متخصصان بر این باور هستند که چشم های این بیماران کمی متفاوت می شود و ممکن است علائمی در چشمشان باشد که در طولانی مدت آنها را به سختی می اندازد
شفاآنلاین>سلامت> کسانی که به بیماری پارکینسون مبتلا هستند علائم مختلفی را در خود تجربه می کنند، اما از چندین تغییر در چشم ها که جز علائم پارکینسون هستند بی اطلاعاند.
به گزارش شفاآنلاین: افرادی که به بیماری پارکینسون مبتلا هستند علائم مختلفی را تجربه می کنند، تعادل بدنی آن ها کم می شود، مشکلات ذهنی، مشکل در تکلم، خستگی و غیره جزء علائم رایج این افراد است. همچنین ممکن است که در چهره آن ها تغییراتی به وجود بیاورد که یکی از آنها چشم است.
متخصصان بر این عقیده هستند که سفتی در قسمت گونه و دهان این افراد اتفاق می افتد. همچنین چشم های آنها کمی متفاوت می شود و ممکن است علائمی در چشمشان باشد که در طولانی مدت آنها را به سختی می اندازد.
چشمک زدن مداوم
شاید تا به حال از نزدیک ندیده باشید اما افرادی که
پارکینسون دارند، ممکن است مدام چشم شان به حالتی در بیاید که انگار چشمک می زنند. این اتفاق ممکن است 16 الی 18 بار در دقیقه رخ بدهد و چشم را دچار مشکل می کند. چنانچه در بخش بهداشت و سلامت نمناک می خوانید علت آن هم تغییرات ماهیچه ای است که در صورت آنها اتفاق افتاده و ممکن است ناراحتی و بی قراری را در چشم به وجود بیاورد. هم چنین مشکلاتی در تکان دادن چشم و پلک ایجاد می شود که این چشمک زدن و خشکی، شرایط را سخت تر می کند.
کاهش سرعت چشمک هنگام کاهش دوپامین
افرادی که به بیماری پارکینسون مبتلا هستند، ممکن است با کاهش دوپامین در بدنشان، با کاهش سرعت چشمک مواجه شوند. یعنی فرآیند چشمک زدن برای آن ها طولانی تر می شود و انگار که همه چیز روی دور آهسته است. علت آن هم کاهش عملکرد مناسب ماهیچه و سفتی قسمت پشت چشم است که شرایط را برای بیمار سخت تر می کند.
البته تحقیقات نشان می دهد که چشمک زدن برای این افراد باعث می شود تا آن ها بتوانند تعادلی بین نور و تاریکی ایجاد کنند و شرایط برایشان قابل تحمل تر باشد. در نتیجه بدن آن ها در برابر این بیماری و مشکلاتی که برای چشم ایجاد می کند، یک واکنش طبیعی به شکل چشمک نشان می دهد.
ضعیف شدن بینایی
چشمک زدن می تواند کمک کند که افراد وضعیت را راحت تر پیش ببرند. علت آن هم این است که چشمان آنها در حالت معمولی دچار درد و خشکی می شود و این افراد ممکن است سوزشی را هم در چشمان خود تجربه کنند و احساس می کنند که چیزی داخل چشم آن ها گیر کرده است. همین باعث می شود که سطح بینایی آنها کاهش پیدا کند و همه چیز را تار ببینند و باعث ایجاد ناراحتی در چشمانشان شود.
بعضی از بیماران مبتلا به پارکینسون به قدری سرعت چشمک زدنشان زیاد می شود که باید به پزشک مراجعه کنند و به یک بیماری مبتلا می شوند که نام آن بلفارواسپاسم است که در چنین حالتی سمومی اطراف ماهیچه چشم، هر 3 یا 4 ماه تجمع پیدا می کند که چشم پزشک می تواند آن را درمان کند.