پزشکی هیچ‌وقت دودوتا چهارتا نبوده و نیست

شفاآنلاین>سلامت>به مناسبت یکم شهریور روز پزشک، به سراغ یکی از پزشکان دانشگاه علوم پزشکی قزوین رفتیم، معاون توسعه، مدیریت و برنامه‌ریزی دانشگاه علوم پزشکی قزوین در مصاحبه ای پزشکی را دودوتا چهارتا نمی‌داند و عنوان می‌کند درمان تنها به اذن خدا صورت می‌گیرد.

به گزارش شفاآنلاین:اول شهریور زادروز حکیم و اندیشمند بزرگ پارسی‌زبان «شیخ‌الرئیس ابوعلی سینا» پزشک شهیر هزاره قبل است که با عنوان روز پزشک نام‌گذاری شده است. به‌جرئت می‌توان گفت یکی از مهم‌ترین دستاوردهایی که در انقلاب اسلامی حاصل‌شده، تربیت پزشکان و تقویت علوم پزشکی در کشور استt به‌طوری‌که امروز پزشکان و متخصصان ایرانی در رشته‌های مختلف پزشکی حرف اول را در منطقه می‌زنند و از توانمندی بالایی برخوردار هستند.

نقش پزشکان و متخصصان برای نجات جان افراد در زمان بحران‌هایی چون سیل، زلزله، آتش‌سوزی، سرطان، تصادفات جاده‌ای و شیوع ویروس برای همه به‌یقین فراموش‌نشدنی است چراکه با ایثار و از خودگذشتگی در درمان افرادی که دیگر امیدی به نجاتشان نبوده ایستادگی و مقاومت کردند.
به همین مناسبت  گفت‌وگویی با معاون توسعه، مدیریت و برنامه‌ریزی دانشگاه علوم پزشکی قزوین داشته ایم که در ادامه می‌خوانید.

خودتان را معرفی بفرمایید؟

محمدعلی معصومی‌فر متولد سال ۱۳۵۰ هستم، در سال ۱۳۶۹ در رشته پزشکی عمومی دانشگاه علوم پزشکی قزوین پذیرفته شدم و دوره پزشکی را در سال ۱۳۷۶ به اتمام رسانده و پس‌ازآن وارد کار اجرایی و خدمت به همنوعان خود شدم. قائم‌مقام معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی قزوین به مدت ۹ سال، رئیس شورای پزشکی استان، رئیس هیئت‌مدیره پزشکی ورزشی استان بودم. در سال ۱۳۹۳ تصمیم به اخذ تخصص در رشته بیهوشی گرفتم و در سال ۱۳۹۷ در این حوزه وارد کار اجرایی شدم و در همان سال‌ها دکتر مهرام رئیس سابق دانشگاه علوم پزشکی قزوین از بنده دعوت به همکاری مجدد در دانشگاه علوم پزشکی قزوین کرد و اکنون به معاون توسعه، مدیریت و برنامه‌ریزی دانشگاه علوم پزشکی قزوین در حال خدمت هستم.

چه شد که به پزشکی علاقه‌مند شدید؟

در خصوص علاقه به رشته پزشکی باید بگویم، که خانواده تأثیر بسزایی در رسیدن من به این جایگاه داشتند. بنده در خانواده‌ای رشد کردم که کمک به دیگران جزو اصول اخلاقی آن بوده و معتقدم مهم‌ترین آورده‌ای که یک فرد می‌تواند برای دیگران داشته باشد این است که جانش را نجات دهد. پیش از انتخاب رشته پزشکی پدرم دچار سانحه تصادف ناگواری شد که امید به برگشت و زنده ماندن ایشان درصد پایینی داشت اما علی‌رغم تمام ناامیدی‌ها، پدرم با تلاش پزشکان از مرگ نجات پیدا کرد. همین موضوع باعث شد که رشته پزشکی را هدف قرار دهم تا دین خود را به جامعه ادا کنم.

ناگفته نماند که در انتخاب رشته پزشکی علاقه نقش کلیدی دارد و این علاقه در من برای انتخاب رشته پزشکی وجود داشت. یادم می‌آید، زمانی که کودک بودم به مطالعه در خصوص اعضای بدن علاقه داشتم و زمانی که گوسفندی قربانی می‌شد، با شوق‌وذوق به سراغ قلب و کلیه‌هایش می‌رفتم و آن را کالبد شکافی می‌کردم. رشته پزشکی این شرایط را برای یک پزشک به وجود می‌آورد تا در سخت‌ترین حالت ممکن همنوع خود را از خطر نجات دهد و از آلام و دردهایش کم کند.

سخت‌ترین لحظه زندگی یک پزشک چه زمانی است؟

با توجه به اینکه رشته تخصصی بنده بیهوشی است، معمولاً بیمار در بدترین حالت به دست متخصصان بیهوشی، می‌رسد به نظرم زمانی که یک پزشک برای نجات جان یک مریض چند ساعت وقت می‌گذارد و در آخر می‌بیند تلاش‌ او آن‌طور که باید موفق نبوده، بی‌شک سخت‌ترین لحظه‌ای است که یک پزشک آن را احساس می‌کند و نمی‌داند به بستگان بیمار که پشت در اتاق عمل با هزاران امید ایستاده‌اند، چه بگوید.

به‌جرئت می‌توانم بگویم زمانی که بیمارم فوت می‌کند تا ۲۴ ساعت حالت افسردگی دارم و این موضوع با گذشت سال‌ها اصلاً برایم عادی نشده است.

به چند نکته کلیدی که در طبابت به آن رسیدید، اشاره بفرمایید؟

پزشکی هیچ‌وقت دودوتا چهارتا نبوده و نیست. هرچند که در آموزه‌های پزشکی ثابت شده که  کدام داروها برای کدام بیماری مؤثر هستند اما به‌جرئت می‌توانم بگویم بدون یاری و خواست خدا هیچ شفایی صورت نمی‌گیرد. پزشکان با استمداد از خدا می‌توانند بحرانی‌ترین بیماری‌ها را درمان کنند. گاهی در درمان از خدا می‌خواهم بهترین روش و نوع درمان را در ذهنم کلید بزند چراکه نقش خدا در درمان، پررنگ‌تر از نقش پزشک است.

توصیه‌ام به پزشکان جوان این است که هیچ‌وقت مغرور به علم خود نباشند چراکه درمان تنها به اذن خدا صورت می‌گیرد. بارها بیمارانی داشتیم که پزشکان از آن‌ها قطع امید کرده‌اند اما شفا یافته و به زندگی عادی خود ادامه داده‌اند و برعکس بیمارانی داشتیم که از وضعیت خوبی برخوردار بودند و پزشکان امید به درمان آن‌ها داشتند اما از دنیا رفته است. مهم‌ترین رکنی که می‌تواند حامی یک پزشک در طبابت باشد، تنها یاد خدا و استمداد از خدا است.

در خصوص مهم‌ترین دغدغه و چالش صنف پزشکان قزوین بفرمایید؟

در بحث آموزش پزشکی دچار برخی چالش‌ها بودیم که خوشبختانه در حال بهبود وضعیت هستیم اما موضوع و چالش اصلی پزشکان در واقع بحث تعرفه‌گذاری خدمات پزشکان است. پزشکان ما بعد از اینکه دوره پزشکی عمومی را می‌گذرانند، به علت درآمد بیشتر تنها به برخی رشته‌های پردرآمد سوق پیدا می‌کنند که در لوم پزشکی جزو رشته‌های اصلی و مورد نیاز مردم نیست.

متأسفانه در نظام علوم پزشکی کشور، آن دسته از رشته‌هایی که حیاتی و مبرم است، تعرفه کمتری نسبت به برخی رشته‌های تخصصی ازجمله زیبایی دارد. به‌عنوان‌مثال یک متخصص طب اورژانس، متخصص داخلی و  یک متخصص بیهوشی که سخت‌ترین دوره رزیدنتی را دارند و با بحران‌های پزشکی درگیر هستند، نسبت به سایر رشته‌های تخصصی تعرفه کمتری دارند و این موضوع باعث شده تا در برخی رشته‌ها با کمبود پزشک مواجه باشیم.

در زمان شیوع ویروس کرونا، بیشترین بار کاری بر دوش آن دسته از تخصص‌های پزشکی بود که کمترین تعرفه خدمت‌رسانی را داشتند و این موضوع نشان از آن دارد که این رشته‌ها موردنیاز عموم است و امیدواریم در بحث توزیع عادلانه تعرفه در نظام پزشکی اقداماتی از سوی نمایندگان مجلس صورت گیرد.

متأسفانه بسیاری از شهرستان‌های کشور با معضل کمبود متخصص بیهوشی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. به‌عنوان‌مثال قزوین دارای هشت ظرفیت متخصص بیهوشی است که تنها سه متخصص بیهوشی رضایت به تحصیل در این تخصص را دادند.

امیدوارم وزارت بهداشت و  شورای عالی بیمه نسبت به این موضوع ورود پیدا کند چراکه با این وضعیت، در آینده مردم و بیمارستان‌ها با خلأ متخصص بیهوشی مواجه می‌شوند. درحالی‌که نبود متخصص بیهوشی، یعنی تعطیلی اتاق عمل و این موضوع قطعاً دارای تبعات منفی برای نظام پزشکی است.

تعویق کارانه پزشکان باعث بی‌انگیزگی این صنف در طبابت شده است. در این خصوص توضیح بفرمایید که پیگیری‌های دانشگاه علوم پزشکی قزوین به کجا رسیده است؟

در دریافتی و کارانه پزشکان چندین مشکل اساسی وجود دارد و یکی از مشکلات این است که از دریافتی پزشکانی که در سیستم دولتی خدمت می‌کنند، هم مالیات ۳۵ درصدی کم می‌شد و هم سقف پرداختی برای آن‌ها گذاشته بودند و کارانه آن‌ها پلکانی حساب می‌شد. یعنی این روند به‌گونه‌ای بود که کارانه یک پزشک به ۳۰ درصد می‌رسید و این موضوع باعث بی‌انگیزگی پزشکان نسبت به خدمت در دانشگاه علوم پزشکی شده بود.

خوشبختانه با تلاش دانشگاه‌های علوم پزشکی و نمایندگان مجلس شورای اسلامی ازجمله خانم دکتر محمدبیگی، مقرر شد سقف کارانه پزشکان در مناطق محروم کشور برداشته شود و در مناطق غیرمحروم مانند قزوین سقف کارانه‌ها به ۱۲۰ میلیون تومان برسد و پلکان درآمدی پزشکان نیز اصلاح شود. برای پزشکانی که در سیستم دولتی کار می‌کنند، نسبت به پزشکانی که در بخش خصوصی خدمت‌رسانی می‌کنند نیز تمهیدات مالی خوبی در نظر گرفته شده است که باعث می‌شود ماندگاری پزشکان در بخش دولتی بیشتر شود. ایسنا