دوست داشتن حسین از جنس خدابود. خدایی که مشتاق اوست و او محتاج وصل الهی.زیرا تمام عشق های کوچکتر را به پای بزرگترین عشق ریخت.
آن روزی که خورشید باتمام عظمتش مخفی شد تا با بارش عشق حسین گلهای معصومین کربلا متبلور شود.
مگر نه این است که امام حسین ع برادر ،فرزند، یاران و در آخر خود را فدای معشوق و آزادگی کرد.
او هیچگاه زیر بارذلت نرفت و مرگ با عزت را عاشقانه انتخاب کرد
واوست که برای بیداری انسان ها ، حماسه ای ماندگار و تاریخی آفرید.
به راستی که حسینیان با شنیدن روضه اش نفس تازه می کنند و ماهها منتظر می مانند تا بغضشان را خالی کنند و در عظمت او غرق شوند.
امام حسین(ع) به ما آموخت آزادگی بهتر از بندگی است نه ظلم کنیم و نه زیر بار ظلم برویم.
و این هاست مرام حسین و اصل دینداری.
قیام کربلا تا قیامت سراسر درس و عشق ورزی به انسان ها می شود و آموزگاری می گرددکه در نصف روز همه دانش آموزان مکتبش را دانا می کند.
ولادت امام حسین ع و سالار شهیدان برتمامی آزادگان جها ن مبارک .
ماه آسمان
قافله سالار شهیدان کربلا همان که تشنه لب، ساقی جام انسان های مومن شد و با خون پاکش پاسداری از حرمت انسانی را شکوفا کرد.
روز پاسدار را از او داریم.
اوست علمدار عشق و یادگار شجاعت حضرت علی ع
حضرت ابولفضلع همان سرو باعظمتی که در کربلای تاریخی به برادرش گفت: تا آخرین قطره خون خود در کنارت ایستادگی خواهم کرد.
و ماه آسمان در برابر شکوه و زیبایی عباس خود را نهان کرد تا قمر بنی هاشم رخ نمایدواین است حقیقت آفرینش
نويسنده :کتايون اعتمادي