نخوردن صبحانه
مغز ما به مواد مغذی مناسب در زمان مناسب نیاز دارد تا بهترین عملکرد خود را داشته باشد. به دلیل سبک زندگی سریع، بسیاری از ما از خوردن صبحانه خودداری می کنیم و یا در نهایت صبحانه خود را حذف کنیم تا در ساعات اولیه روز کمی صرفه جویی کنیم. نخوردن صبحانه باعث می شود قند و مواد مغذی کافی به مغز نرسد. مغز برای عملکرد به گلوکز خالص نیاز دارد. تغذیه نامناسب می تواند اثرات مضر طولانی مدتی مانند تخریب سلول های مغزی بر روی مغز داشته باشد.
پرخوری
پرخوری منجر به رسوب پلاک های کلسترول و ضخیم شدن رگ های خونی مغز می شود که خون رسانی به سلول های مغزی را کاهش می دهد.این موضوع می تواند آسیب جدی به عملکرد طبیعی مغز وارد کند. مشخص شده است که پرخوری منجر به ابتلا به بیماری آلزایمر می شود. پرخوری منجر به چاقی می شود که به نوبه خود به تصویر و اعتماد به نفس ما آسیب می رساند و می تواند منجر به افسردگی و سایر مشکلات روانی نیز بشود.
کمبود خواب
کم خوابی توانایی مغز را برای عملکرد عادی مختل می کند. اگر تا به حال راه خانه را گم کرده اید یا کلیدهای خود را در جایی گذاشته اید که بیاد نمی آورید، احتمالاً کمبود خواب عامل از دست دادن موقت حافظه شما بوده است.
کم خوابی منجر به بروز مشکلات شناختی می شود. بدون خواب کافی، برخی از سلول های مغز می میرند و پس از آن به خاطر سپردن مسائل سخت تر می شود. مشکلات روانی نیز می تواند به دلیل خواب بد یا اختلالات خواب ظاهر شوند. بنابراین مطمئن شوید که از ۷ ساعت خواب مناسب شبانه برخوردار هستید.
مصرف خوراکیهای شیرین
همه ما آگاهانه یا گاهی ناآگاهانه در بیشتر غذاها و نوشیدنی های خود شکر مصرف می کنیم. مصرف زیاد قندهای تصفیه شده توانایی مغز و بدن را برای جذب پروتئین ها و مواد مغذی از بین می برد. تغذیه نامناسب منجر به سوءتغذیه و اختلالات مغزی مانند ضعف حافظه، اختلالات یادگیری، بیش فعالی و افسردگی می شود. بنابراین، دفعه بعد که یک کوکای بزرگ به غذای خود اضافه کردید، دوباره فکر کنید زیرا تقریبا ۲۰ قاشق شکر پر شده است!
سیگار کشیدن
سیگار کشیدن یکی از بدترین عادت هایی است که به آن مبتلا می شویم. سیگار کشیدن نه تنها باعث ابتلا به بیماری های ریوی یا بیماری های قلبی می شود، بلکه منجر به کوچک شدن سلول های متعدد در مغز نیز می شود و می تواند منجر به بروز مشکلاتی مانند زوال عقل، آلزایمر و حتی مرگ شود.
پوشاندن سر در هنگام خواب
خوابیدن با سر پوشیده منجر به افزایش غلظت دی اکسید کربن و کاهش بیشتر غلظت اکسیژن در خون می شود. اگر اکسیژن رسانی ضعیف باشد، ظرفیت عملکرد مغز کاهش می یابد. ممکن است احساس خفگی و کمبود خواب داشته باشید که منجر به خستگی و خواب آلودگی می شود.
کار کردن در هنگام بیماری
ما اغلب زمانی که بیش از حد کار می کنیم بیمار می شویم. اگر در حین بیماری نیز به کار خود ادامه دهیم، قطعاً به کارایی مغز ضربه چشمگیری خواهد خورد. کار کردن در هنگام بیماری تنها به استرس اضافه می کند. هنگامی که بیمار هستیم، مغز و بدن سخت کار می کنند تا با عفونت مقابله کنند. کار کردن در روزی که مریض هستید تنها بار سنگینی بر دوش شما اضافه می کند. پس استراحت کنید تا بهبود پیدا کنید.
عدم معاشرت
معاشرت و صحبت کردن موجب ترغیب رشد و تکامل مغز می شود. مکالمات متفکرانه مغز را تقویت می کند و ظرفیت آن را برای کار بهبود می بخشد. می توانید خلاقیت خود را با ملاقات با افراد جدید و پیدا کردن دوستان جدید افزایش دهید. معاشرت یا تعامل همچنین روشی عالی برای ابراز خود است. اگر معاشرت وجود نداشته باشد یا ارتباطات کم باشد، ممکن است احساس ضعف و افسردگی کنید.
عدم ورزش کردن
ورزش کردن انسان را انعطاف پذیرتر می کند و تحرک را افزایش می دهد. بدون ورزش کافی، تحرک و قدرت حرکت مغز کاهش می یابد و ثبات و مهارت های حرکتی افت می کنند. مطالعات نشان داده اند که ورزش با ترشح هورمون های شادی موسوم به «اندورفین» به جوان نگه داشتن انسان کمک می کند. ورزش کردن نه تنها مغز، بلکه قلب و ریه های انسان را نیز تقویت می کند.