شفاآنلاین-عید قربان روزی است که انسان در برابر معشوق خود سر تسلیم و تعظیم فرود میآورد و با قربانی کردن نفس، میزان عشق خود را به حضرت حق تعالی به اثبات میرساند.
به گزارش شفا آنلاین،ارادتمندان آستان با برکتش در این
روز هر آنچه دارند در طبق اخلاص گذاشته و تمام وجود و هستی خود را تقدیم
حضرتش میکنند تا پاداش وعده داده شده الهی نصیبشان شود.در این روز باید
ابراهیم وار سراپا تسلیم محض و مالامال از عشق و تعبد شوی و دل از غیر دوست
برداشته و محو جمال و دیدار یار شوی تا با گوش دل ندای معبود را بشنوی که
هان ای ابراهیم! به خوبی امتحان دادی و اکنون فدیه ای که برایت فرستادهایم
قربانی کن که بیش از این از تو نمیخواستیم.ما نیز باید در این روز مبارک
با رفتن به قربانگاه و بردن قربانی و قربانی کردن، سنت حضرت ابراهیم (ع) را
تجدید کنیم و عشق به معبود ازلی و تسلیم در برابر اوامرش را به مرحله عمل و
تمرین گذاشته و خلیل وار به زبان رانیم که خدایا! همچنان که از ابراهیم
خلیلت و موسی کلیمت و محمد حبیبت قبول کردی، این قربانی را از من قبول کن و
بپذیر.این عید را باید در کنار پرداختن به جشن و سرور و شادی به پاکسازی
دل بپردازیم و هر آنچه از هواهای نفسانی در دلمان لانه کرده سر ببریم و از
هر آنچه غیر خداست جدا شویم و چشم امید به درگاه سراسر نور و برکت پروردگار
داشته باشیم.اما قربانی کردن گوسفند به عنوان نماد و نشانه ای از قربانی
کردن نفس سنت دیرینهای است که هیچ گاه در گذر زمان فراموش نشده و در ثواب
قربانی در این روز از امام صادق (ع) نقل شده که فرمود: نخستین قطره ای که
از خون قربانی بر زمین میچکد، صاحب آن قربانی آمرزیده میشود و این بدان
جهت است که معلوم شود چه کسی بدون چون و چرا و از سر عشق و تسلیم، اطاعت
میکند که خدا فرموده است: از گوشت و خون قربانی به خدا نمیرسد، بلکه آنچه
به حساب خدا درمیآید، تقوای شماست. پس بنگر که چگونه قربانیهابیل
پذیرفته و از قابیل مردود شد.امامباقر (ع) نیز میفرماید: خداوند قربانی
کردن را دوست دارد چرا که گرسنگان و محرومان از گوشت قربانی بهرهمند
میشوند. پس بیایید در روز عید قربان، روز عشق و ایثار، نغمه توحید سر دهیم
و همه وجود خود را در کف نهاده، با دل و زبان، یکدل و یکپارچه زمزمه کنیم و
با ابراز عشق و ایمان به معبود، سر تعظیم بر آستانش فرود آوریم باشد تا ما
نیز از خوان کرمش اندکی برگیریم.