رابطه چاقي و ناباروري

  در این بیماری فرد به کاهش تخمک‌گذاری و علائم وابسته به آن یعنی به تعویق افتادن دوره‌های قاعدگی و گاه علائم افزایش هورمون‌های جنسی مردانه (آندروژن) و به دنبال آن افزایش موهای زائد صورت، ریزش موی سر و آکنه (جوش صورت و بدن) مبتلا می‌شود. در بسیاری موارد از نظر سونوگرافی، وجود فولیکول‌های زیر 10 میلیمتري به تعداد فراوان در اطراف تخمدان‌ها، می‌تواند مسیر را برای تشخیص باز کند. در بسیاری افراد مبتلا به عارضه تخمدان پلی‌کیستیک (P.C.O)، چاقی علامت نگران‌کننده‌ای به شمار می‌رود که در زنجیره آسیب‌شناسی می‌تواند هم عامل ایجادکننده باشد و هم به عنوان معلول این سندرم مورد توجه قرار گیرد. بر اساس بررسی‌های پژوهشی، تعداد توده‌های بدنی در زنان شهر تهران از 47 تا 63 درصد متغیر است که متاسفانه این رقم از نظر پزشکی و سلامت باید جدی گرفته شود. بیشتر این افراد در سنین میانسالی هستند و اين مشكل در زنان جوان‌تر، با سندرم تخمدان پلی‌کیستیک همراه است که می‌تواند یکی از علل نازایی یا کم‌زایی محسوب شود. نخستین توصیه هر متخصص زنان به بیمار مراجعه‌کننده در سنین باروری، کاهش وزن است، اما گاه دیده می‌شود در برخی افراد حتی با رژیم‌های غذایی طولانی‌مدت و توجه فراوان به ورزش، کاهش وزن مورد نظر برای رفع مشکل اصلی یعنی کاهش توانایی در زایمان به دست نمی‌آید. به نظر می‌رسد در این مورد عوامل مختلفی از قبیل ژنتیک و اپی‌ژنتیک (پیش‌زمینه‌ساز پدید آمدن ژن‌های موثر در ایجاد عارضه) و عوامل محیطی موثر باشد. براي درمان سندروم تخمدان پلی‌کیستیک روش‌هاي معمول از جمله استفاده از قرص‌های ضدبارداری و در موارد نازایی استفاده از داروهای تحریک‌کننده تخمک‌گذاری به كار گرفته مي‌شود. در مراحل بعد، انجام (ART) یا درمان‌های نوین ناباروری توصيه خواهد شد و در صورت نتيجه نگرفتن از این درمان‌ها، سوزاندن عمقی تخمدان در چند نقطه با استفاده از عمل جراحی لاپاروسکوپی مطرح می‌شود. با این اقدام سطح آندروژن‌های تخمدان (هورمون‌های مردانه) کاهش یافته، مقاومت به انسولین کم مي‌شود و در نهایت تخمک‌گذاری انجام خواهد شد     دکتر شهلا چایچیان