شادی برای ایرانی‌ها حرام شد؟!

شفا آنلاین>سلامت>این روزها که حسابی بحث بازگشت «تتلو» به ایران و آهنگ جدید «ساسی مانکن» داغ است، نیروی انتظامی تصمیم گرفت شبکه اجتماعی «صادق بوقی» پیرمرد ۷۰‌ساله رشتی را ببندد. «صادق بوقی» چهره مطرح این روزها در فضای مجازی است که واقعه بغرنج و غم‌انگیزی را با سلاح شادی رقم زد. عمو صادق که تا پیش از این در بازار رشت رد آن را می‌شد با صدای شادش پیدا کرد، حالا در پیچ و خم‌هایی قرار گرفته است. ماجرا از جایی شروع شد که ویدئویی کوتاه از ترانه‌خوانی و رقص پیرمردی در بازار رشت به همراه عده‌ای از کسبه و رهگذران منتشر و با استقبال عمومی نیز همراه شد. این ویدئو تا حدی فضای مجازی را تحت تاثیر قرار داد که تداوم انتشار ویدئوهای صادق بوقی مردم را بیشتر با این فرد آشنا کرد و مشخص شد عمو صادق بوقی سابقه مفصلی در فوتبال شمال کشور هم دارد و سال‌ها تبلیغات‌چی تیم‌های شمالی بوده است. همه چیز خوب پیش می‌رفت و توجه کشور به حس و حال خوب رشت جذب شده بود که خبری همگان را در بهت و حیرت فرو برد. مغازه‌هایی که در پشت سر صادق بوقی در ویدئوی معروف دیده می‌شدند به دستور مقامات رشت پلمب شدند و صفحه اینستاگرام عمو صادق نیز بسته شد. 

به گزارش شفا آنلاین: صادق بوقی در گفت‌وگو با یکی از رسانه‌ها گفته است: «من فقط شادی مردم را می‌خواهم و تلاش می‌کنم روحیه آنان عوض شود.» او ۷۰ سال دارد و می‌گوید ۵۰ سال برای فوتبال بوق زدم. اگر عمری باقی بماند ۱۰ سال هم برای ایران می‌زنم، چون من یک ایرانی واقعی هستم. این اقدام واکنش‌های بسیاری به دنبال داشت و انتشار ویدئوی دیگر که در آن صادق بوقی(صادق باقری) خود را پیرمردی هفتاد‌ساله و دنبال شادی مردم معرفی کرد، جامعه را نسبت به برخورد با این فرد حساس‌تر کرد.

حالا برخی شنیده‌های تایید‌نشده می‌گویند مغازه صادق بوقی پلمب شده و مشخص نیست چه مجازاتی برای شادی مردم باید بپردازد. در حالی که برخی می‌گویند صادق بوقی یک مغازه در بازار ماهی‌فروشان رشت دارد و قبلا لیدر داماش و سپیدرود بوده، اما برخی دیگر می‌گویند او پیک موتوری است و در بخش خدماتی یک باشگاه فوتبال نیز فعال بوده است. براساس گزارش‌ها بالغ بر ۱۲ صفحه از کانال‌هایی که فضای اجتماعی استان گیلان و شهر رشت را پوشش می‌داده‌اند، به دلیل انتشار ویدئوی صادق بوقی بسته شده‌اند. صحنه‌های مشابه رقص صادق بوقی بارها و بارها در همین صداوسیما پخش شده و به هیچ‌کس هم برنخورده است.

دکتر «علی نجفی‌توانا» رییس پیشین کانون وکلای تهران و جرم‌شناس با اشاره به مسدودسازی و بازداشت احتمالی صادق بوقی برای رقص و شادی گفت: آنچه مسلم است، مسدود‌سازی سازوکارهای دریافت یا انتشار اطلاعات تا زمانی که به موجب قانون و حکم قضایی نباشد عملی غیرقانونی و در تعارض با حقوق شهروندی طبق اصل ۱۹ تا ۴۲ قانون اساسی است. با این حال معلوم نیست انسداد پیج اینستاگرام فردی که در خیابان رشت شادی یا به اصطلاح با حرکات موزون مردم را به شادی دعوت می‌کرده است براساس سلیقه شخصی بوده یا مربوط به نهاد حراست پایش فضای مجازی یا حکم قضایی بوده است. آنچه مسلم است، براساس اصل قانونی بودن جرم و مجازات‌ها و همچنین قانون اساسی و قانون عادی تا زمانی که رفتار شهروندان طبق قانون جرم نباشد و جرم‌انگاری نشده باشد هیچ شخص و مقام و مسوولیتی نمی‌تواند برای آن به شیوه‌های مختلف مجازات تعیین کند.

وی افزود: بنابراین مسدودسازی پیج اینستاگرامی شهروندان اگر در آن عمل مجرمانه رخ نداده باشد، محرومیت شخص از حقوق قانونی است. بدون وجود حکمی از محاکمه صلاحیت‌دار نمی‌توان افراد را براساس معیار‌های شخصی از حقوق اجتماع خود محروم کرد. حقوق شهروندی برای اشخاص نوعی موهبت انسانی است. اگر به هر نحوی محروم شود، مسوول یا نهاد مربوطه طبق قانون مجازات اسلامی جرم انجام داده است. در ماده ۵۷۰ قانون مجازات اسلامی آمده است: «‌هر یک از مقامات و مامورین وابسته به نهادها و دستگاه‌های حکومتی‌ که برخلاف قانون، آزادی شخصی افراد ملت را سلب کند یا آنان را از حقوق مقرر در قانون‌ اساسی جمهوری اسلامی ایران محروم نماید علاوه بر انفصال از خدمت و محرومیت یک‌ تا پنج سال از مشاغل حکومتی به حبس از دو ماه تا سه سال محکوم خواهد شد.»

این جرم‌شناس اظهار کرد: اگرچه باید به این نکته هم توجه داشت که آواز خواندن و رقصیدن بخشی از فرهنگ ایرانی‌ها به خصوص شمال و همچنین جنوب ایران است. شما وقتی در بازار رشت قدم می‌زنی انگار در حال شنیدن یک سمفونی منظم هستی. مغازه‌دارها و دستفروش‌ها با کلامی آهنگین کالای خود را تبلیغ می‌کنند. همچنین شادی نه‌تنها خلاف موازین دینی تلقی نمی‌شود، بلکه به نوعی نشانه بالندگی زندگی و زنده بودن هر انسانی است. بنابراین افراط‌گرایی در کشور توسط برخی با برداشت شخصی و سلیقه‌ای خلاف اصول قانونی و شرعی است. البته از این دست اتفاق‌ها در ساختار سیاسی ایران زیاد رخ می‌دهد. به طور مثال اعمال محدودیت‌های اجتماعی برای زنان با گماردن اشخاصی به عنوان حجاب‌بان در مترو که بعدا گفته شد خودجوش هستند، حقوق شهروندی زنان را با ایجاد محدودیت تردد در حمل‌ونقل عمومی متزلزل کرده است.

او ادامه داد: در حالی مسوولان با شادی مردم مخالفت‌هایی دارند که براساس آمارهای رسمی، ایرانی‌ها دچار افسردگی شدید هستند. شرایط اقتصادی و اجتماعی کشور به‌گونه‌ای است که زیاد نمی‌شود به دنبال حال خوب در جامعه گشت. مردم آنقدر در تورم و گرانی غرق شده‌اند که وقتی از شادی با آنها حرف می‌زنی، می‌گویند: «گشتیم نبود، نگرد نیست.» بنابراین مسوولان مربوطه نه‌تنها نباید از شادی و نشاط مردم جلوگیری کنند، بلکه دیگر بخش‌های فرهنگی صدا‌و‌سیما نیز باید زمینه شادی را در مردم ایجاد کنند و به نوعی خوشی و سرخوشی را برای مردم به ارمغان بیاورند. این در حالی است که به دلیل محدودیت‌های موجود مردم کمتر به رسانه ملی توجه می‌کنند. اما نباید فراموش کرد که ایجاد محدودیت‌های اینچنینی با وجود فساد و اختلاس‌های کلان تنها موجب نارضایتی قشر عظیمی از جامعه می‌شود.

دکتر نجفی‌توانا با بیان اینکه جامعه ملتهب است و نباید بیش از این به آن دامن زد، تاکید کرد: در مجموع تصور ما این است که این‌گونه اقدامات به شدت نارضایتی را در جامعه افزایش می‌دهد. قطعا مسوولان محترم فراموش نخواهند کرد که این روزها جامعه ما ملتهب است. افزایش درگیری‌های اقتصادی به درون خانواده‌ها کشیده شده است. متاسفانه این روزها بسیاری از پرونده‌ها در مراجع قضایی مربوط به دعواهای مالی خانوادگی است. ما که در شبکه‌های اجتماعی فیلم‌های او را می‌دیدیم، حال‌مان خوب می‌شد انگار یک نوشیدنی انرژی‌زا خورده‌ایم و مطمئنم که مردم رشت با دیدن او و با بودن در کنار صادق بوقی، با حال خوب به خانه می‌روند. شاید همین چند لحظه خواندن و رقصیدن، جلوی یک دعوای خانوادگی را گرفته است. شاید باعث آشتی دو نفر با هم شده است. بنابراین این‌گونه اقدامات قهری برای جامعه ثمری ندارد، همچنین طبیعتا شادی با ارزش‌های مبین دین اسلام نیز مغایرتی ندارد، زیرا دین اسلام مروج شادی است. دین اسلام مخالف با هر نوع فساد مدیریتی و اعمال فشار بر شهروندان است. دین اسلام دین قلب‌هاست. 

در شرایطی که همگان درگیر مشکلات اقتصادی و اجتماعی هستند، نباید فشارهای روحی و روانی بیشتری بر آنها تحمیل کرد. اگر جوانان این مرز‌و‌بوم به سوی اعتیاد یا دیگر آسیب‌های اجتماعی می‌روند، ایراد از خودمان است که شادی را از آنها محروم کرده‌ایم. / دنیای اقتصاد