همان طور که می‌بینید تا اینجای کار، حرکت خوب و انسان‌دوستانه‌ای انجام شده که همچنان امید به پیدا کردن عضو پیوندی را در بین این گروه از بیماران، زنده نگه می‌دارد، اما قسمت بد ماجرا اینجاست که فقط داشتن این کارت‌ها برای اهدای عضو کافی نیست و مثلا در صورتی که یک بیمار مرگ مغزی، در گذشته کارت اهدای عضو گرفته باشد ولی خانواده‌اش با اهدای عضو موافقت نکنند، عضو پیوندی از بیمار مرگ مغزی گرفته نمی‌شود.
یعنی براساس قوانین فعلی، خانواده می‌تواند برخلاف وصیت رسمی بیمار مرگ مغزی عمل کرده و از فرآیند اهدای عضو جلوگیری کند.
حالا در چنین شرایطی، مسئول اداره پیوند وزارت بهداشت به ایسنا خبر داده که در حال مذاکره برای اجرای طرحی است که در کارت‌های ملی افراد هم عبارت «رضایت افراد به اهدای عضو» درج شود.
اما واقعیت این است که این گونه طرح‌ها نمی‌تواند تغییر چندانی در آمار اهدای عضو داشته باشد، زیرا تا وقتی قوانین اهدای عضو، به شکلی باشد که والدین افراد بالغ بتوانند تصمیم درج شده روی کارت ملی را هم لغو کنند، چنین طرح‌هایی را باید بیشتر به شکل فعالیتی نمادین به حساب آورد.
جالب است که در گذشته هم صحبت از این بود که با توجه به شمار زیاد بیماران مرگ مغزی در تصادفات جاده‌ای، در گواهینامه رانندگان هم عبارت «رضایتمندی برای اهدای عضو» درج شود که البته این طرح هم هرگز عملیاتی نشد.
حال با توجه به چنین تجربه ناموفقی، معلوم نیست چرا مسئولان به‌جای تلاش برای تغییر قوانین، اصرار به طرح چنین پیشنهادهای فرمایشی دارند؟
جام جم
