به گزارش شفاآنلاین:لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) یا کلسترول "بد" می تواند به دیواره رگ های خونی بچسبد. با گذشت زمان، می تواند در انسداد شریان ها در فرآیندی به نام آترواسکلروز نقش داشته باشد. شریانهای باریک در قلب شما میتوانند لختههای خونی ناگهانی ایجاد کنند و باعث حمله قلبی شوند.
تری گلیسیرید چربی دیگری است که پزشکان با آزمایش کلسترول اندازه گیری می کنند. سطوح بالا می تواند شانس شما را برای حمله قلبی یا سکته مغزی افزایش دهد. این امر به ویژه زمانی صادق است که سطح کلسترول «خوب» شما پایین باشد، که لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL) نامیده می شود. سطوح بالای تری گلیسیرید نیز احتمال ابتلا به دیابت را افزایش می دهد.
انجمن قلب آمریکا توصیه می کند که همه افراد بالای 20 سال آزمایش کلسترول را انجام دهند تا بدانید سطح شما چقدر است و در صورت نیاز می توانید کاری در مورد آنها انجام دهید.اگر فکر میکنید بهتر است یک آزمایش چکاپ کامل داشته باشید خواندن این مطلب را از دست ندهید.
انواع مختلف کلسترول و سایر چربی ها در خون شما با هم لیپید نامیده می شوند. پزشکان با یک آزمایش خون ساده مشکلات چربی را اندازه گیری و تشخیص می دهند. برخی از پزشکان از شما میخواهند که 9 تا 12 ساعت قبل از آن روزه بگیرید تا مطمئن شوند هیچ غذایی که اخیراً خوردهاید تحت تأثیر قرار نگرفته است. اما همه شرایط نیاز به روزه ندارند. اگر کمتر از 25 سال دارید، یا اگر فقط به پانل چربی جزئی نیاز دارید، یا اگر پزشک شما به دنبال نتیجه "غیر ناشتا" است، ممکن است به آن نیاز نداشته باشید.
به طور خاص، برخی از پزشکان به طور خاص به سطوح تری گلیسیرید "غیر ناشتا" علاقه مند هستند، اما هنوز مشخص نیست که چگونه این به محاسبه خطر بیماری قلبی و سایر بیماری های مرتبط با کلسترول کمک می کند. از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود بپرسید که آیا باید برای آزمایش خود ناشتا باشید.
به طور کلی باید 9 تا ۱۲ ساعت قبل از آزمایش ناشتا باشید و نه غذا یا مایعات دیگری به جز آب مصرف کنید. برخی از آزمایشهای کلسترول نیازی به ناشتا بودن ندارند، بنابراین دستورالعملهای پزشک را دنبال کنید.
کلسترول کل
LDL (لیپوپروتئین با چگالی کم)، "کلسترول بد"
HDL (لیپوپروتئین با چگالی بالا)، "کلسترول خوب"
تری گلیسیرید، رایج ترین نوع چربی در بدن شما
برخی از پانل های چربی می توانند اطلاعات دقیق تری مانند وجود و اندازه
ذرات مختلف چربی در خون شما را ارائه دهند. محققان در حال بررسی این هستند
که در صورت وجود این ویژگی ها چه تأثیری بر بیماری قلبی دارند. هیچ
دستورالعمل روشنی در مورد اینکه چه زمانی به این آزمایش پیشرفته تر نیاز
است وجود ندارد.
وقتی تست خود را انجام دادید، اعداد به چه معنا هستند؟
برای کلسترول تام:
200 میلی گرم در دسی لیتر (mg/dL) یا کمتر طبیعی است.
201 تا 240 میلی گرم در دسی لیتر مرزی است.
بیش از 240 میلی گرم در دسی لیتر بالاست.
برای HDL ("کلسترول خوب")، بیشتر بهتر است:
60 میلی گرم در دسی لیتر یا بیشتر خوب است - از بیماری قلبی محافظت می کند.
40 تا 59 میلی گرم در دسی لیتر خوب است.
کمتر از 40 میلی گرم در دسی لیتر کم است و احتمال ابتلا به بیماری قلبی را افزایش می دهد.
برای LDL ("کلسترول بد")، کمتر بهتر است:
کمتر از 100 میلی گرم در دسی لیتر ایده آل است.
100 تا 129 میلی گرم در دسی لیتر بسته به سلامتی شما می تواند خوب باشد.
130 تا 159 میلیگرم در دسیلیتر بالا مرزی است.
160 تا 189 میلی گرم در دسی لیتر بالاست.
190 میلی گرم در دسی لیتر یا بیشتر بسیار زیاد است.
برای تری گلیسیرید، کمتر بهتر است:
150 میلی گرم در دسی لیتر یا کمتر ممکن است هدفی باشد که پزشک شما
توصیه می کند، اگرچه انجمن قلب آمریکا پیشنهاد می کند که سطح پایین تر برای
سلامتی بهترین است.
151 تا 200 میلیگرم در دسیلیتر به این معنی است که شما در مسیر افزایش خطر بیماری قلبی هستید.
بیش از 200 میلی گرم در دسی لیتر به این معنی است که شما در معرض خطر بیماری قلبی هستید.
پزشک احتمال کلی بیماری قلبی شما را برای تعیین هدف شخصی شما برای LDL در
نظر می گیرد. برای افرادی که در معرض خطر بالاتر بیماری قلبی هستند یا
قبلاً به آن مبتلا هستند، LDL شما باید کمتر از 100 میلی گرم در دسی لیتر
باشد. (در صورتی که خطر ابتلا به بیماری قلبی شما بسیار بالا باشد، پزشک
قلب شما ممکن است LDL کمتری را توصیه کند - کمتر از 70 میلی گرم در دسی
لیتر).
اگر احتمال بیماری قلبی نسبتاً بالایی دارید، LDL کمتر از 130 میلی گرم در دسی لیتر هدف شماست. اگر خطر مشکلات قلبی شما نسبتاً کم است، کمتر از 160 میلی گرم در دسی لیتر احتمالاً خوب است.
آنچه می توانید در مورد سطوح غیر طبیعی لیپید انجام دهید
تغییر سبک زندگی اولین چیزی است که باید برای کاهش احتمال بیماری قلبی با
آن مقابله کرد. پزشک شما همچنین ممکن است توصیه کند که مصرف داروهای تجویزی
را برای کمک به سطح کلسترول خود شروع کنید.
یک رژیم غذایی کاهش دهنده کلسترول می تواند کلسترول بد را تا 30 درصد کاهش دهد. یک رژیم غذایی کم چربی اشباع شده و کربوهیدرات های ساده که روزانه بیش از 200 میلی گرم کلسترول ندارد، می تواند کلسترول LDL را کاهش دهد. فیبر و استرولهای گیاهی (که در مارگارینهای خاص و سایر غذاها یافت میشوند) نیز کمک میکنند.
چربی های اشباع شده را به کمتر از ۷ درصد از کل کالری خود کاهش دهید.
از چربی های ترانس به طور کامل اجتناب کنید. برچسب مواد تشکیل دهنده را
برای روغن های "جزئی هیدروژنه" بررسی کنید. اینها چربی های ترانس هستند.
حتی اگر محصولی «0 گرم چربی ترانس» را نوشته باشد، میتواند مقدار کمی چربی
ترانس داشته باشد (کمتر از نیم گرم در هر وعده)، و این مقدار میشود.
برچسب های مواد غذایی را بخوانید. محصولاتی که می گویند "کلسترول پایین" یا "
بدون کلسترول» ممکن است دارای چربی های اشباع شده یا قند باشد.
ورزش هوازی منظم می تواند کلسترول بد (LDL) را کاهش داده و کلسترول خوب (HDL) را افزایش دهد. اگر سیگار می کشید، آن را ترک کنید.
تغییرات سبک زندگی مانند رژیم غذایی، ورزش و کاهش وزن نیز راه های موثری برای بهبود سطح تری گلیسیرید هستند. از پزشک خود بخواهید یک رژیم غذایی معقول به شما کمک کند. اگر سیگار میکشید، پیشنهاداتی در مورد راههایی برای کمک به ترک سیگار دریافت کنید.
اگر تغییرات سبک زندگی به اندازه کافی سطح کلسترول را کاهش نمی دهد، می توانید داروها یا ترکیبی از درمان ها را امتحان کنید. با این حال، اگر به عادات سالم جدید خود پایبند باشید، ممکن است بتوانید با پزشک خود همکاری کنید تا مقدار دارویی را که مصرف می کنید کاهش دهید یا آن را به طور کامل متوقف کنید.
استاتین ها اینها موثرترین و رایج ترین داروهای کلسترول هستند. آنها توانایی کبد شما را برای ساختن کلسترول مسدود می کنند. آنها معمولاً مشکلی ایجاد نمی کنند، اما در موارد نادر می توانند به کبد و ماهیچه آسیب بزنند. به همین دلیل، پس از شروع درمان و وجود علائمی از مشکل، پزشک آزمایش خون را برای بررسی عملکرد کبد شما انجام می دهد. همچنین گزارش هایی از کاهش حافظه و افزایش اندک خطر ابتلا به دیابت نوع 2 گزارش شده است. فواید ممکن است بیشتر از خطرات باشد، بنابراین با پزشک خود در مورد آنها صحبت کنید.
استاتین های موجود در ایالات متحده عبارتند از:
نیاسین. پزشکان ممکن است این را برای کمک به افزایش کلسترول HDL ("خوب") تجویز کنند. برای موثر بودن، باید در دوزهای زیاد مصرف شود. در این مقادیر اغلب باعث برافروختگی پوست و ناراحتی معده می شود. نسخه های جدیدتر نیاسین ساخته شده برای به حداقل رساندن این عوارض جانبی ممکن است آسان تر باشد. علیرغم اثرات آن بر سطح کلسترول، یک مطالعه علمی مهم اخیراً نشان داد که افزودن نیاسین به درمان با استاتین خطر ابتلا به مشکلات قلبی را کاهش نمی دهد.
فیبرات ها پزشکان گاهی اوقات مشتقات اسید فیبریک، فیبرات ها را برای افزایش کلسترول HDL و کاهش سطح تری گلیسیرید تجویز می کنند. آنها همچنین LDL را به طور ملایم کاهش می دهند.
ازتیمیب (زتیا). این دارو میزان کلسترول قابل جذب روده کوچک را محدود می کند. افرادی که آن را مصرف می کنند نیز معمولاً یک استاتین مصرف می کنند که می تواند کلسترول را 25٪ دیگر کاهش دهد. با این حال، زتیا به دلیل شواهد کمتری مبنی بر کاهش خطر حمله قلبی یا مرگ ناشی از بیماری قلبی بحث برانگیز است.
تسکین دهنده های اسید صفراوی همچنین به عنوان کلستیرامین و کلستیپول شناخته می شوند، ممکن است کلسترول تام و LDL را در برخی افراد کاهش دهند. عوارض جانبی شامل نفخ، گاز و یبوست است. اگر نمی توان سطح کلسترول شما را با استفاده از دارو کنترل کرد، پزشک ممکن است سعی کند یک سد کننده اسید صفراوی و یک استاتین را ترکیب کند.
مهارکننده های PCSK9 این دسته جدیدتری از داروهای کاهش دهنده کلسترول است که در بیماران مبتلا به هیپرکلسترولمی خانوادگی هتروزیگوت که نمی توانند کلسترول خود را از طریق رژیم غذایی و درمان با استاتین کنترل کنند، استفاده می شود. همچنین در افراد مبتلا به بیماری آترواسکلروتیک بالینی قلب استفاده می شود. داروهای alirocumab (Praluent) یا evolocumab (Repatha) پروتئین کبد PCSK9 را مسدود می کنند که مانع از توانایی کبد در حذف کلسترول LDL از خون می شود. این باعث کاهش کلسترول بد در جریان خون می شود. به طور خاص، Evolocumab ثابت کرده است که در کاهش خطر حمله قلبی و سکته مغزی در افرادی که بیماری قلبی عروقی دارند، موثر است.
آفرزیس LDL این یک دارو نیست این یک روش پاکسازی خون است که ممکن است به اختلالات شدید کلسترول ژنتیکی کمک کند. طی چند ساعت، خون از بدن خارج می شود، از نظر شیمیایی از کلسترول LDL پاک می شود و سپس به بدن باز می گردد. درمانهای هر 2 تا 3 هفته میتوانند میانگین کلسترول LDL را بین 50 تا 80 درصد کاهش دهند، اما از نظر زمانی و مالی پرهزینه هستند.
ممکن است برای افرادی که دارای یک بیماری ژنتیکی هستند که باعث سطوح بسیار بالای LDL می شود یا در افرادی با سابقه بیماری عروق کرونر که به استاتین ها یا سایر داروهای کلسترول عدم تحمل دارند استفاده شود. هر چند هفته یکبار زیر پوست تزریق می شوند و گران هستند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از مایو کلینیک
داروهای تری گلیسیرید همچنین اگر تعداد تری گلیسیرید شما بالاتر از 500
میلی گرم در دسی لیتر باشد، پزشک ممکن است دارو تجویز کند. ممکن است لازم
باشد این داروها را برای مدت طولانی مصرف کنید تا سطح تری گلیسیرید خود را
از منطقه خطر دور نگه دارید.
اگر تری گلیسیرید بالایی نیز دارید، پزشک ممکن است موارد زیر را تجویز کند:
فیبرات ها داروهای فنوفیبرات (تریکور، فنوگلاید،
سایرین) و جمفیبروزیل (لوپید) تولید کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بسیار
پایین (VLDL) را در کبد کاهش میدهند و سرعت حذف تری گلیسیرید از خون شما
را افزایش میدهند. کلسترول VLDL بیشتر حاوی تری گلیسیرید است. استفاده از
فیبرات ها با استاتین می تواند خطر عوارض جانبی استاتین را افزایش دهد.
نیاسین.
نیاسین توانایی کبد شما برای تولید کلسترول LDL و VLDL را محدود می کند.
اما نیاسین مزایای بیشتری نسبت به استاتین ها ندارد. نیاسین همچنین با آسیب
کبدی و سکته مغزی مرتبط است، بنابراین اکثر پزشکان اکنون آن را فقط برای
افرادی که نمی توانند استاتین مصرف کنند توصیه می کنند.
مکمل های اسید چرب امگا 3.
مکمل های اسید چرب امگا 3 می توانند به کاهش تری گلیسیرید شما کمک کنند.
آنها با نسخه یا بدون نسخه در دسترس هستند. اگر تصمیم به مصرف مکملهای
بدون نسخه دارید، با پزشک خود موافقت کنید. مکملهای اسید چرب امگا 3
میتوانند روی سایر داروهایی که مصرف میکنید تأثیر بگذارند.
تحمل متفاوت است
تحمل داروها از فردی به فرد دیگر متفاوت است. عوارض جانبی رایج استاتین ها
درد عضلانی و آسیب عضلانی، از دست دادن برگشت پذیر حافظه و سردرگمی و
افزایش قند خون است. اگر تصمیم به مصرف داروهای کلسترول دارید، ممکن است
پزشک آزمایشات عملکرد کبد را برای نظارت بر اثر دارو بر روی کبد شما توصیه
کند.
رژیم غذایی و ورزش بهترین درمان اولیه برای کودکان 2 سال به بالا است که کلسترول بالا دارند یا چاق هستند. کودکان 10 ساله و بزرگتر که سطح کلسترول بسیار بالایی دارند ممکن است داروهای کاهش دهنده کلسترول مانند استاتین ها تجویز شوند.
اعداد کلسترول شما سرنوشت شما را تعیین نمی کند. به یاد داشته باشید، چیزهای دیگری غیر از کلسترول نیز می تواند منجر به بیماری قلبی شود. دیابت، سیگار، فشار خون بالا، چاقی، ورزش و ژنتیک نیز مهم هستند.
افراد با کلسترول طبیعی ممکن است بیماری قلبی داشته باشند. افراد مبتلا به کلسترول بالا می توانند قلب سالمی داشته باشند. با این حال، به طور کلی، افراد بیشتری که سطح کلسترول آنها پایین است، به بیماری قلبی مبتلا می شوند.
کارشناسان توصیه می کنند برای اکثر افراد هر 5 سال یک بار آزمایش کلسترول را پیگیری کنند. اگر نتایج لیپید شما آن چیزی نیست که شما و پزشکتان انتظارش را داشتید، یا اگر دلایل دیگری برای نگرانی در مورد بیماری قلبی دارید، بیشتر به آزمایش های کلسترول نیاز خواهید داشت.