شیوع این ویروس باعث از بین رفتن کسب‌وکارها شد، اختلاف‌های سیاسی را تشدید کرد و میلیون‌ها نفر را به فقر کشاند
شفا آنلاین>سلامت>بیش از سه سال پیش سازمان جهانی بهداشت وضعیت اضطراری جهانی بهداشت عمومی برای شیوع کووید-۱۹ را اعلام کرد. حالا طی چند روز گذشته مقامات این سازمان بهداشتی وابسته به سازمان ملل می‌گویند اگرچه مرحله اضطراری این پاندمی پایان یافته است، اما هنوز پاندمی به پایان نرسیده است.
به گزارش شفا آنلاین:آنها به افزایش‌های اخیر در موارد عفونت در آسیای جنوب‌شرقی و خاورمیانه اشاره می‌کنند. سازمان جهانی بهداشت می‌گوید: هزاران نفر هنوز هر هفته به علت عفونت با این ویروس می‌میرند. «تدروس آدهانوم قبریسوس» مدیر کل سازمان جهانی بهداشت نیز در این‌باره گفت: «با امید فراوان می‌گویم که کووید-۱۹ به عنوان یک اضطرار بهداشت جهانی پایان یافته است. این اعلام به معنای آن نیست که کووید-۱۹ به عنوان تهدیدی برای بهداشت جهانی پایان یافته است» و افزود: در صورتی که کووید-۱۹ دوباره «جهان را در معرض خطر قرار دهد» دوباره کارشناسان را برای ارزیابی موقعیت احضار خواهد کرد. به گفته تدروس، این پاندمی برای بیش از یک سال است که روندی رو به نزول دارد و تایید کرد که زندگی در اغلب کشورها به وضعیت پیش از ظهور کووید-۱۹ بازگشته است.
او از آسیبی که کووید-۱۹ به جامعه جهانی زده است، اظهار تاسف کرد و گفت: «شیوع این ویروس باعث از بین رفتن کسب‌وکارها شد، اختلاف‌های سیاسی را تشدید کرد و میلیون‌ها نفر را به فقر کشاند.» تدروس همچنین یادآور شد که احتمالا دست‌کم ۲۰ میلیون مرگ ناشی از کووید-۱۹ رخ داده است که بسیار بیشتر از میزان رسمی گزارش‌شده ۷ میلیون نفر است. وی افزود که «کووید جهان ما و ما را نیز تغییر داده است» و هشدار داد که هنوز خطر ظهور سویه‌های جدید کروناویروس وجود دارد.
دکتر «مایکل رایان» رییس بخش اضطرارهای سازمان جهانی بهداشت نیز اظهار کرد: «با توجه به مشکلات متعددی که پاسخ جهانی به پاندمی کووید-۱۹ را مختل کرد، این وظیفه روسای کشورها و سایر رهبران است که درباره چگونگی مواجهه با تهدیدهای آینده بهداشتی تصمیم بگیرند. کشورهای جهان هم‌اکنون در حال مذاکره درباره یک پیمان پاندمی هستند با این امید که درباره چگونگی مواجهه با تهدیدهای آینده ناشی از بیماری‌ها به توافق برسند- اما بعید است چنین پیمانی از لحاظ قانونی الزام‌آور باشد.»
هنگامی که سازمان جهانی بهداشت برای نخستین‌بار کروناویروس را در ۳۰ ژانویه ۲۰۲۰ یک بحران بین‌المللی اعلام کرد، هنوز بیماری ناشی از آن کووید-۱۹ نامیده نشده بود و هنوز هیچ شیوع عمده‌ای فراسوی چین وجود نداشت. پس از سه سال، این ویروس تقریبا باعث ایجاد ۷۶۴ میلیون مورد عفونت در جهان شده است و حدود ۵ میلیارد نفر دست‌کم یک دوز واکسن دریافت کرده‌اند. هنگامی که تدروس در سال ۲۰۲۰ کووید-۱۹ را یک اضطرار جهانی اعلام کرد، بزرگ‌ترین ترس این بود که توانایی ویروس برای انتشار به کشورهایی که نظام‌های بهداشتی ضعیف دارند و او آنها را «بدون آمادگی» توصیف کرده، بود. اما در واقع، برخی کشورها که بدترین میزان تلفات کووید-۱۹ را تحمل کردند، کشورهایی بودند که قبل از آن دارای بهترین آمادگی برای پاندمی توصیف شده بودند، از جمله آمریکا و انگلیس. در حالی که بر اساس داده‌های سازمان جهانی بهداشت، شمار مرگ‌های گزارش‌شده در آفریقا فقط ۳ درصد کل تلفات جهانی بود.
سازمان جهانی بهداشت پاندمی‌ها یا عالم‌گیری‌های جهانی را «اعلام نمی‌کند»، بلکه برای نخستین‌بار در مارس ۲۰۲۰ برای توصیف شیوع کرونا استفاده کرد، هنگامی که ویروس به هر قاره‌ای به جز قاره جنوبگان گسترش یافته بود و مدت‌ها پس از آنکه سایر دانشمندان گفته بودند که پاندمی در راه است. سازمان جهانی بهداشت تنها سازمانی است که وظیفه پاسخ جهانی به تهدیدهای حاد بهداشتی را به عهده دارد، اما این سازمان در حالی که شیوع کرونا ادامه می‌یافت، بارها از خود تزلزل نشان داد.
سازمان جهانی بهداشت در ژانویه ۲۰۲۰ به طور علنی از چین به خاطر پاسخ سریع و شفاف به شیوع کرونا تشکر کرد، هر چند که در دیدارهای خصوصی مقامات ارشد این سازمان از همکاری نکردن این سازمان ابراز ناکامی می‌کردند. توصیه سازمان جهانی بهداشت برای ماه‌ها این بود که لزومی ندارد مردم در فضاهای عمومی برای حفاظت در برابر کووید-۱۹ ماسک بزنند، اشتباهی که به گفته بسیاری از مقامات بهداشتی به قیمت جان افراد بسیاری تمام شد. شمار بسیاری از دانشمندان همچنین از اکراه سازمان جهانی بهداشت در تایید اینکه کووید-۱۹ اغلب از طریق هوا و به وسیله افرادی که علامت ندارند، منتشر می‌شود، سرزنش کردند و از نبود رهبری قوی این سازمان برای پیشگیری از این راه قرار گرفتن در معرض ویروس انتقاد کردند. تدروس منتقد پرسروصدای کشورهای ثروتمندی بود که ذخایر محدود واکسن‌های کرونا را احتکار می‌کردند. او هشدار می‌داد که جهان با در اختیار نگذاشتن واکسن‌ها برای کشورهای فقیر در آستانه یک «شکست اخلاقی مصیبت‌بار» قرار گرفته است.
سازمان جهانی بهداشت اخیرا همچنین در اقداماتش برای بررسی منشأ کروناویروس، یک تلاش چالش‌آفرین علمی که با یک پیکار سیاسی هم همراه شده است، ناتوانی نشان داده است. این سازمان پس از اعزام یک هیات برای ماموریتی چندهفته‌ای به چین در سال ۲۰۲۱ گزارشی منتشر کرد که به این نتیجه می‌رسید که کووید-۱۹ احتمالا از حیوان‌ها به انسان‌ها انتقال یافته است و احتمال منشأ آن از یک آزمایشگاه را «بسیار نامحتمل» می‌دانست. اما این سازمان سال بعد، از این نتیجه‌گیری عقب‌نشینی کرد و گفت: «مجموعه‌های بسیار مهمی از داده‌ها» هنوز مفقود هستند و هنوز زود است که ارتباط کووید-۱۹ با یک آزمایشگاه ویروس‌شناسی را رد کرد. یک هیات مامورشده به وسیله سازمان جهانی بهداشت برای بازبینی کارکردش در جریان پاندمی از چین و سایر کشورها به خاطر اقدام نکردن سریع‌تر برای متوقف کردن ویروس انتقاد کرد و گفت عملکرد این سازمان هم به علت محدودیت منابع و هم ناتوانی در متقاعد کردن کشورها برای عمل کردن به مانع برخورد.
دکتر «حمید سوری» استاد اپیدمیولوژی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با اشاره به اینکه برخلاف تصورات افراد اعلام پایان وضعیت به منظور پایان اپیدمی کرونا نیست گفت: سازمان جهانی بهداشت پاسخ به بحران‌ها را دسته‌بندی کرده است. به طوری که برخی از بیماری‌ها باید در اولین مشاهده مورد آزمایش سریع قرار بگیرند و پاسخ‌های آنها به سرعت به مقامات بهداشتی اعلام شود. برخی دیگر از بیماری‌ها هم گزارش‌های هفتگی یا ماهانه دارند. حالا کووید-۱۹ دیگر یک وضعیت اضطراری بهداشتی در سطح جهانی نیست، اما به منظور پایان اپیدمی این بیماری هم نیست. چه بسا همچنان بیماری کرونا به شکل طغیان‌های پراکنده در برخی کشورها شکل گرفته و حتی جان هم می‌گیرد، اما گزارش‌های آن از حالت اضطراری خارج شده است.
وی افزود: براساس آمارها این بیماری هنوز به آندمی هم تبدیل نشده است. همچنان با یک شرایط اپیدمی مواجه هستیم. سطح خاموشی اپیدمی‌ها معمولا به این شکل است که اولا همگان باید بدانند پاندمی به معنای گسترش خطرناک بیماری در جهانی است و اپیدمی نیز در سطح منطقه‌ای و کشوری است. اما اولین سطح از خاموشی این بیماری کنترل آن است. کنترل بیماری باید به گونه‌ای باشد که نوسانات بیماری روز‌به‌روز کاهش پیدا کند و به یکباره دچار پیک‌های خطرناک نشویم. مرحله دوم کاهش بروز این بیماری در کشورها است. مرحله سوم آن ریشه‌کنی است. مرحله چهارم نیز خاموشی است؛ به گونه‌ای که یک مورد ابتلا نیز یافت نشود. به عنوان مثال بیماری مالاریا ریشه‌کن شده است اما در برخی کشورها همچنان تعداد اندکی مبتلا می‌شوند، اما بیماری‌هایی مانند سرطان و افسردگی پاندمی محسوب می‌شوند. پاندمی به عنوان وضعیت اضطراری نیست. این در حالی است که بیماری افسردگی هر لحظه امکان افزایش موارد ابتلا دارد. چه بسا طبق گزارش‌های انجام شده در ایران افراد تا ۳۰ درصد دچار ابتلا به افسردگی هستند. کووید ۱۹ هم از این حالت اضطراری خارج شده است اما نباید آن را با پایان بیماری کرونا اشتباه گرفت.
نظرشما
آخرین اخبار