« مسایل اجتماعی» گمشده برنامه‌های نامزدهای ریاست جمهوری

اصلی ترین برنامه های اجتماعی برای ۴ سال!
اما نامزدهای چهاردهمین انتخابات ریاست جمهوری بر چه اصول اجتماعی در برنامه های آینده شان تاکید داشتند که از نظر آنها در جامعه مغفول مانده است؟. براساس پیمایش خبرنگار «آرمان امروز» در شرایطی که مبارزه با فساد، رفع مشکلات اقتصادی و معیشتی، مبارزه با تحریم و چابک سازی دولت و موانع تولید در داخل از عمده ترین برنامه های اولیه نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری بود، برخی هم مثل بذرپاش، وزیر راه و شهرسازی وعده داد که ۵ میلیون قطعه زمین با هدف مردمی سازی ساخت مسکن ارائه می شود!. اما در این میان و در نگاه اجتماعی به برنامه های اولیه ۸۱ نامزد ریاست جمهوری، سه نامزد به «ضرورت افزایش امید به آینده و شادابی اجتماعی و کاهش محسوس آسیب های اجتماعی، مراقبت اجتماعی»، دو نامزد به «حوزه های آموزش و پرورش آموزش عالی و تحصیلات، اعتلای علمی و فرهنگی»، ۱۰ نامزد در برنامه هایشان به، «اجماع نخبگان و عدم جلوگیری از فرار مغزها و استفاده آنها در کشور» پنج نامزد به «ضرورت بهره گیری از شرکت‌های دانش بنیان انقلاب دیجیتالی، توسعه متوازن و پایدار بر مبنای علم و خرد، فناوری‌های نوظهور و مبتنی بر اینترنت»، دو نامزد که یکی از آنها وزیر سابق کار و رفاه بود، به حوزه «درمان، بیمه های اجتماعی و کاهش رنج بیماران»، سه نامزد به مسائل اجمالی «محیط زیست» در برنامه هایشان، چهار نامزد به «عدالت اجتماعی و رفع فاصله جهنی طبقاتی» و دو نامزد که در میان آنها قاضی زاده هاشمی، رییس بنیاد شهید و امور ایثارگران قرارداشت شعار اصلی خود را «دولتِ خانواده» ارائه داد و نامزد دیگر «آسایش مردم بر محور خانواده» تاکید داشت.

چهره های مشهور و برنامه های اجتماعی
در این شرایط محمد باقر قالیباف که همزمان سمت ریاست مجلس را نیز یدک می کشد، در برنامه های اولیه خود تمرکز خود را بر روی سیاست و اقتصاد گذاشت، اما روز گذشته در توئیت جالب برای مهاجران افغانستانی غیرمجاز؛ در دولت بعدی خط و نشان کشید و در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «چاره‌جویی قاطعانه برای حل مسئلهٔ چندبعدی اتباع بیگانه غیرمجاز از دغدغه‌های مهم مردم است. بی‌عملی در این خصوص به ابعاد امنیتی، اقتصادی و اجتماعی آن دامن می‌زند. بر این موضوع اشراف کامل داشته و داریم و در دولت بعد نگرانی‌های مردم را رفع خواهیم کرد.»
یکی دیگر از نامزدهای مشهور در انتخابات، مسعود پزشکیان نماینده چهار دوره مجلس و وزیر سابق، بهداشت و درمان بود که با شعار «عدالت و قانون و انصاف» پا به عرصه انتخابات ریاست جمهوری گذاشت و چند روز بعد از ثبت نام به موضوع مهمی اشاره داشت. پزشکیان، معتقد است که دولت او به «سند چشم‌انداز» وفادار خواهد بود و اعلام کرده: «قرار بود کشور به جایگاه توسعه یافته در اقتصاد و علم دست پیدا کند. ما باید از سلامت و رفاه و تامین اجتماعی و فرصت‌های برابر و نهاد مستحکم خانواده و دوری از فقر و محیط زیست مطلوب برخوردار باشیم. هرکدام از این بندها را نگاه کنید، می‌توانستیم جایگاه برتر را در منطقه داشته باشیم، باید این کارها را می‌کردیم ولی نکردیم. باید سهم مردم در امور کشور افزایش پیدا می‌کرد ولی نشد. رفع تبعیض و نابرابری وظیفه ما بود ولی نشد، امروز مناطق مختلف کشور برابراند؟ قانون برنامه باید اجرایی می‌شده، چرا نشده؟»
اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس جمهور سابق ایران نیز برنامه هایش را تأمین سلامت، آموزش و امنیت مردم و حفظ محیط زیست، فناوری‌های نوظهور و مبتنی بر اینترنت، مراقبت اجتماعی، پذیرش سوت‌زنی و نقش‌آفرینی رسانه‌ها، کاهش رنجِ بیماری، بی آینده‌گی و مداخله گری در زندگی آنها، و محمود صادقی دیگر نامزد جریان اصلاحات، اعلام کرد: «شعار محوری من توسعه متوازن و پایدار بر مبنای علم و خرد است.»
محمود احمدی نژاد که هشت سال رئیس جمهور در سال های ۸۴ تا ۹۲ را برعهده داشت، به موضوعات اجتماعی اشاره چندانی نکرد و با شعار «تمرکز بر حل مشکلات معیشتی مردم» پا برعرصه انتخابات گذاشت و اعلام کرد: « مهمترین انگیزه هدف و برنامه کاری بنده تمرکز بر حل مشکلات معیشتی مردم از طریق سامان بخشیدن به وضع اقتصادی کشور، ارتقاء و بهبود فضای کسب و کار و پایان بخشیدن به رانت و انحصار و محدود ساختن دخالت های بی رویه دولت، رفع موانع و گشایش هر چه بیشتر برای فعالان اقتصادی و کارآفرینان و بستر سازی برای توسعه سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی خواهد بود.» علی لاریجانی، نماینده ادوار مجلس نیز وعده اصلی خود را در حوزه «نخبگان استانی» و سپردن مسئولیت به آنها عنوان کرد.

مشکلات زنان دیده شد؟
اما یکی دیگر از مباحث مورد نظر در این حوزه، ثبت نام چهار نامزد زن برای تصدی پست ریاست جمهوری ایران است. در شرایطی که حمیده زرآبادی، زهره الهیان، رفعت بیات، هاجر چنارانی که هر چهار نفر آنها نماینده سابق مجلس بودند بیشترین تمرکز خود را در حوزه های سیاست و اقتصاد قرار دادند. حمیده زرآبادی با شعار «مبارزه با فساد» وعده داد که انتخاب کابینه از میان تمام زنان و مردان شایسته با هر گرایش، قومیت و طبقه اجتماعی خواهد بود. زهره الهیان با شعار «دولتِ سالم، اقتصاد سالم و جامعه سالم» موضوعات سیاسی و اقتصادی را با مشارکت همه مردم ارجح دانست و رفعت بیات با شعار «همه با هم می توانیم» وعده داد که معاون اول او یک زن خواهد بود، توجه چندانی به حوزه زنان و مشکلات آنها در برنامه های کوتاه مدتشان نداشتند. اما در این میان وعده انتخاباتی محمد شریعتمداری، وزیر سابق تعاون، کار و رفاه اجتماعی قابل توجه بود: «اگر رئیس‌جمهور شوم صدای همه مردم خواهم بود صدای نجواهای خاموش و دختران و پسران خلاقی خواهم بود که کسی نه آنها را می بنید نه به رسمیت می شناسد.»/آرمان امروز