افراد درگیر سوختگی اگر در سنین بالاتری بوده و شغل یا تخصصی دارند، مثلا فردی که در زمان انجام کار دچار سوختگی نه‌چندان وسیع و یک حادثه می‌شود، می‌تواند همچنان شغل خود را ادامه دهد، اما متأسفانه بسیاری از افراد پس از سوختگی نه امکان ادامه کار و امرار معاش دارند و اگر هم از طبقه اقتصادی-اجتماعی پایین باشند، تخصص و مهارت کافی ندارند و در پیداکردن شغل با مشکلات زیادی روبه‌رو هستند.
در بسیاری از حوادث سوختگی، ایمن‌نبودن محل زندگی یا محل کار و آگاهی‌نداشتن یا کم‌سوادی ساکنان خانه برای مراقبت‌های شخصی نیز در وقوع حادثه تأثیرگذار بوده است. برای نمونه مادری که مراقب کودک خود در گهواره نبوده و این گهواره با چرخش کنار بخاری، آتش گرفته و کودک نیز دچار سوختگی شده است. برخی از افرادی که به دلیل ایمن‌نبودن محل کار یا زندگی خود درگیر حوادث سوختگی می‌شوند، کینه زیادی از دنیا دارند که چرا باید به دلیل فقر یا شرایط معیشتی سخت، خانه‌ام برای زندگی و داشتن امنیت مناسب نباشد.
بسیاری از قربانیان به دلیل آنکه آثار سوختگی در بدن و ظاهرشان مشخص است، اعتمادبهنفس کافی ندارند؛ چرا‌که هویت ظاهری خودشان را از‌دست‌رفته می‌دانند. وقتی آشنایی با افراد و برقراری ارتباط از طریق ارتباط چشمی و مستقیم صورت می‌گیرد، زبان بدن افراد درگیر سوختگی و ارتباطات چشمی آنها تحت تأثیر قرار گرفته و خودشان را برای برقراری ارتباط مؤثر ناتوان می‌بینند. فرض کنیم آنها از شغل یا تحصیلات کافی برای به‌دست‌آوردن شغل برخوردار باشند، ولی به دلیل خدشه‌دارشدن ظاهرشان، اعتمادبهنفس کمی دارند و خودشان را گوشه‌گیر می‌کنند. بسیاری از بیماران سوختگی از توانمندی‌های خود در زمینه‌های دیگر غافل بوده و در رشد مهارت‌ها یا استعداد‌های خود دچار کاستی هستند. در موارد زیادی هم جامعه را در این حادثه مقصر دانسته و در مواردی هم سعی دارند از طریق باج‌دادن به دیگران، حقوق خود را به دست آورند.
افرادی که با اعمال خودسوزی درگیر چالش‌های زیادی شده‌اند نیز مشکلات خاص خودشان را دارند. برخی از آنها بر اساس سنت‌های محلی پیشینیان خود، برای حل مسئله اقدام کرده یعنی خودشان را می‌سوزانند. این یک اقدام آموزشی بوده که گویا نسل به نسل نیز در یک سنت یا منطقه جا افتاده است. این معضل همچنان در ایران رخ می‌دهد و نیازمند کار فرهنگی و آموزشی دقیق است. لازم است کودکان از ابتدای شروع دوران مدرسه و یادگیری، با مهارت‌های حل مسئله و مهارت‌های زندگی آشنا شوند. جای خالی این آموزش‌ها در نظام تربیتی بسیار پر‌رنگ است.
