حمیدرضا بوستانی / دکترای مدیریت دولتی
نیازی به یادآوری نیست که عامل اصلی بدبینی مردم نسبت به یک رسانه، وجود شکاف بین «واقعیت‌های جامعه» و «تحلیل آن رسانه از این واقعیت‌ها» است.
شفا آنلاین: جامعه> «صدا وسیما روزانه دست کم ۸۷ میلیارد تومان خرج بر روی دست دولت می‌گذارد». مردم سالاری آنلاین در حالی از این میزان بودجه برای «سیمای ملی» خبر می‌دهد که اواخر بهمن ۱۴۰۲ پایگاه خبری جماران گزارش داد تعداد بینندگان صدا وسیما روز به روز در حال کاهش است. نتایج یک نظرسنجی نشان می‌دهد روند کاهش مخاطب از سال ۱۳۹۸ تا سال ۱۴۰۲ در مورد همه برنامه‌های منتخب و مورد بررسی، ادامه دار بوده است. به هر حال، نه وجود مشکلات در دولت‌های مختلف کتمان شدنی بوده و نه تلاش مسئولان برای حل مشکلات قابل انکار. ایراد، اشکال و نقد در همه دولت‌ها بیش و کم وجود داشته، اما اینکه سیمای ملی استاندارد‌های چندگانه‌ای را با توجه به مشی سیاسی هر دولت اتخاذ نماید به نظر پسندیده نیست. کار به جایی رسیده که به نقل از پایگاه خبری انتخاب، سیمای ملی حتی سخنرانی رئیس دستگاه قضا در خصوص محکومیت مسئولان سابق دولت در پرونده فساد چای دبش را تمام و کمال پوشش نمی‌دهد.نیازی به یادآوری نیست که عامل اصلی بدبینی مردم نسبت به یک رسانه، وجود شکاف بین «واقعیت‌های جامعه» و «تحلیل آن رسانه از این واقعیت‌ها» است. مردم پوشش‌های خبری را با واقعیت‌های کف بازار مقایسه می‌کنند و تصمیم می‌گیرند اخبار خود را از رسانه‌ای دریافت کنند که تحلیل‌هایش کمترین شکاف را داشته باشد. اینگونه می‌شود که استفاده از استاندارد‌های دوگانه، وجهه سازمان عریض و طویلی مانند صداوسیما را در معرض تهدیدی جدی در نزد مردم قرار دهد. با وجود شکست انحصار رسانه‌ای، پوشش‌های خبری یک رسانه می‌بایست آنقدر جذاب باشند که مخاطب را برای وفادار ماندن قانع نماید. بی‌تفاوتی، ذهن و فکر مخاطب را به سمت رسانه‌ای می‌برد که تحلیل واقع بینانه‌تری از واقعیت‌های جامعه ارائه دهد. نتیجه آن می‌شود که آمار مخاطبان «سیمای ملی» هر روز بیش از پیش تقلیل پیدا کند./آرمان امروز
نظرشما
آخرین اخبار