماستی است که در منزل تهیه می‌شود و درست کردنش بسیار ساده است.در قابلمه‌ای شیر را بجوشانید. به محض اینکه به دمای جوش رسید، قابلمه را از روی حرارت بردارید و بگذارید قدری خنک شود. اما حواس‌تان باشد که نباید بیش از اندازه سرد شود. برای اینکه بدانید وقت مناسب افزودن مایه خمیر چه زمانی است، به قابلمه دست بزنید. باید گرم باشد ولی نه آن قدر که دست‌تان را بسوزاند. به ازای هر پنج لیتر شیر، دو تا سه قاشق ماست، یک قاشق غذاخوری شکر و نصف قاشق مرباخوری نمک نیاز دارید. مواد را که به شیر اضافه کردید، در قابلمه را بگذارید. دور آن را با پارچه ضخیمی‌خوب بپوشانید و در مکان معتدل و تا حدی گرم قرار بدهید.

 حتی‌الامکان سعی کنید یک روز و نیم یا دو روز ظرف را جابه‌جا نکنید.بعضی خانم‌ها از ترشی ماستی که در منزل تهیه می‌شود، گلایه می‌کنند. ترش شدن ماست بر اثر فعالیت‌های میکروب لاکتو باسیل است. اگر محیط مناسب فعالیت این میکروب را ایجاد نکنیم، ماست ترش نمی‌شود. قند و سدیم یعنی همان شکر و نمک محیط را برای میکروب نامناسب می‌سازد و در نهایت مانع از ترش شدن ماست می‌شود. پس شکر و نمک را فراموش نکنید!





آرمان